BERGÜZÂR (Mahalle Serisi - I) TAMAMLANDI

BERGÜZÂR - 7.Bölüm

Bölüm: 7 – Evelallah

*

Umut.

Tek kelimeyle her şeyin ilacıydı, insana benliğini, hayallerini yeniden elde etmesini sağlamak için aralanan bir kapıydı.

Her insan evladının umudu olmalıydı, yaşadığı veya yaşayacağı olaylardan kendine ders çıkartıp umuduyla yola koyulmalıydı.

Bergüzâr içinde hayat böyle olmuştu.

Aradan geçen iki günün üstüne, hummalı bir hazırlığa tutulmuştu genç kız. Deyim yerindeyse iki eli bir pabuca girmez olmuştu. Evi mi temizlesindi, söz için giyeceği kıyafetimi alsındı, imam nikahı için temiz elbise ve eşarp mı seçsindi..

İki günü böyle geçmişti genç kızın işte, oradan oraya koşturuyor kendince bir eksik olmaması için çabalıyordu. Nasıl çabalamasındı, en mutlu günüydü onun bugün..

Seçtikleri yüzükleri düşündükçe yanakları kızarıyordu, sade düz altın alyanslar.. nasılda içine sinmişti Bergüzâr'ın..

Şimdiyse annesine mutfakta yardım ediyordu, akşama yetişmesi gereken yiyecekler için. Nişan günü de olsa, Bergüzâr mutfakta yemeklere bakmak, yardım etmek zorundaydı.

"Annem, bitti her şey değil mi?"

"Bitti annesinin kuzusu, yetiştirdik her şeyi beraber"

Borcamlara yerleştirilen börek, poğaça, patates salatası, un kurabiyesi, dere otlu kurabiyelere sırayla baktı Bergüzâr. Eksik var gibi geliyordu ona çünkü,

"Anne, eksik bir şeyler var gibi.."

"Sarma gibi mi?"

"Hiiiiiii! Eyvah! Anne! Sarmasız olmaz! Yaa anne.."

Gülümsedi kızının bu haline Neriman hanım, nasıl da telaş ediyordu göz ağrısı.. "Korkma annem, Banu yapacak onu.."

"Banu abla mı?"

Duraksadı Bergüzâr, Banu abla ne alakaydı? Annesine baktı dikkatle, Munzur bir gülümsemeyle bakıyordu kızına Neriman hanım.. "Kapa kapıyı! Sana söylemeyi unuttum ben.."

Bergüzâr aceleyle kapıyı kapattı, annesinin karşısındaki sandalyeye oturdu. Dikkatle dinlemeye başladı annesini, hiçbir detayını kaçırmak istemedi çünkü.

"Mustafa ağabeyin geldi geçen.."

"Ee"

"Evlenmek istiyorum dedi"

"Ne dedi!" şaşkınlıkla çattı kaşlarını Bergüzâr, "Anne, Banu abla abimin evlenme konusunun neresinde acab..a?"

"İşte bende dedim evlen oğlum diye"

"Eee anne! Çatlatmasana insanı!"

"Sus! Anneye çemkirilmez! Banuyu isteriz dedi.."

"Neyi isteriz dedi neyi..."

Mavileri irileşmişti Bergüzâr'ın, ağabeyi Mustafa ve Banu abla mı? "Annem.. eminsin değil mi bak? Ağabeyim Banu abladan bahsetti.."

"Evet annem, bende aynı şeyi sordum defalarca. Banu diyor başka biri olmaz diyor. Bende çıktım siz Yadigâr oğlumla kuyumcuya gittiğiniz vakit, koştur koştur Hava ablanların kuaföre gittim.. garibim beni görünce kızın rengi gitti. Allahtan Hava ablan oradaydı da hemen konuşuverdik.."

Dilini yutmuştu Bergüzâr.

Sus pus olmuş annesine bakıyordu.

"Annem, ağabeyim mahallenin ortasında ettiği rezaletten sonra bunu nası kabul ettirdi Banu ablaya?"