BERGÜZÂR (Mahalle Serisi - I) TAMAMLANDI

BERGÜZÂR - 4.Bölüm

Bölüm: 4 – Adamım

*

Heyecandan elim ayağıma dolanmıştı, annem, babam hatta ağabeylerim bile biliyordu artık.. hoş, bana dediklerine göre ağabeylerim biliyor bir ben bilmiyormuşum. Yıllardır içimde büyüttüğüm sevdamın, bir anda dile gelmesi ve ailelerin de öğrenmesi beni hem şaşkınlığa hem de bozgunluğa uğratmıştı..

Madem, seviyordu beni..

Neden beklemişti? Gerçi.. bunun cevabını vermemiş miydi bana zaten? Yanlış anlaşılma yüzünden olmuştu bunca şey, keşke .. keşke gelseydi, sorsaydı bana daha önce..

Daha çok acı çekmezdik, hemen kavuşurduk.

Düğünde, Badenin annemi ikna etmesi sonucu onlara doğru yürüyorduk şimdi, gözlerim istemsiz Mustafa Ağabeyime doğru kaydı.. arada bir bana bakıyor, tebessüm ediyordu.

"Kızlar, biz dışarı çıkacağız gelecek misiniz?"

Banu ablanın sesiyle ona doğru dönmüştük, mahallenin dedikoducusu olarak bilinse de hiç kimse ona kıyamıyordu burada.

"Geliriz ablam! Çekirdek alıverem mi ben?"

"Olur Bademim.."

"Fazla oyalanmayın güzelim.." abimin seslenmesiyle ona doğru döndüm, gülümsedim.. "Tamam ağabeyim.."

"Yemeyiz Mıstafa kardeşini!"

"Kızım! Yüz defa dedim bana Mıstafa deme diye!"

İstemsiz kıkırdadım olduğum yerde, Banu abla gene yapacağını yapmış abimin ayarıyla oynamıştı.. evin önüne geldiğimizde, karşıdan eve girmek için sokağa giren Yadigârları gördüm.

Yutkundum, ilk defa görüyormuşçasına kitlendim aslında.. ilk defaydı sonuçta, biz mahallenin önünde harmandalı oynamış ilan etmiştik cümle aleme birlikteliğimizi. Ben bile daha kavrayamamışken, mahalleli başlamıştı konuşmaya..

"Kız! Zilli! Dikizleme.. yürü eve de az millet toplanmadan gıybet edelim.."

"Sensin zilli.."

Eve girerken son kez arkama döndüm, bana bakarken yakaladım onu. Şaşırdım, hiç yapmazdım böyle bir şey, belki yapmadığım için fark etmiyordum bunca vakittir onu doğru ya..

*

Badenin odasında üzerimizi değiştirdikten sonra, yatağının baş kısmına doğru çektim kendimi, bacaklarımla beraber.

"Evv.eee...t seni dinliyorum maviş!"

"Öyle sorarsan anlatamam Badem şekerim, sen sor ben anlatayım"

"Ayyy, ben yıllardır bu zamanı bekliyom! Nası sormam.. ne dedi? Nası açıldı?"

"Ne dedi.. yanıma otur dedi Badem.."

"Of! Kız ben onu mu diyom sana!" güldüm, elimi yanağıma koydum sonra "Yanına çağırdı Bade, oturdum.. sesim bile çıkamadı biliyor musun? Bunca sene bekledim ben onu, beni sevmesini görmesini, meğer seviyormuş beni.. dedi ki bana, bebekken parmağımı kavradın yaktın beni.."

"Hiyh! Kız deme! Bunca vakit seviyormuymuşdu?"

Başımı salladım, derin bir iç çektim sonra "Evet. Öyle dedi, ama asıl merak ettiklerimi soramadım Bade.. madem bunca vakit seviyordu, neden gelmedin diyemedim mesela.."

"He ya, onu bende dediydim Yadigâr ağabeye.. git konuş dedim, sevdiğini demediydim ama merak etme.."

"Defterim.. vardı ya ilkokul ve lisede arada bir yazdığım.."