Bölüm: 6 – Susmuyom
*
Yaşadıkları duygu yüklü anlardan sonra, sessizce izledi sevdiğini Yadigâr, nasıl izlemesindi. O tutku dolu anlardan sonra kızaran yanakları, tadını aldığından beri kendini dizginlemeye çalıştığı kırmızı dudakları şişmişti..
Aklını çeliyordu delikanlının, kanını kaynatıyordu.
Zor durduruyordu kendisini Yadigâr, çok zor durduruyordu..
Sahi, demin nasıl dizginlemişti kendisini bilmiyordu. Bilemezdi ki, Bergüzâr'ı koynunda sere serpe yatarken nasıl bilsindi. İç geçirdi Yadigâr, "Allah'ım, alma sevdamı benden.. çok bekledim" beklemişti ya.. nasıl beklemesindi.
Yer yüzünde onun için yaratılmıştı sanki Bergüzâr. Kaşı, gözü, boyu.. dudakları! Aklı gene dudaklarına kaymıştı Yadigâr'ın.
Gözlerini kapattı sonra, "Geçecek oğlum! Geçecek.. bu günler de geçecek.." gülümsedi sonra, sevdiği kolları arasındaydı. Utandığındandı konuşamaması, biliyordu.
Onun her hareketini biliyordu Yadigâr.
Bilecekti ya..
"Gülüm.."
"Hıı"
"Utanma benden"
İç geçirdi Bergüzâr, demin ne yaşamışlardı öyle? Düşündükçe geliyordu ona bir sıcaklık.. "Sus!" erkeksi sesiyle kahkahasını işitti Yadigâr'ın.
"Bir de gülüyor musun Yadigâr? Aşk olsun!"
"Olsun yavrum.. olsun. Olan aşk olsun!"
Bazen öyle cümleler kuruyordu ki Yadigâr, aklı gidecek diye korkuyordu Bergüzâr. Yüreğine karlar yağdırdığı sevdasının onu ateşe sürüklediği anlardan yavaş yavaş sıyrılıyordu. Gerçek, an be an yüzüne vurdukça yerin dibine giresi geliyordu.
Nasıl yapabilmişti? Sımsıkı kapattı gözlerini,
"Olsun mu sahii"
"Olacak! Başka yolu yok bu saatten sonra.."
"Olsun barii"
Ah, ne de güzel nazlanıyordu Bergüzâr. Sarıp sarmalamak, içine sokmak istiyordu onu genç adam.. kimseler görmese miydi onu?
"Gülüm.."
"Efendim"
"Anam, annenle konuşmuş.."
Geliyordu gelmekte olan felaket. Hissediyordu genç kız, "Kabul etmedi mi?"
"Kabul etmese meydana çıkabilir miydin gülüm!" sinirle soludu Yadigâr. O ne diyordu kızı ne düşünüyordu..
"Doğru dedin.."
"Baban Cuma günü gelsinler demiş"
"Ne demiş ne demiş!" gözleri irileşerek bakmıştı Yadigâr'a. "Cuma mı demiş!"
"Yadigâr!"
"Cuma gününe ben neyi yetiştireceğim!"
"Off!"
Koynunda uzandığı adamın üstünden bir hışım kalktı Bergüzâr. "Sakin ol gülüm"
"Nasıl sakin olayım.. o kadar şey nasıl yetişecek iki güne.."
"Yetişecek gülüm.. yarın beraber gidip yüzüklerimizi seçeceğiz. Sonra imama gideceğiz, sözle beraber nikahımızı kıyması için.."
Duraksadı genç kız, doğru. Unutmuştu, adetlerinde sözde nikahlanırdı kızlar. Kırk, bilemedin altmış güne de evlenirlerdi.. heyecan bastı onu bir an, "Bir ay.."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BERGÜZÂR (Mahalle Serisi - I) TAMAMLANDI
ChickLitBir kalbin en özel sevgi türüydü 'Yadigâr' yaşadığı mahallede oturan, sessiz sedasız içinde büyüttüğü armağanıydı 'Bergüzâr' Onların sevdası yaktı Osman'ı, özendirdi saf sevgiye Bade'yi. Mahalle/Yadigâr Serisi - I *Bu hikaye iki ana karakter üzerine...