Chapter 31 | Fear and Hatred

739 36 22
                                        

Angel’s Point Of View
___

I grumpily looked at Zen when he suddenly landed in front of me. Galing kasi siya sa itaas ng puno na malapit lamang sa bangkong inuupan ko ngayon, and I don’t fucking know what he did up there. Probably sightseeing, he have a sharp eyes after all.

“Please, fucking stay away from me!” I yelled at him annoyed. Alam niya bang muntik ng tumalon ‘yung puso ko dahil sa gulat?

He replied with a grin on his face, “Oh, the angel is grumpy.”

“Fuck you!”

With an amaze look on his face, he leaned closer to my face along with his wide smirk. Instead of looking away, I just raised my right eyebrow and looked at him with my bored face. Tsk, akala niya naman matatakot niya ako gamit ang paglapit-lapit ng mukha niya sa ‘kin, kung sapakin ko kaya siya. Ito ba ang tinuturo sa kaniya ni Winter? Para naman siyang tanga at sunod ng sunod sa gunggong na ‘yon.

“Fuck me?”

“Hoy! Anong ‘Fuck me’ ang pinagsasabi mo riyan?”

Napalayo na lang siya mula sa akin nang marinig namin ang boses ni Winter. I smiled proudly. At least I didn’t looked away and backed down first, so I win. Ngiti-ngiti ko namang nilingon si Winter na nakalapit na pala sa amin habang may pagtatakha siyang nakatingin kay Zen bago iyon dumako sa ‘kin.

Pinantaasan ko naman siya ng kilay. “What are you looking at, asshole?”

“Hindi naman ako mukhang butas sa pwet para tawagin mo akong gan’yan!” tampong saad nito pero bumalik din ang kaniyang pagtatakha. “Ano ‘yung narinig kong ‘fuck me’?” He looked at me before looking back at Zen. “May tinatago ba kayo sa ‘min?”

“Oh, it’s nothing,” Zen answered before shrugging. “We were just talking about us.”

“Teka, parang narinig ko na ‘yan ah…” His eyes squinted as confusion took over his face. “Kayo ba? Hoy! Ang landi-landi niyo naman!”

“Nagsalita ang hindi malandi.” I rolled my eyes at him. Naging malandi pa ako, siya nga ‘tong ‘di na mabilang ‘yung mga babaeng nakama niya. Tsk!

I snorted at him as I turned my back at him. Inayos ko ang aking upo saka ako kumuha ng isang basong tubig sa mesa. I looked at it and observed the cleanliness that it holds, my past is nothing compared to this water. The dark past that I kept. I rolled my eyeballs when I suddenly remembered those fucking memories that I keep on forgetting but will fail eventually.

I then squeezed my eyes shut as I drank the water aggressively. Muntik na akong mabulunan dahil do’n, mabuti na lang ay napatigil ako nang may kamay akong naramdaman na humaplos sa likuran ko, and when I looked at it, I saw Winter.

Dahan-dahan lang,” he said that made me rolled my eyes again.

“Don’t touch me,” may diin kong saad na sinunod niya naman pagkatapos ay kumibit-balikat.

Akala niya nakalimutan ko na ang ginawa niya sa akin kahapon. Pagkagising ko ay sumakit talaga ang leeg ko dahil sa ginawa ng kumag na ‘to, pero wala naman akong energy na habulin siya kaya nakahinga siya ng maluwag. But I have the energy to scold him now.

“Hey, Angel,” Zen called me so I turned my gaze at him only to see his serious face while his hands are both inside of his pockets. “You might want to ready yourself. I saw Nath and the monk are headed this way.”

Scars of ChaosTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon