AVUKAT HANIM

34. BÖLÜM

İyi okumalar 🖤

Şu ana kadar ki en uzun bölümümüz hayırlı olsun.

Bu arada... var ya sizi alıp kalbimin içine sokmak istiyorum 🖤

Yorumlarınızı okurken gözlerimden kalpler fışkırıyor. Bunu bu aralar çok sık söylemeye başladım biliyorum ama iyi ki varsınız. Gerçekten iyi ki varsınız... 🖤

sdnrkll123456789 seymer8 eliffa RukiyeKevrek

Dördünüzü muhteşem teorilerinizden dolayı tebrik ederim. Yorumların büyük bir çoğunluğu size ait sjsmksmsksms

Neredeyse... neeereeedeeeysee yakalamıştınız. Ama Adem konusu araya girince arada kaynadı ve siz o ufacıık detayı yine atladınız.

Ama teoriler muhteşemdi tebrik ediyorum sizi sjsmdjdökdödkd

Diğer tüüüm teorilerini benimle paylaşan güzel okurlarıma çook teşekkür ederim. Hepiniz harikasınız 🖤

Yorumlarda fikirlerinizi söylemeniz, benimle sohbet etmeniz çok hoşuma gidiyor. Bu bölüm de yorumlarda bool bool konuşalım. Herkesten en az bir yorum bekliyorum. 🖤

Neyse, güldük eğlendik. Yüzünüzdeki tebessümü solduracak bir bölümle geldim. Ve inanın gerçekten ben de üzgünüm.

İyi okumalar...

■ ■ ■

Ölümümün bu kadar acısız olacağını hiç beklemiyordum. Açıkçası ben ölümü bu kadar erken beklemiyordum.

Hayatta gerçekleştirmek istediğim çok şey vardı.

Bebeklerim... Rüya ve Karan'ın büyüdükleri anı, okula başladıkları anı, her birini yaşamak isterdim.

Ama asıl acı olan benim bunları göremeyecek olmam değil, onların bunu yaşayamayacak olması...

Gözümü açtığımda Burak silahını bana doğrultmuş üçten geriye sayıyordu. Üç saniye...

Ölmeden önce görmek istediğim son surat kesinlikle o değildi. Sevdiğim adamın kıllarında can vermeyi tercih ederdim.

Bebeklerimin yaşamasını tercih ederdim...

Son 3 saniye...
2 saniye...
1 saniye...

Derken birden silah patladı.

Ama bu patlayan silah Burak'a ait değildi. Burak'ın acı dolu bir inlemeyle yere düştüğünü gördüğüm an gerçek dünyaya döndüm.

Korumalar bile şaşkınlıkla birbirine bakıyordu. Birkaç tanesi evin dışına çıktılar. Çıkanlardan uzun süre ses gelmeyince başımda dikilen koruma sinirle Burak'a müdahale eden korumaya bağırdı.

"Ne haltlar dönüyor lan burada?"

Adam sinirle etrafa bakarken hiç beklemediğim bir ses ona karşılık verdi.

"Ben sana söyleyeyim."

Ve başımdaki koruma göğsüne yediği kurşunla yere düştü. Gözlerimi sesin sahibine çevirdiğimde şokta gözlerim kocaman açıldı. Şaşkınlıktan sancılarımı hissetmiyordum.

"Selen?"

Selen kapıda siyahlar içinde duruyordu. Siyah dar pantolonu, boğazlı dar kazağı, simsiyah botları... ve elindeki geceden bile daha siyah olan silahı.