AVUKAT HANIM

14. BÖLÜM

İyi okumalar...

■ ■ ■

Aras Ateş

Ofiste çalışırken Derin'in yanıma gelip, İdil'in geldiğini ve çıkacağını söylemesiyle kafamı olumlu anlamda salladım. Bu kadar düşmanım varken onun yanlız başına dışarı çıkması beni tedirgin etse de önlemimi almıştım. En güvendiğim adamım Adem'e emanet etmiştim sevdiğim kadını. Biliyordum ki Adem onu korumak için her şeyi yapardı. O en güvenilir adamlarımdan biriydi.

İşimi şansa bırakmamak için Adem'i aradım. İkinci çalışta açtı.

"Buyur abi."

"Adem, Derin az önce çıktı."

"Biliyorum abi, takipteyiz sen merak etme."

"Tamam, dikkatli olun."

"Emredersiniz."

Telefonu kapattıktan sonra önümdeki dosyalara geri döndüm. Aradan yarım saat geçmiş olmalıydı. Telefonum çaldı. Ekrana baktığımda Adem yazısını gördüm. Derin'e bir şey mi oldu diye düşünerek endişeyle telefonu elime alıp hemen açtım.

"Alo."

"Adem bir sorun mu var!?"

"Abi, yenge hastaneye geldi."

Rahatlayarak derin bir nefes aldım.

"Biliyorum Adem, arkadaşı için gideceklerdi."

"Abi..."

"Ne oldu Adem?"

"Yenge sanırım sana biraz değiştirerek anlatmış."

Kaşlarım çatıldı. "Ne diyorsun Adem? Ne değiştirmesi?"

"Adamları yollayıp bilgi aldırdım. Hastaneye Derin Ateş adıyla kayıt yapılmış."

Hızla yerimde dikleştim. Hasta olan Derin miydi? Bunu neden benden gizlemişti?!

"Nesi var, neden gitmişler?"

"Abi..."

Sinirle bağırdım.

"Adem söyle artık!"

"Kürtaj için gelmiş..."

Telefon kulağımda donmuş kalmıştım. Tüm dünya durmuştu sanki. Telefondan Adem'in sesini duyuyordum ama algılayamıyordum. Dış dünyaula olan tüm bağlantım kesilmişti.

Nasıl yani? Benim kadınım çocuğumuza mı hamileydi? Ve bunu bana söylemeden gidip bebeğimizi mi aldıracaktı?

Hızla yerimden kalkıp şirketten çıktım. Arabama atlamamla Adem'den hastanenin konumunu istedim. Gelen mesajla hızla yola koyuldum.

Yol akmıyordu sanki, hastaneye yaklaşamıyordum. Arabanın hız sınırını zorlamaya başladım.

Kısa sürede hastaneye varmamla ani bir şekilde frene basıp arabadan çıktım. Endişeli ve koşar adımlarla hastaneye girdim. Resepsiyona gelmemle aceleyle konuştum.

"Derin Ateş nerede?"

Resepsiyondaki kadın "hemen bakıyorum" diyip uyuşuk hareketlerle bilgisayara bir şeyler yazmaya başladı.

Elimi hızla resepsiyonun tezgahına vurup bağırdım. "Acele et."

Kadın kadın endişeyle konuşmaya başladı.

"Ü-üst katta, sağdaki koridor. Ama şu an da kürtaj için operasyona alındı."

Kadını daha fazla dinlemeden hızla üst kata çıktım. Sağa dönmemle Adem'i gördüm.