5. BÖLÜM

33.4K 1K 281
                                    

Yine aynı koku...
Yine aynı huzurlu kollar...

Gözlerimi açınca yanılmadığımı anladım. Aras'ın kolları arasındaydım. Kafamı kaldırıp Aras'a bakınca beni izlediğin gördüm. Bu adam hiç uyumaz mıydı?

"Dikişlerini zorlamışsın. Neden bana seslenmedin de kendi başına kalkmaya çalıştın?"

Aras'ın sakin çıkan sesine verecek bir cevabım yoktu.

"Seni duydum. Bırada kalacağımdan bahsediyordun."

"Kapı dinlemenin kötü bir şey olduğunu bildiğini sanıyodum."

Kafamı Aras'ın göğsüne yaslayıp konuşmaya devam ettim. Onun göğsü yuvammış gibi hissediyordum.

"Konuyu değiştirme. Ne demek burada kalacağım? Tamam anlıyorum beni korumak istiyorsun ama benim bir hayatım var, bunu unutuyorsun."

"Seni neden korumak istediğimi biliyor musun?"

Kaskatı kesildim. Evet biliyordum. İnanılmaz gibi geliyordu ama nedeni Aras'ın beni sevmesiydi... Buna inanamıyordum. Ama Aras'ın bana olan bakışları gerçeği bir bir anlatıyordu.

Cevap vermedim.

O da bir şey söyleme gereği duymadı.

Neden beni korumak istediğini bildiğimi biliyordu.

■ ■ ■

Aradan 1 hafta geçmişti. 1 haftadır Aras'ın evindeydim ama onu hiç görmemiştim. Her sabah yanıma hemşireler geliyor yaramı kontrol ediyordu. Evdeki çalışanlar sürekli benimle ilgileniyordu. Başta çok resmi davransalarda şimdi oldukça samimiydik. En azından bana artık Derin Hanım demek yerine ismimle hitap ediyorlardı. Bu da bi gelişme.

İçeri giren Fatma'yla bakışlarım ona döndü.

"Derin Ha- pardon. Şey, Derin. Aras Bey geldiler. İsters-"

Fatma'nın sözünü kesip hızla ayağa kalktım. Neyseki yaram çok iyi durumdaydı. Eskisi gibi ağrım yoktu.

"Evet, evet. Hadi gidelim. Onu görmem gerek."

Fatma başını onaylarcasına sallayınca o önde ben arkada odadan çıktık. Salona geldiğinizde Fatma bana eliyle içeriyi gösterip gitti. Derin bir nefes aldıktan sonra içeriye girdim ve onu gördüm.

Koltukta bacaklarını açarak oturmuş, bir elinde siyah kravatı vardı. Kafasını geriye atmış boştaki eliyle gömleğinin üçüncü düğmesini açmaya çalışıyordu. Nihayet açtıktan sonra elini şakaklarına getirip masaj yapmaya başladı. Gözlerini sımsıkı yummuştu. Anlaşılan zor bir gündü.

Hiç ses çıkarmadan koltuğun arkasına geçtim. Ne yaptığımı farkedince kendime kızdım, ama engel olamıyordum içindeki bu dürtüye. Koltuğa arkadan iyice yaklaştım. Aras'ın başını ovan eli birden durmuştu ama gözleri hala kapalıydı. Geldiğimi hissetmiş olmalı.

Sakince ellerimi kaldırdım ve parmaklarımla Aras'ın şakaklarına dokundum. Temas ettiğim an tüm vücudum elektrik yemiş gibi oldu. Aldırış etmeden parmaklarımla şakaklarına masaj yapmaya başladım. Bunu neden yapıyordum bilmiyordum. Sadece yapmak istedim.

Dakikalarca öyle durduk. Aras kıpırdamadan koltukta oturuyor, bende arkasından şakaklarına masaj yapıyorum.

Ne diyeceğimi bilemediğim için direkt konuya girdim.

"Her şey için gerçekten minnettarım. Ama artık evime gitmek istiyorum."

Aras birden gözlerini açtı ve şakaklarındaki ellerimi tuttu. Yavaşça elimden tutarak beni koltuğun yan tarafından geçirdi ve koltuğa otutturdu.
Şimdi yan yana koltukta oturuyorduk.

AVUKAT HANIMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin