11. BÖLÜM

23.6K 679 137
                                    

Aras Demir Ateş

Kalbim sıkışıyordu. Yatağımda yatan kadını gördükçe kalbim sıkışıyordu. Bunu nasıl yapar? Nasıl canına kıyardı? Aklıma geldikçe çıkdıracak gibi oluyordum.

Üzerine fazla gittiğimi farkındayım. O an ki sinirle onu üzdüm, kırdım. Akıttığı her gözyaşı için kendimden nefret ettim. Ama gerçekleri öğrenmem lazımdı. Bu yüzden gözyaşlarını görmezden gelmeye çalıştım. İfadesiz durabilmek için tüm çabamı harcadım. Onu kollarımın arasına almak varkem gözyaşlarını izlemek kalbime hançer yemiş gibi hissettiriyordu.

Ama bu kadar ileri gideceğini düşünmemiştim. Canına kıyacak kadar ileri gideceğini düşünmemiştim.

Gerçekten onu Levent denen şerefsize vereceğime inanıyor muydu? Bilmiyor muydu ben onsuz nefes bile alamam.

O adamdan korkuyordu, bunu gözlerinde çok net görebiliyordum. Ama neden? Bunu uyanınca bizzat meleğimden duymam gerekiyordu. O yüzden şimdilik bu konuyu rafa kaldırdım.

Açılan kapının sesini duyunca gelen kişiye baktım. Yağız elinde serumla gülümseyerek geliyordu. Elindeki yeni serumu, meleğime bağlı bitmiş serumla değiştirirken konuşmaya başladı.

"Aras altı üstü kolundan yaralandı. Rahat bıraksana kızı."

Sert bakışlarla Yağız'a baktım.

"Sana ne lan? Benim karım değil mi"

Yağız kafasını iki yana sallayarak güldü. Ona aldırış etmeden göğsümde uyuyan meleğimin saçlarına öpücük kondurdum.

Göğsümde uyumayı çok seviyordu, bunu biliyorum. Ben de Yağız meleğimin pansumanını yaparken bile kafasını göğsümden ayırmamıştım. Şimdi ise çok sevgili arkadaşımdan laf yiyordum.

Aklıma iki saat öncesi gelince nefesimin kesildiğini hissettim. Ya zamanında üzerine atlamasaydım? Ya o silah hedefini bulsaydı? O zaman ne yapardım?

Derin bir nefes alarak olumsuz düşünceleri aklımdan uzaklaştırdım. Silahı sıkmadan önce dedikleri kulağımda yankılanmaya başladı.

Seni seviyorum
Seni seviyorum
Seni seviyorum

Beni seviyordu. Meleğime bakınca istemsizce gülümsedim. Beni sevdiğini bu şekilde itiraf etmesinin bedelini ödetecektim.

Göğsümdeki kıpırtılarla meleğime baktım. Uyanıyordu.

Gözlerini açınca ilk olarak etrafına bakıp ayılmaya çalıştı. Yaralı kolunu oynatmasıyla acıyla inledi. Hızla kolunu tutup daha fazla hareket etmesine engel olup "şş, yavaş ol. Yaranı acıtacaksın." dedim.

Sesimi duymasıyla kıpırdanmayı kesti. Başını yukarı kaldırarak aşık olduğum gri gözlerini gözlerimle buluşturdu.

"Bir daha bana bunu yaşatırsan seni çok kötü yaparım." diye fısıldadım meleğime.

Anında gözleri doldu. Bu kadın son zamanlarda neden bu kadar duygusaldı?

"Sana her şeyi anlatmak istiyorum."

Meleğimin konuşmasıyla dikkatimi ona verdim.

"Önce dinlen. Sonra-"

"Sonrası yok Aras. Bir an önce anlatmak istiyorum."

Kafamı olumlu anlamda salladım. Meleğim konuştukça sinirlerim gerilmeye başladı.

O Levent denen piçi kendi ellerimle öldürecektim. Benim kadınıma kaldırdığı eli kıracaktım. Ona aldığı her soluğu zindana çevirecektim.

AVUKAT HANIMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin