AVUKAT HANIM

24. BÖLÜM

Bu saatte yayımlayacak kadar ne yaşadın diyecek olanlara cevabım ->ardcbrs09

Tek suçlu odur bana kalsa daha uygun bir saatte yayımlardım djsmndösksö

İyi okumalar 🖤

■ ■ ■

Aras'a söylesem mi söylemesem mi diye düşünürken söylememin daha doğru olacağını düşündüm.

Kafamı Aras'a çevirdim. Telefondan gelen mailleri kontrol ediyordu.

"Aras?"

Aras kafasını maillerden çevirmeden cevap verdi. "Efendim Meleğim?"

"Sana söylemem gereken bir şey var."

Aras kafasını bana çevirdi. Elindeki telefonu bırakıp tamamen bana döndü.

"Seni dinliyorum güzelim."

"Bugün... bahçede biriyle karşılaştım."

Aras tek kaşını havaya kaldırdı. "Biriyle?"

"Bir adamla... benimle konuştu."

Aras'ın gerildiğini hissedince devam ettim.

"Kim olduğunu göremedim. Yüzünü gizlemişti. Ona güvenebileceğimi söyledi, yakında görüşecekmişiz. Bu adam, size yardım eden kişi olabilir mi? Sahiden bize yardım eden biri mi var?"

Aras düşünceli bir şekilde karşıya baktı.

Yanıma gelip alnımdan öptü.

"Sen bunları düşünme. Hadi yat, ben birazdan geleceğim."

Kafamı olumlu anlamda salladım. Belli ki Aras bu adamı bulmayı kafaya koymuştu.

■ ■ ■

Saate baktım. Aras hala gelmemişti. Bazı evrakları almak için şirkete gitmişti. Normalde bu kadar endişe etmezdim, ama son zamanlarda yaşananlar beni oldukça germişti. 

Fatma'nın "Derin Hanım, müsadenizle biz çıkıyoruz." diyen sesini duymamla kafamı ona çevirdim.

"Tabi, iyi akşamlar."

"İyi akşamlar."

Fatma'nın odadan çıkmasıyla elimdeki kitaba geri döndüm. Kitaba dalmış okurken kapının hızla çalmasıyla yerimden sıçradım. Aras gelmiş olamazdı, onun anahtarı vardı. Kimdi bu?

Belki de Fatma bir şey unutmuştu. Elimdeki kitabı sehpaya koyup sakince ayağa kalkıp kapıyı açmaya gittim. Kapıyı açar açmaz Aras'ın korumalarından ve güvenlikten sorumlu olan Kenan'ı gördüm. Endişeli duruyordu.

"Kenan? Bir sorun mu var?"

"Derin Hanım, lütfen odanıza gidin ve kapıyı kilitleyin. Biz de evin içinde olacağız. Lütfen-"

"Kenan ne oluyor!?"

Kenan kararsızca etrafına bakındı.

"Baskın yedik. Etrafımız sarıldı."

Tüm vücudumun buz kestiğini hissettim.

"Aras!?"

"O iyi. Şu an buraya geliyor. Siz de lütfen güvenliğiniz için odanıza gidin."

Kafamı sallayacaktım ki birden sağ tarafımdaki bahçeye açılan cam kapı tuzla buz oldu. Çığlık atmama engel olamadım.

Kenan kendini bana siper ederek yürümeme yardımcı oldu.