{Traanman VS poestijger}

3=[mwoan]

Pov Link

Ik loop het bedrijf in. Ik zie Jeremy staan bij de balie. Samen lopen we naar de lift en bespreken nog een paar dingen. Daarna begint hij over de poestijger. We stappen de lift in.
'Mijn moeder is echt doodsbang van de poestijger. Je weet nog dat verhaal over de leeuwin dat ze had meegemaakt?' Ik knik.
'Ze is bang dat dat opnieuw gaat gebeuren.' Hij kijkt naar de grond.
'Nja, er is niemand die hem stopt.'
'Kon ik maar een soort superman zijn.' Fluistert hij. Van binnen word ik zenuwachtig. Dat mag nooit gebeuren! IK ben de baas over deze stad! Ik wil geen stomme superheld die roet in mijn eten komt gooien! De lift pinkt even. We stappen uit. Ik adem eens goed in en uit.
'Ik zie je straks op de vergadering.' Zeg ik. Hij knikt. Ik loop naar mijn kantoor. Ik begin op mijn lange nagels te bijten. Een superheld betekent het einde van de poestijger! Maar hij heeft toch geen superkrachten zoals ik. Waarom stress ik überhaupt? Alles komt goed. Toch?...

Pov Harm

Mwoan. Wat een kater heb ik. Ik lig op de grond. Ik wrijf in mijn ogen. De tv speelt nog. Er ligt overal zooi, bier en confetti. Vandaag was de laatste dag carnaval. Uitbater zijn van een café is harder dan ik had verwacht. Ik open een van de koelkasten en haal er gewoon iets uit. Ik drink een paar slokjes. Ik voel mijn maag keren. Oh nee! De wc haal ik nooit! Dan maar in de pompbak. Ik kots de ziel uit mijn lijf. Jemig... hoeveel heb ik gedronken. Ik spoel mijn mond, en de pompbak. Ik kijk ondertussen naar het nieuws. Het gaat over een agent die vermoord is door de poestijger. Ik luister maar half. Ik moet deze zooi nog opruimen. Ulgh... de deur gaat open.
'Sorry ik ben gesloten!' Zeg ik geïrriteerd en schor.
'Ook hallo.' Hoor ik vrolijk.
'Joost. Tief op.' Zeg ik geïrriteerd. Ik loop naar de ramen en sluit de gordijnen en draai het "open"-bordje om.
'Slecht geslapen.'
'Niet geslapen. Ik denk een halfuur?' Joost grinnikt.
'Ieuw! Je stinkt.'
'Hou je pleuris muil.' Zeg ik boos.
'Ik heb zowat de ziel uit mijn lichaam gekotst. Ik wil gewoon slapen.' Joost knikt.
'Oke. Ik kom nog wel eens terug. Misschien wil Link mee.' Ik knik en Joost gaat weg. Daarna doe ik het licht en de tv uit. Ik loop naar boven. Naar mijn lekker warme... what the fuck?! Zelfs mijn huis, boven het café, is een zooi. Ik kan wel janken. Ik loop naar mijn slaapkamer. Dat is al beter. Vermoeid plof ik op bed. Mijn ogen worden zwaar en vallen toe.

Pov Joost

Man oh Man. Die Harm. Arme jongen. Ik loop naar mijn werk. Ik werk in het bedrijf van een vriend van mij, Jeremy. Zijn moeder heeft er voor gezorgd dat ik daar kon werken. Ik werk als assistent van Link. Mijn beste vriend. Als ik aan klop bij zijn kantoor hoor ik geen ja of nee. Dus ik ga binnen.
'Hey Link.'
'Huh?! Oh hey Joost.' Hij schrikt op uit zijn papier werk. Ik ga tegenover hem zitten.
'Echt waar, ik kan soms Jer zijn nek omwringen.' Zegt hij geïrriteerd met zijn gezicht in zijn handen, Ik lach even.
'Wat nu weer?' Hij kijkt me aan.
'Die idioot kan echt niet werken met een agenda.'
'Schrik je daar van? Weet je nog in de middelbare?'
'Please no...' hij gaat half op zijn bureau liggen.
'Waren me we maar bekend of superhelden.' Lach ik.
'Nja... kan je nog even blijven ik verveel me.'
'Tuurlijk. Ik ben je schoothondje.' En we lachen even.
'Ik was net bij Harm. Je had hem moeten zien.' Grinnik ik.
'Oh ja carnaval.' Lacht Link.
'Zijn hele tent zit onder het bier, overal zooi en net toen ik binnenkwamen had hij de hele pompbak ondergekotst.' Zeg ik lachend. Link begint ook te lachen.
'Arme Harm. Dat zullen veel dafalgan's worden.' Grijnst hij. Het is even stil.
'Trouwens, wat vind jij van de poestijger?' Vraag ik nieuwsgierig.
'Ik weet het niet.' Hij gaat weer rechtop zitten.
'Wat vind jij?' Vraagt hij.
'Super sick. Ondanks dat hij onschuldige mensen heeft verwond tijdens die overvallen in die wijk buiten de stad. Vind ik hem wel leuk.' Link grijnst.
'Typisch Joost.'
'Super villains zijn cool oke, verdomme.' Lach ik. Er word geklopt.
'Ja?' Zegt Link. Jeremy zijn moeder komt binnen.
'Oh hallo jongens.'
'Hallo.' Zeggen we in koor terug. Ze begint allerlei uitleg te geven over dingen voor een vergadering voor vandaag, daarna gaat ze weer weg. Link gaat terug met zijn armen en hoofd op zijn bureau liggen.
'Joost? Bel de poestijger en vraag of hij me wil vermoorden.' Zucht hij. Ik begin te lachen.

———

Ik en Link lopen samen naar buiten. We gaan toch nog eens bij Harm kijken. Die jongen kan onze hulp wel gebruiken. We lopen naar de zij deur en ik bel aan. En express lang.
'JA! JA! HOU OP!' Horen we boos uit de gang komen. Als hij de deur opent stop ik met bellen.
'Oh... jullie twee.' Zegt hij teleurgesteld.
'Hey Harmpie!' Zegt Link vrolijk.
'We komen je helpen met opruimen.' Hij kijkt ineens wat blijer.
'Echt?' We knikken.
'Kom binnen.' Zegt hij. Link duwt nog eens op de bel.
'Jij kut joch.' En hij slaat Link tegen zijn achterhoofd, terwijl hij als een hyena aan het lachen is. We helpen Harm met kuisen.

'Nee! Joost! Ik heb net daar gedweild!' Roept Link half boos, half lachend.
'Sorry!' Zeg ik lachend.
'Jij kut joch.' Grinnikt hij. Na een uurtje is het er weer proper.
'Bedankt guys.' Zegt Harm als we een biertje van hem krijgen. Hij gaat achter de bar staan, en wij gaan zitten op twee krukken. Ondertussen komen er al studenten binnen. Na een uurtje praten met Harm gaan in en Link naar huis.
'Tot morgen.'
'Jow!' Zegt hij. En hij stapt in zijn auto. Ik loop naar mijn auto.

Thuis plof ik in de zetel. Een super villain zijn... moet toch leuk zijn... was ik maar zo een hulpje. Of zelf een. Man oh man wat een droom...