{Traanman VS poestijger}

5=[waterstralen?!]

Pov Joost

Ik staar uit het raam van mijn kamer. Ik zie een donker gedaante lopen over het dak van de achterburen. Ik pak mijn gsm en trek stiekem een foto. Morgen zullen ze niet meer met me lachen!

Met een grijns loop ik het gebouw in. Ik loop Link zijn kantoor in. Jeremy is er ook. Ik gooi mijn telefoon voor hen neer.
'Geloven jullie me nu?'
'Holy shit! Het is echt de poestijger!' Zegt Link verbaasd. Jeremy kijkt een beetje geërgerd naar de foto. Hij is gewoon jaloers. Jeremy loopt zonder iets te zeggen weg. Ik en Link kijk hem na. We halen onze schouders op.
'Maar hij was dus bij je huis.' Zegt Link. Ik knik.
'Straks wil hij me als hulpje.' Link kijkt me twijfelend aan.
'Het is niet omdat hij bij je huis was dat hij je wil als hulpje.' Misschien heeft hij gelijk. Ik plof neer in een van de stoelen voor zijn bureau.
'Niet zo teleurgesteld.' Zegt Link troostend.

Pov Jeremy

Die kut poestijger valt Joost lastig. En hij vind het zelf leuk! Geïrriteerd kijk ik naar mijn glas water. Ik weet niet hoe het komt maar het heeft mijn aandacht. Ik concentreer me erop. Het water begint in kleine druppeltjes te veranderen en door de kamer te vliegen. Het lijkt alsof ik al mijn problemen even vergeeg. Verbaasd kijk ik er naar. Ik schud mijn hoofd. De druppels vallen naar beneden. Op de grond, op mij en mijn bureau. Holy moly. Ik ben gewoon waterman! Ik grinnik. Maar hoe ga ik aan zo een super snelle auto geraken en onopgemerkt blijven? Ik denk na. Ik kijk rond voor inspiratie. Maar die is er niet echt. Pff, ik loop te hard van stapel. Superkrachten bestaan niet. Maar ik vul het glas water nog eens. Ik concentreer me erop. Ik wil dat het naar de plant daar gaat. Het vormt een grote bel. Hij gaat richting de dode plant die in de hoek van de kamer staat. Als hij bij de plant is lijkt het alsof een onzichtbare gieter de plant water geeft. Verward zit ik te kijken naar de dode plant.

Zou ik waterstralen kunnen uit schieten? Bedenk ik me ineens na een paar uur. Het idee dat ik een superheld zou kunnen worden blijft hangen in mijn hoofd. Ik krijg het er maar niet uit. Ik ga staan steek mijn hand naar voren. Er komt een water straal uit. Ik schrik door de kracht val ik neer in mijn bureau stoel. Holy shit! Ik kijk naar de natte vlek op de muur. Ik heb echt krachten! Lachend kijk ik naar mijn handen. Er word geklopt.
'Ja?' Joost en Link komen binnen. Ze kijken verbaasd naar de natte vlek op de muur.
'Ik ben lomp geweest. Vraagt me niet hoe.' Smoes ik. Ze beginnen te lachen.
'Wij gaan naar huis. Maar we gaan eerst langs bij Harm. Ga je mee?' Vraagt Joost.
'Nee sorry. Dit moet af tegen morgen.' En ik knik naar een stapel papierwerk. Eigenlijk heb ik dat al gedaan.
'Oh oke.' Volgende keer dan.' Zegt Link. Ik knik en groet de jongens. Ze lopen weg. Ik ken wel iemand die een auto voor me kan regelen. Ik bel hem meteen.
'Hallo met Jeremy hier. Ik heb je hulp nodig. Maar eerst moet ik je kunnen vertrouwen. Kom naar het dak over een kwartier. Oke, tot zo.' En ik haak in. Het is tijd om de rust terug te brengen.

Pov Link

Ik en Joost nemen afscheid van Harm. Ik heb wel zin om wat te stelen. Alhoewel. Ik kijk even naar Joost. Ik moet mijn grijns inhouden.
'Tot morgen.' Zegt hij.
'Jow!' En ik stap in mijn auto. Ik rij naar huis en spring daarna op de fiets op naar mijn hide out. Ik kleed me om. Ik open mijn groot scherm en kijk op de kaart waar ik eens langs ga. Ik teken met mijn vinger op het grote scherm ook verschillende uitwegen en reken wat dingen uit. Daarna pak ik een zak en ga naar Joost. Hem kan ik wel gebruiken.

Pov Joost

Het is donker. Ik staar door het schuifraam naar de achterburen hun dak. Niks... ik ga maar slapen. Ik ziet hier al een uur of twee. Ik sluit de gordijnen. Maar plots ik hoor voetstappen op mijn dak. Ik open de gordijnen weer. Niks. Helaas. Ik sluit ze en draai me om. Ik schrik me de tering.
'AAAAH!' Schreeuw ik.
'Ook hallo.' Zegt hij met een gemene grijns.
'P-poestijger?!' Zeg ik verbaasd.
'Wat doe jij hier?!' Hij grijnst gemeen.
'Jij bent toch Joost? Of niet?' Ontwijkt hij mijn vraag.
'Ja!' Zeg ik.
'Top. Jou heb ik nodig.' Grijnst hij.