44=[Is Link de poestijger?!]

18 2 4
                                    

Pov Harm

Ik word wakker in een witte kamer. Ik hoor het gepiep van een monitor. Er zitten infusen in mijn handen.
'Harm! Eindelijk! Ik was bang dat we je kwijt waren.' Zucht Don die binnenkomt.
'Wat is er gebeurd?' Vraag ik schor en verward.
'Nadat Poestijger je had neer ge slaan en je uit de ijsgreep van ManOMan-Man had los gemaakt zijn we je meteen komen halen.'
'"We"?' Vraag ik.
'Wij, ik en Don.' Het is de stem van Roos.
'Wat doe jij hier?' Vraag ik verbaasd.
'Ik kan niet veel doen. Jer zit in de gevangenis, Link en Joost zijn van de radar verdwenen op het werk dus heeft Jer zijn moeder me verlof gegeven. En! Ik wilde zeker weten of ik Jer geen slecht nieuws moest gaan brengen.' Bij die laatste zin zie ik lichtjes water in haar ogen.
'Bedankt.' Zeg ik lief.
'Graag gedaan.'
'Hoe is het met Jer?' Vraag ik.
'Hij licht in hier in het ziekenhuis. Hij is verdampt van binnen.' Ik kijk Don stom verbaasd aan. Zei hij dat nu echt?
'Kan dat überhaupt wel?' Vraag ik verbaasd.
'Ik weet niet wie of wat, maar Poestijger zal er vast iets mee te maken hebben.' Zegt Don geïrriteerd.
'Kan ik Jer zien?' Vraagt Roos na een lange stilte.
'Nee sorry. Die kut agenten laten alleen mij en zijn moeder door echt heel triestig. En dat nog wel in MIJN privé-ziekenhuis.' Zucht Don nog geïrriteerder. Vanbinnen grinnik ik. Soms is het wel een oude man hoor.

Pov Don Kaaklijn

Ik lig op een dun matrasje van nog geen vijf centimeter dik. Ondanks dat het zomer is, is het hier binnen bevriezen. Maar met mijn hoodie gaat het nog best wel. Ik hoor Pascal met iemand aankomen. Waarschijnlijk die Poestijger of ManOMan-man. Maar tot mijn verbazing lopen ze voorbij mijn deur. Ik heb geprobeerd te ontsnappen via dat luik maar ze hebben er een lood zware stenen opgelegd. Er is alleen een kleine lampje dat voor licht zorgt. Normale mensen zouden weg rennen als ze iemand moeten vermoorden. Ze zouden naar het buitenland vluchten maar die één millie kan ik goed gebruiken. Ik wil voornamelijk weg uit dit klimaat. Dat bad guy gedoe zit me tot boven.

Pov Jeremy

Ik moet weer naar de gevangenis. Helaas... Don wou dat ik nog een week bleef, maar veel kan ik niet doen als ik vast geketend zit aan mijn bed. Als ik terug de gang in loop voel ik me bekeken. Als ik bij mijn cel kom zijn de jongens druk aan het spreken. Als ze me zien verstopt Koen snel een krant achter zijn rug.
'Is er wat?' Vraag ik.
'Ja.'
'Nee.' Hoor ik door elkaar. Ik kijk hun vragend aan. Matthy snokt de krant uit Koen zijn handen en geeft hem aan mij. Ik zie in mijn ooghoek dat hij Koen, boos een tik geeft tegen zijn borst. Ik lees op de voorkant.

"Ideale schoonzoon J.F. In gevangenis voor moord op geheime agent.

De 24 jarige J.F. Zit in de gevangenis door het vermoorden van Agent E. M. Hij zou in een dronken bui hem perongelijk vermoord hebben. De zaak word onderzocht, maar door de schade die Poestijger en MOM-man aan richten in onze mooie stad loopt deze zaak vertraging op. Er word gespeculeerd dat deze jongeman als een gevaar voor de maatschappij zal gezien worden. We laten u zo snel mogelijk meer weten."

En daarnaast staat er nog een artikel over mij.

"Waar is Traanman?

Traanman is nu al dagen spoorloos. We hopen dat hij in burger niets vreselijks is overkomen. Tolman is een sterke man maar die heef het ook moeilijk. We denken dat hij na het laatste gevecht overleden is. Elk spoor van hem ontbreekt."

Ik laat de krant uit mijn handen vallen. Ik duw iedereen aan de kant en sluit me op in onze badkamer. Ik zak in een hoopje in elkaar in de douche. Ik moet hier weg. Ik draai de kraan open. Ik kan dit even niet meer aan.

Pov Milo

Jeremy sluit zich op in de badkamer. Ik kijk de jongens aan.
'Hij zal toch geen...?' Fluister ik. De anderen halen hun schouders op. Ik klop op de deur.
'Jeremy?' Ik krijg geen antwoord. Ik hoor alleen het water van de douche. Ik laat hem wel zitten. Ik kijk op de klok.
'Jongens ze gaan ons opsluiten.' Zeg ik droog. We zeggen elkaar slaapwel en gaan nog voor de tv zitten op mijn bed. Ik heb toch mijn twijfels bij die Jeremy. Sinds hij hier is, is Traanman nergens te bespeurenm en dat huil gebeuren met Koen... het zou wel een eer zijn om met Traanman vast te zitten. We besluiten maar te gaan slapen. Ik klop nog een keer op de badkamer deur.
'Jeremy? Leef je nog?' Vraag ik voorzichtig.
'Ja.' Zucht hij.
'Oke, wij gaan slapen. Slaapwel.' Ik krijg geen antwoord terug. Hij zal zich aan het afdrogen zijn of zo. Als Koen het ligt uit doet hoor ik na een minuutje of drie de badkamer deur weer open gaan. Arme jongen. Dat krantenartikel moet hem dus blijkbaar geraakt hebben. Of het was het Traanman artikel? Ik zou ook niet willen dat mijn hulpje dood zou gaan.

Pov Jeremy

Ik lig te denken. Daarnet zaten die woorden over Harm zo diep. Dat het me echt brak. Ik begin te denken aan gisteren middag, toen Link langs kwam. Waarom verdampte ik toen Link me aanraakte? Hij zal toch niet de Poestijger zijn? Waarom zou hij dat doen? We zijn vrienden. Maar de woorden van Poestijger dansen door mijn hoofd. Poestijger is gewoon verbitterd. Hij heeft een slechte opvoeding gehad met haat naar mijn moeder. Maar nu ik zo denk... Link zijn moeder is gestorven toen we twaalf waren, en ik en Link zijn van het zelfde jaar. Poestijger heeft vuurkrachten en ik water. En die irritante grijns die ze allebei altijd hebben en Link die heeft altijd een warme gloed gegeven als hij je aanraakt. Wacht eens even...

-flashback-

2007

Ik geef een slaapfeestje voor Joost en Link. We zijn best goeie vrienden. We kennen elkaar nu al lang. Als het al laat is en ik onder mijn deken kruip heb ik het koud. Ik ril even. Plots voel ik een warme hand op mijn pols die me een warme gloed geeft. Ik schrik op. Link kijkt me aan en lacht vriendelijk. Ik lach terug.

Die warme gloed! Die voelde ik daarnet ook al! Ze hebben allebei geen ouders! Het kan niet anders! Beelden van de Poestijger en Link komen samen in mijn hoofd.

Link IS de Poestijger!

{Traanman VS poestijger}Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu