{Traanman VS poestijger}

19=[Joost zijn spuitje]

Pov Link

'Vertrouw je die Spitzbube echt?' Vraagt Joost voorzichtig.
'Tuurlijk niet. Ik wil gewoon geld en de Traanman vernietigen nog voor hij bestaat.' Grinnik ik. We zijn terug in mijn hide out.
'Ik weet het niet zo goed...' zegt Joost bang.
'ManOMan-Man... wat kan jij zeuren. Als super villian moet je soms risico's nemen. Snap je dat?' Zeg ik streng. Hij knikt.
'Je hebt gelijk... ik doe wel mee.' Ik grijns trots.
'Super.' Zeg in blij.
'Je mag nu naar huis. Ik biep je op als het nodig is.' Hij knikt en hij gaat weg. Ik kleed me om. Op de fiets naar huis denk ik even aan mijn vader. Die gaat achteruit de laatste tijd... ik wil niet alleen achterblijven... nu nog niet. Misschien kan ik dankzij Spitzbube mijn moeder terug halen en mijn vader op tijd redden. Hij is mijn enige hoop nu.

Pov Agent 8008

We lopen uit Schiphol en gaan opzoek naar onze auto. Als we hem gevonden hebben bel ik onze baas op.
'We zijn er. Waar moeten we nu heen?'
'Ga voorlopig naar een hotel en verken de stad. Dat zal jullie nog goed van pas komen.'
'Oke, baas.' Zegt Wilbert.
'Baas, over en uit.' En hij hangt op. Ik start de auto, opzoek naar een hotel.

Pov Joost

Ik lig best gestressed in mijn bed. Ik heb al veel gelezen over tijdreizen. Als er nog maar één detail verandert... ach ja. Het komt wel goed... toch?...

Pov Jeremy

Harm staart met open mond en een vragende blik naar me.
'W- m- JER?!' Roept hij verbaasd.
'Jip.' Zeg ik en ik voel mezelf rood worden.
'Maar- hoe?!' Vraagt hij verbaasd.
'Weten Joost en Link dit?!'
'Nee! En ze mogen het ook niet weten. Maar euh... je bent toch niet boos he?' Vraag ik voorzichtig.
'Mijn beste vriend is de Traanman en ik ben maar de Tolman.... nee! Idioot! Ik ben niet boos. Eerder euh... verward?' Ik grinnik met een rood hoofd.
'Maar dan is jou moeder-.'
'Het watermeisje.' Zeg ik. Harm staat met zijn mond vol tanden. Hij knippert een paar keer en schud zijn hoofd.
'Oke...' zegt hij verward.
'Ik ga even... flauwvallen.' En wanneer hij dat zegt draaien zijn ogen in hun kassen en valt hij op de grond. Ik kijk geschrokken naar Ecto.
'Laat hem maar even liggen.' Zegt hij en typt verder op zijn computer. Ik maak toch een bal water en laat die over Harm zijn gezicht neervallen. Meteen springt hij recht.
'Ik zei het toch.' Zegt Ecto droog terwijl hij niet eens omkijkt.
'Ik ga me omkleden en ik moet terug naar mijn cafe.' Zegt hij. Ik moet zo ook weer aan het werk... ulgh... ik kleed me ook om. Als ik naar huis rijd, passeer ik de jachthaven. Er staat echt een gigantische witte jacht. Ik kijk even naar de initialen.
"Dr. S." Dat is dus die Dokter Spitzbube. Ik rijd verder naar huis. Als ik binnenkom is iedereen aan het eten.
'Sorry dat ik laat ben. Ik was bij Harm en het was wat uitgelopen.'
'Het is oke lieverd.' Zegt mijn moeder lief, en ik ga aan tafel zitten.

Pov agent 8008

Ik en wilbert hebben een locatie gekregen waar we heen moeten van onze baas. Het is een verlaten fabriek. We moeten opzoek naar een specifieke kamer. Het is een oud kantoor. Als we binnenkomen staat er een laptop klaar. Wilbert gaat naar de computer en hackt het zoals altijd. Daarna komt hij weer naast me staan.
'Ah agenten, trouwens welkom in mijn stad, de Traanman en Tolman zijn ingelicht van jullie komst. Ik van meteen met de deur in huis. Ik heb meer nieuws over Spitzbube. De Poestijger en ManOMan-Man waren gesignaleerd op zijn jacht. We moeten snel beginnen aan ons plan. Ik heb jullie blauw drukken van de jacht en de tijdreis machine gestuurd. Ik heb ook informatie gestuurd over Spitzbube. Dat zit allemaal in die koffer achter jullie. Alleen een van onze undercover agenten die spioneerde op de jacht is ontmaskerd. We moeten het hier mee doen. Ik stel voor dat jullie morgen beginnen?'
'We beginnen onmiddellijk met het plan baas.' Zeg ik.
'Zo mag ik het horen. Als er iets is of er gebeurd iets, komen jullie naar hier. Dit is jullie tijdelijke hide-out. Goed, en nu veel succes agenten. Baas over en uit.' En het scherm word zwart. Ik draai me om. Er staat een grijs koffertje. We doen de laptop dicht en openen het koffertje. We leggen alles open op tafel.
'Wat spannend.' Grinnikt Wilbert blij.
'Ja, inderdaad.' Lach ik nerveus. We beginnen met het bedenken van een plan.

Pov Link

Ik staar naar het plafond. Ik kan morgen niet werken. Het gaat zo slecht met mijn vader... ik bel Jeremy op.
'Hey Link! Goooozertje!' Zegt hij vrolijk.
'Hoi Jer.' Zucht ik. Tranen hopen op in mijn ogen.
'Hey alles oke?...' vraagt hij voorzichtig. Ik kan me niet inhouden en begin te huilen.
'Jer, mijn vader gaat achteruit. Ik kom morgen niet en misschien overmorgen niet.'
'Oh nee Link... ja dat snap ik. Veel sterkte makkertje...'
'Bedankt...'
'Ga nou maar slapen. En laat weten als het niet meer gaat. Ik, Joost en Harm zijn ervoor je.'
'Bedankt makkertje.'
'Nou, ga maar slapen. Denk er niet te veel aan. Oke? Slaapwel dream giezer.' Ik grinnik even.
'Slaapwel makker.' En ik hang op. Ik sluit mijn ogen en meteen ben ik ver weg.

De volgende dag word ik wakker. Ondanks dat het slecht gaat met mijn vader kan ik eindelijk verder met het manipuleren van Joost zijn DNA. Ik maak me meteen klaar en vertrek naar mijn hide-out.

Ik weet niet hoelang ik hier zit maar- maar- i-ik... IK HEB HET! HAHAHA!
'YEEEES!' Ik heb het. Ik stuur Joost een bericht en kleed me om als Poestijger. Ik kijk naar de spuit met het oranje goedje. Ik steek het voorzichtig weg. Ik pak ook touw om Joost vast te binden. Ik ken die gozer. Zeg het woord spuitje en hij loopt als een gillend klein meisje weg. Ik sta te wachten met een grijns. Ik hoor dat Joost eraan komt. Ik sta met mijn rug naar hem toe.
'Waarom moest ik komen?' Vraagt hij een beetje boos.
'Rustig aan jij! Of ik ontsla je met geweld.' Snauw ik en draai me om met het touw in mijn handen. Hij kijkt me bang aan. Ik grijns. En zo snel en lenig als ik  bind ik hel snel vast op een stoel.
'Huh?! Hoe deed je dat?' Vraagt Joost verbaasd.
'Oefenen.' Ik doe zijn mouw naar omhoog. En daarna pak ik mijn spuit, maar doe hem achter mijn rug.
'Joost. Ik heb een verassing voor je.' grijns ik.
'Oh j-ja?' Stottert hij bang. Ik blijf hem grijnzend aan kijken.
''J-je g-gaat me t-toch niet m-martelen?' Vraagt hij bang. Hij lacht bang, en het zweet breekt hem uit.
'Het is aan jou of je dit martelen noemt.' En ik haal de spuit van achter mijn rug vandaan. Zijn ogen worden groot en hij word bleek.

Pov Joost

'N-nee! Poestijger! ALSJEBLIEFT NIET!' Schreeuw ik bang. Hij grijnst gemeen en zet de punt van de naald zachtjes tegen mijn huid.
'Het doet maar even pijn.' En dan geeft hij me snel de spuit.
'AAAAAAAAH!' Schreeuw ik. Ik voel de naald in mijn lichaam boren. Hij haalt de spuit uit mijn arm en doet een klein pleistertje op het bloedende puntje.
'Zo. We zijn klaar.' Grijnst hij. Plots voel ik iets branden door heel mijn lijf. Ik schreeuw het uit van de pijn.
'Het brand! LAAT HET STOPPEN!' Dan word alles koud in mijn lichaam.
'AAAAAUUWWW! Alsjeblieft die iets!' Schreeuw ik kermend.
'Sorry, het werkt in. Ik kan niks doen.' Zegt hij gewoontjes.
'Klootzak!' Schreeuw ik woedend. Het koude gevoel veranderd in een prikkend gevoel. Alsof ze naalden van binnen uit mijn lichaam naar buiten worden geduwd.
'AAAAAHHH! Wat is dit?!' Schreeuw ik woedend.
'Daar kom je snel genoeg wel achter.' Grijnst hij. Maar alles word plots zwart en zwaar. De pijn stopt even snel als ze gekomen was.
'P-poestijger... a-alles word z-zw-zwar...' en ik voel me weg draaien.