[Exopink Series 3] B i s h o u n e n!

16: Unreachable

Chapter Sixteen

~*~

ZICO'S POV

Just why won't you leave my mind huh? Huminga akong malalim at pumikit as I'm lying on my bed. Too lazy para tumayo kasi pakiramdam ko, mahal na mahal ako ng malambot kong kama at hinihila ako pahiga. Or maybe there are other reasons? Yes, there are. And it's all about Treenie.

And that kiss.

Ilang araw na ba ang lumipas? Nakauwi na ko galing field trip. It's been two days already... Bakit ba ganon kahirap kalimutan? It's not even worth thinking it. YES, IT IS! My consciousness snarled at me. I sighed.

I kissed her. Sa lips. At hindi yon normal. Hinding-hindi. I'm her gorgeous friend. Na kapag umiiyak siya, ako ang nasa tabi niya, her confidante. Kapag may nirereklamo siya about love especially Nathan, ako ang nakikinig. Kapag may desisyon siyang gagawin, sa akin muna niya sinasabi. Nagtutulungan kaming dalawa and it's perfectly wrong na gianwa ko yon sa kanya. She's a very close friend of mine. Gusto ko tuloy magsumbong kay Troy at magpasuntok sa kanya.

Hindi ako pinatulog. And even if slept, kahit sa panaginip ko nandon siya. God, what did I just do?

Alam kong nagulat din siya. Nawala ang kalasingan ko nung gabing yon. It felt like may bigla na lang humampas sa ulo ko, telling me it's not right. And I did. Lumayo agad ako sa kanya. And mas lalong naging komplikado. Awkward. Kahit ako, parang naputol ang dila ko. Nakita ko siyang nalilito na din. Pero still compose. Ako, sa loob-loob ko.... ang sarap magwala. May gusto pa siyang sabihin pero inunahan ko siya tsaka umalis na ko. Nakakahiya. I just take advantage of her. An innocent kind girl. I'm the worst gorgeous friend on Earth.

Ayoko mang isipin na judgmental si Treenie pero nangangamba ako na mag-iba ang tingin niya sa akin. Baka official manyak na ko sa tingin niya. I also want to know the reason just why I fvcking did it. Sana nga lang, raging hormones lang to. Na ngayon lang ulit ako nakisama sa isang close female friend. And all of a sudden, na-miss ko na naman ang mga kaibigan ko sa New York. Kung siguro, hindi ako pumayag sa gusto ni Ate, enjoy na enjoy pa rin ako ngayon at hindi bibigat ang pakiramdam ko sa naiisip ko ngayon.

Because it's Sunday, I kept myself busy watching movie on Netflix, instead na sisihin ang sarili ko dahil sa pagre-replay ng nangyari sa utak ko. But I ended up watching an anime entitled Kimi ni Todoke. Buti may English subtitle. Kaya lang, pisode 17 na eh. Each episode is a different story so it's okay watching it. Ang cute lang ni Kazehaya at Sawako. Bumisita kasi sila sa professor nilang nagkasakit. And this jealous Kazehaya didn't let the girl na makalapit sa makulit na professor. I even laughed kasi kahit lalaki ako, ewan ko ba kung bakit nakakakilig, kahit na compose ako at hindi girly sa reaction. Basta natutuwa lang ako na ganong kadali lang ang love sa ibang buhay.

Nasa ending na ko ng episode when Kazehaya wanted to kiss her (he did) and nahuli siya ni Sawako. Halos ibalibag ko ang telebisyon. Naalala ko na naman si Treenie. Parang kami lang nung nasa anime. Geez. This feels weird. Even that?

Tinuon ko naman ang atensyon ko sa paglilinis ng bahay ko. Yes, I'm cleaning. Ang sarap magpamisa coz it's first time, though. Feeling ashamed na si Treenie pa ang nag-lilinis ng bahay ko. Nakikita ko na lang na minsan siya ang naghuhugas ng pinggan at nagwawalis, which is kaya ko naman. Dakilang tamad lang talaga ako. Ayoko nang mabungangaan ni Treenie na.... Shet! Siya na naman ang iniisip ko. Grrrr. Ayaw talaga akong tigilan?

In the end, hindi ko na din tinuloy ang paglilinis ko. Kahit ilang distractions pa yata ang gawin ko, I can't erase her. Lalaki ako and dapat, it's just a kiss. Yeah JUST. She's just wearing a cute pink pajamas, ang amoy niya... pang-baby lang naman. And ano naman sakin kung she even glowed on that very dark night? Ang lame ng reason kung bakit naisipan kong halikan siya nung time na yon. LAME!