Wanjeonhan (완전한) ✓

First Study

♤

Jimin üşümüş ellerini montunun ceplerinde yumruk yaparak ısıtmaya çalışırken bir yandan da hızlı hızlı yürüyor ve vücudunu soğuğa alıştırmaya çalışıyordu. Öğrenciler yanından geçerken de yalnız olmadığını görebiliyordu. Herkes aniden soğuyan havalardan dolayı hazırlıksız yakalanmış, montlarına sıkı sıkıya sarılarak yürüyordu.

Bu görüntü kendisine komik gelerek gülümsediğinde elinin altındaki telefon titremiş ve istemeye istemeye elini cebinden çıkartarak kimin aradığına bakmıştı. Ekranda Yoongi'nin ismini görmesiyle gülümsemesi genişlerken bekletmeden cevaplama tuşuna basmış ve telefonu kulağına götürmüştü.

"Efendim Yoongi?"

"Neredesin?"

Etrafına bakınarak istemsizce dudaklarını büzmüş ve "Okuldan çıktım şimdi." demişti. "Yakındaki bir kütüphaneye gidiyorum."

"Kütüphaneye mi?"

"Hm,hm." diyerek onu onayladığında karşıdan karşıya koşar adımlarla geçmiş ve Yoongi'nin görmeyeceğini bilmesine rağmen kaşlarını çatarak "Sende gelsen iyi olur, sınavlar yaklaşıyor." demişti.

Yoongi'nin kıkırtısı kulaklarına dolarken "Haklısın, dersleri çok boşladık." demiş ve Jimin'in de gülümsemesini sağlayarak "Tamam o zaman, işlerim bitti zaten. Konum at geliyorum." demişti.

Jimin "Tamam, görüşürüz." diye telefonu kapattığında adımlarını biraz daha hızlandırarak zaten yakın olduğu kütüphanenin önüne gelmiş ve Yoongi'ye konum atıp içeri adımlamıştı. Çalışması gereken çok konu vardı.

—————

Çalışamıyordu.

Yoongi beklediğinden daha hızlı bir şekilde gelmiş ve yanına oturarak kitaplarını çıkartmıştı ama ders çalışmak bir yana dursun dakikalardır elini başına yaslamış bir şekilde Jimin'i izliyordu. Garipti. Önceden bunu yapacak olan kişi Jimin iken şimdi Yoongi'nin böyle davranıyor olması karnının kasılmasına, kalp atışlarının hızlanmasına ve dikkatinin dağılmasına neden oluyordu.

Aynı paragrafı en az 7 kez baştan okumuştu ama bir şey anladığı söylenemezdi.

Gözlerini kapatarak derin bir nefes almış ve başını çevirerek Yoongi'yle göz göze gelmişti. Sinirli çıkmasını umarak -fısıltıyla her ne kadar sinirli olabilirse- "Yoongi!" demiş ve kaşlarını çatmıştı.

Fakat Yoongi hiç istifini bozmadan gülümsemiş ve fısıldayarak "Hm?" demişti. Jimin içinden sabır dilerken yalvarırcasına "Bana bakmayı keser misin lütfen." demiş ve başını omzuna yatırarak Yoongi'ye yavru köpek bakışları atmaya başlamıştı ama son bir kaç gündür bu hareketine bağışıklık kazanmış gibiydi. Öyle ki gülümsemesi daha da genişlemiş ve muzip bir şekilde "Neden?" demişti.

Yavru köpek bakışlarının işe yaramayacağını fark ederek burnunu kırıştırdığında "Odaklanamıyorum." demişti ama fısıltısı o kadar kısık çıkmıştı ki Yoongi'nin duyduğundan bile emin değildi.

Yoongi duymuş olsa da gülüşünü bastırmaya çalışarak "Ne dedin?" dediğinde Jimin kızgın bakışlarını ona çevirmiş ve "Yah! Ders çalışsana sen, bir tek sınava ben mi gireceğim." derken sesinin sonlara doğru yükselmesinden dolayı etraftakiler kendine dönmüş ve utanarak yerine sinmesine neden olmuştu.

Yoongi bu sefer gülüşünü tutmayarak oturduğu yerde diklenmiş ve "Tamam, tamam." demişti. Jimin'in bakışları kendisini bulurken "Kıpkırmızı oldun, ders çalışacağım söz." diyerek gerçekten de kitabının kapağını açmıştı.