✓Chapitre 44

35 3 0
                                    

Rain's POV.

Nakatayo pa rin ako sa kinatatayuan ko habang siya komportableng nakaupo sa kama ko. Do ki kayang gumalaw lalong-lalo na parang makiramdam ko ang awkward ng atmosphere namin.

"Bakit nga pala ayaw mong umuwi?"

"Should I need to tell you?"

"Yes, because you bring me to this." Nakipagbalikat siya at ng indian sit sa taas ng kama.

"Ayaw kong umuwi. My life is like a hell for me. Hindi ganun ang ibig kong sabihin tulad nang iniisip mo. Every time I went home nobody's in there. If meron man, they we're busy. Hindi nila ako bibibigyan ng oras. Makausap man o mayakap man lang kahit madali. This is not my life. I'm just borrowing it. I want my life back. I miss them so much."

"Then why you need to get drunk like that? Hindi solusyon ang pag-inom. Lalong-lao nang babae ka pa man. Malakas ka pang uminom samin."

"Actually, hindi ako ang mas malakas uminom dito."

"Still, 7 buckets of beer. Ang lakas mong uminom."

"HAHA! Ang dami nga."

Huminto ako sa harap niya at halos mapaitlag ao ng kagatin niya ang labi na may halong kasexihan. Mayamaya pa ay bigla itong nagulat sa sunod na sinabi ko saka napatingin din ng tingin.

"S-stop doing that."

"What's 'that'?"

"Y-You're bitting your lips."

"And what's wrong with it?"

Napailang siya na may kasamang kagat labi na naman. Bakit ba ang hiling niyang kumagat ng labi niya? Ano ang malalasahan niya doon?

Mas ako ang nagulat sa ginagawa ko. Namalayan ko na lang lumalapit na pala ako sakanya. Na hindi naman siya umaatras o umiiwas. Alam ko kung ano ang gusto kong gawin. Gusto kong pigilan dahil naalala ko si Cassandra but my feelings is also confused.

Napapatong ako ng isang kamay sa kama habang ang isa'y nasa gilid ng pisgni niya. And when our lips collide. Ramdam ko ang kuryente at tibok ng puso ko. This is my first time kissing her and its feels like.. Heaven.

"Rain."

Its sound so sweet when she said my name between our kiss. Napakapit siya sa batok ko para kumuha siguro ng lakas at na balanse. Habang tumatagalang halik mas lumalalim. Na para bang sabik na sabik kami pareho sa mga labi namin. Di ko namalayan pareho na kaming nakahiga sa kama at nakababaw ako sakanya.

"Oh, f*ck! Sophie."

I want to stop but I can't. I don't know why even my hands I can't control it. Bumaba ang kamay ko mula sa balikat niya papunta sa loob ng damit niya at minasagang bewang niya mula sa tyan papunta sa likod

Mayamaya pa ay napaungol ito ng bumaba ang halik ko sa leeg niya. I really need to stop this. Kahit gaano kahirap tumigil ako at nilayo ng kaunti ang katawan ko saknya.

"We need to stop."

Hinaplos ko siya sa pisgni at di naman siya umangal ng tumabi nako sakanya. Di ko rin inaasahan na makatulog agad siya. Mukhang umepekto na ang inumin sa sistema niya. I do really curse under my breathe at just look at her. This is my first time doing this in a girl. I'm a bad guy but not like this.

-
Maxwell's POV.

Di pa sumisikat ang araw nasa tapat na siya ng bahay ko na naging dahilan ng pakagulat ko. Nakasandal na ito sa malaki niyang motor habang hinihintay akong makalapit sa kanya.

"Ang aga mo naman."

"Nope, just in time. Ikaw lang 'yung mabagal."

Mahinang napasinghal na lang ako saka kinuha ko mula sa kanya ang mga gamit niya at nilagay sa compartment ng kotse ko.

Sumakay na kami pareho sa kotse ko at pinaharuruot ko naman papunta sa private plane nina Dad. Ngunit habang nasa byahe ang tahimik lang nito kaya bahagya akong nagulat ng nagsalita ito.

"Thank you."

"Thank you for what?"

"For taking care of me."

"Maliit na bagay Don't mention it. Kapag ibang tao rin 'yun gagawin rin nila ang ginawa ko. Masyadong malalin ang sugat mo kaya naghihina ka na."

"But I'm okey."

Di na kami ulit nag-usap. Sa unang plano ni Agent Bel na isama ko siya sa isla ay napapaisip pa ako kung tamang desisiyon ba iyon. Ngunit ng maalala ko yung laban namin papuntang Agency. Doon niya ako makombensing kaya niyang makipagtulongan sa'kin. Di sa mga kasamahan ko kundi sa akin lamang. 

"Why you still need to wearing your mask?"

Bahagya itong napalingon sa'kin. Di rin nagtagal iyon at umiwas din siya ng tingin sakin at tumingin sa katabing bintana.

"You should take it off too." dagdag ko.

"I'm Maxwell Castro Smith, by the way. .. Anak-anakan ako ng mga pamilyang agent. I don't need to keep those identity dahil alam kong di ko pa sinasabi iyon sa'yo. Kilala mo na ako."

"I'm glad you knew but I even know your real identity."

0_0!

"You know me? How?"

"You don't need to know how."

"But I have too. If you know me then it means we've met before."

"If you know someone that they don't know. It doesn't mean you've met him before. There is a possible way that I know you. Don't underestimate the Queen, Maxwell."

"Yeah, you're right. How stupid I am."

"Why can't you just take it off those mask."

"Hindi naman importante 'yun."

"Yes, its important. You know me now and I need to know who you really are."

"You will know me in the right place and in the right time."

It's what a thrill.

-------------------

Emperor's JusticeTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon