Fascinated by You (GM Series #1)

26

It's already dinner when she got to her brother's house. Akala ng mga ito ay hindi siya makakapunta kaya nag sisimula na ang mga ito sa pagkain ng abutan n'ya.

Wala namang bisita bukod sa mag-anak ngunit rinig na rinig n'ya ang kasiyahan ng mga ito pag pasok pa lamang n'ya sa pinto ng bahay. Bigla tuloy s'yang nahiya at natakot na baka masira n'ya ang kasiyahan ng mga ito.

But she was wrong.

"Tita Jorge!" Marcus, her 3 year-old nephew shouted as soon as she stepped in their dining room. Bumaba pa ito sa inuupuan at masaya siyang sinalubong.

"Marcus..." salubong niya rito. She kneeled down his level and opened her arms for a hug. "Na-miss ka ni Tita," ani n'ya pa sa pamangkin.

"Na-mish din kita, Tita!" bulol na tugon naman ng kanyang pamangkin.

"I'm glad you came, Jorge," her sister-in-law said.

Tumayo siya ng tuwid at sinalubong ang yakap nito. "Thanks for inviting me, Ate," sagot naman tapos ay nagbaling sa kanyang kapatid.

Her Kuya Jordan was just watching each of her moves. Hindi ito nag sasalita at nakatingin lamang sa kan'ya.

"Happy Birthday, Kuya..." bati niya tapos ay inilahad ang dala niyang cake sa paborito nitong flavor.

"Buti at may oras kang pumasyal?" seryosong tanong nito sa kan'ya.

She shook her head and smiled. "Malapit na kasi ang festival ng University kaya medyo niluwagan ang mga Gawain naming ngayon," she answered. Tumango naman ang kanyang kapatid at inilahad ang upuan sa gilid nito.

"Maupo ka na at nang makakain ka na. Malayo-layo rin ang byahe mo," ani nito sa kan'ya.

She nodded and smiled more. "Salamat," she said as she sat.

That night, after five years, she felt that she have a family again. That after a long time, she felt that her brother has forgiven her. Hindi man nito isinasalita, ramdam naman niyang bumalik na ito sa kung paano siya itrato noon.

"Sigurado ka bang uuwi ka na agad? Pwede namang dito ka na lang magpalipas ng gabi at ipahahatid nalang kita bukas ng umaga," her Ate Michelle asked.

Umiling-iling naman siya at ngumiti. "Huwag na, Ate. Abala pa," ani n'ya.

Sinamaan naman sya ng tingin nito. "Hindi ka magiging abala kahit Kailan, Jordyn. Pamilya mo kami," ani nito.

She felt like something warm touched her heart. Sobrang sarap sa pandinig niya ang sinabi nito. "Bibisita na lang ulit ako sa susunod, Ate. Malapit na rin naman ang bakasyon," sabi niya na lang.

Michelle held her hand and caress it. "Uuwi, Jordyn. Huwag mong isipin na bumibisita ka dahil bahay mo na rin ito. Uuwi, okay?" sabi nito.

She nodded and smiled wider. "Sige, Ate. Uuwi na lang ako sa bakasyon," pagtatama n'ya sa una niyang sinabi.

"Aalis ka na?" her Kuya Jordan asked, kabababa lang nito galing sa kwarto ng kanyang pamangkin. Nakatulog na kasi ito pagkatapos ng kanilang hapunan at kailangang ihatid ng kanyang kuya sa silid nito habang nag liligpit sila ng Ate Michelle n'ya ng pinag kainan nila.

She nodded. "Maaga pa ang klase ko bukas," sagot n'ya.

"Gamitin mo na ang isang sasakyan d'yan sa garahe. Wala namang gumagamit niyon," alok nito.

She immediately shook her head. "Hindi na, Kuya. Wala rin naman akong pag paparadahan niyan sa dorm. Baka may sumalbahe pa kung iiwanan ko lang nakaparada sa daan," ani n'ya.

"Ihahatid na lang kita kung ganun," sabi naman nito.

Umiling ulit siya. "Huwag na. Alam kong pagod na kayo kaya mag pahinga na lang kayo, okay? Ayos lang ako. Sanay na akong mag byahe kaya hindi na mahirap sa akin 'to," ani niya.

"Gabi na, Jordyn. Tingin mo ba ay mapapalagay kami na hayaan kang mag byaheng mag-isa ng ganitong oras?" sabi pa ng kuya niya.

Natawa naman s'ya. "Ayos nga lang ako, Kuya. Mag g-Grab ako para mas safe, isesend ko pa sa'yo ang information ng driver para makampante ka," ani niya tapos ay mabilis na nag paalam na sa mga ito para hindi na makaalma pa ang mga ito.

Nadaan pa niya palabas ang kotseng sinasabi ngunit hindi man lang niya ito dinalawang tingin. After her accident, she swore that she will never drive again. Hinding-hindi na siya hahawak pa ng manibela kahit mahirapan pa siya sa pag commute.

Like she said, she booked a grab car as she walks out of the subdivision. Ipinasa niya rin sa kapatid ang profile ng kan'yang grab driver para mapalagay naman ito.

She was already outside but her grab wasn't there yet so she had to wait for a bit. Tumayo na lamang s'ya malapit sa gate para madali siyang makita pag dating ng kan'ya driver.

It came after five minutes. Agad siyang lumapit dito at kinumpirma ang kanyang booking bago sumakay sa backseat nito. The car was about to take its turn when her sight caught someone. Kabababa lang nito ng isang itim na mamahaling sasakyan at pabalibag nitong isinara ang pinto niyon bago nag martya papasok ng subdivision.

Hindi niya alam na run din siya nakatira.

Her eyes watered immediately and she suddenly wanted to stop the car to go to that person but she had to stop herself. No. She can't... yet.

"Van..." she muttered as the figure of her best friend slowly faded on her sight.

"Dahil ikaw ang huling nagbasa, pwedi bang ikaw na lang ang magdala nito sa faculty room? Ilalagay mo lang naman sa ibabaw ng lamesa ni Sir Riley," Jerome asked her.

Sinaman n'ya naman ito ng tingin. "Bakit ako? Hindi ba't ikaw ang binilinan niyan?" tanong niya pa.

"Oo nga, pero kasi, may gagawin pa kami para sa festival. Kailangan na ako run ngayon kaya sige na, Addison. Pasuyo naman," makaawa pa nito.

Alam naman niya ang sitwasyon nito. Alam niyang halos hindi na nito maintindihan kung paano hahatiin ang sarili sa dami ng kailangan niyang gawin. Pero kasi... hays! Bakit kasi nakakaawa itong tignan.

"Sige na, pero ngayon lang ito, Jerome, ha..." bilin niya.

"Oo, promise!" pangako naman nito tapos ay iniabot na sa kanya ang kanilang papel para sa quiz na ipinagawa ni Caius dahil wala ito para sa meeting na kailangan nitong daluhan.

She took their paper and went to the faculty. Walang tao roon nang madatnan niya kaya madali s'yang nakapunta sa lamesa ni Caius. She put their quiz on his desk and put something heavy on top of it so it won't be blown by the wind.

"Do you need something, Ms. Luz Valle?" someone spoke behind her.

Halos mapatalon naman siya sa gulat nang lingunin niya ito ay pakiramdam niya ay gusto nang kumawala mula sa dibdib niya ang kanyang puso sa lakas at bilis ng tibok nito.

She took a deep breath and said, "Hinatid ko lang itong quiz namin... Sir."

Caius nodded. "Bakit ikaw ang nag hatid at hindi ang beadle n'yo?" he asked.

"Pinakiusap niya lang po sa akin. Busy kasi sila para sa festival," she answered.

It was awkward to talk to Caius that way. Na kailangan niya itong igalang bigla.

What a really insane twist, huh?

Nag paalam na siya rito at kahit hindi pa ito nakakasagot ay tumalikod na siya at mabilis na umalis.

"Fuck, Addison! Kumalma ka nga! It's just Caius. Paano kung s'ya na ang makaharap mo? Ano, mahihimatay ka na lang sa nerbyos?" she chastised herself as she walks back to their room.