Fascinated by You (GM Series #1)

33

She walked out. Iniwan niyang mag-isa roon si Caius matapos niyang wasakin ang puso nito. Pero bakit ganun? Bakit pati siya ay nakararamdam ng sakit kahit siya naman talaga itong nanakit.

How funny she could feel hurt with her own doing?

"Fuck, Jordyn Addison! Tama lang 'yun, tama lang ang ginawa mo," she told herself.

She was confused of her feelings. Hindi n'ya masabing hindi n'ya mahal si Caius at mas lalong hindi n'ya rin maaming mahal n'ya parin ito. Dahil kung gagawin n'ya, pakiramdam n'ya ay mai-invalid ang pagmamahal na ibinigay n'ya noon kay Maverick.

Oo! She loved Caius, first love n'ya nga ito, 'di ba? Pero si Maverick, alam n'ya sa sarili niyang minahal n'ya rin ito. Sobra pa nga dahil kahit ang buhay n'ya ay itinaya n'ya para lang mapuntahan ito.

But identifying her feelings for Caius is difficult and complicated that she don't want to be bothered anymore. Isa pa, bawal ang ginagawa nito. Ayaw niyang mapahamak na naman ng dahil lang sa pag-ibig. Kaya habang maaga pa ay iiwas na s'ya.

And that's what she did. Their festival ended with her, avoiding Caius the whole week of the celebration. Kita naman n'ya ang sakit na dumadaan sa mga mata ng nito tuwing gagawin n'ya iyon. But she couldn't do otherwise, kailangan niyang panindigan ang desisyong nagawa na n'ya.

"Masaya ka ba sa ginagawa mo?" Zia asked her.

She told her again about her current situation. Simula sa confession ni Caius hanggang sa ginagawa niyang pag-iwas dito.

Agad naman siyang napa-iling. "It's the right thing?" she answered. Hindi naman nito alam kung sino ang tinutukoy niya kaya komportable siyang magkwento rito.

"Pero hindi lahat ng sa tingin mo ay tama ay dapat mo nang sundin, Addison. Pag-isipan mong mabuti. Kung susunod ka ba sa tama o susundin mo kung ano ang makapag papasaya sa iyo," sabi pa nito.

And she really think of it. Buong sembreak din niyang pinag-isipan ang bagay na iyon, figuring her real feelings.

"Hindi ka ba lalabas man lang?" her Kuya Jordan asked. Nasa bahay nito siya para sa Christmas break.

She shook her head. "Wala naman akong gagawin sa labas, dito na lang ako," she answered.

"Eh, bakit hindi mo na lang puntahan iyong kaibigan mo? Iyong si Van? D'yan lang sa pangalawang kanto ang bahay nun," sabi pa ng kapatid n'ya.

Mas lalo naman siyang umiling. "Busy yun ngayon at baka wala d'yan sa kanila," dahilan n'ya. No way in hell she will show up! Maninigas sa kakahintay si Easton na mangyari ang kasal nila ng best friend n'ya.

Her Kuya Jordan shook his head. "Ewan ko sayo, Jordyn. Ako ang natatamaran sa iyo tuwing nakikita kitang nakahilata lang dito sa kwarto mo," sabi pa nito.

Napanguso naman siya. "Hindi naman ako panay nakahiga, no! Nag papahinga lang ako sa pag p-painting," she answered.

Living alone for the past years thought her to find diversion of her attention. Hindi naman n'ya magawang gumala noon at magaling naman siya sa pagguhit, naisipan na lamang nilang subukan ang pagpipinta at simula noon ay naging libangan na n'ya iyon.

At sa ilang araw ng pamamalagi n'ya sa bahay ng kapatid ay nakakakalahati na siya sa malaking portrait painting ng kanyang daddy. Regalo n'ya iyon sa nalalapit na kaarawan nito iyon kahit matagal na itong wala, and her Kuya Jordan said that they will hang it in their living room.

Jordan sighed. "Try having fun, Jorge. Like you used to do before," he said. Hindi naman s'ya nagsalita kaya umalis na ito ng tuluyan. Naiiling na itinuloy naman n'ya ang pagpipinta.

Her days were spent like that and before she knew it, the holidays were over. Buti na lamang at natapos na niyang ipinta ang kanilang daddy at isinabit na nila ang painting nito sa malaking salas ng bahay ng kuya n'ya.

"I'll paint your wedding photo next time," she promised to her sister-in-law.

"Talaga? Aasahan ko yan, ha?" sagot naman nito.

"Oo, ate. Pangako," kumpirma n'ya naman tapos ay nag paalam na rito na aalis na. She's going back to her dorm before the new semester starts. Maaga pa naman pero kailangan n'ya pa kasing mag-enroll kaya kailangan n'ya nang bumalik.

"Pwede namang online ang enrollment, ah? Sana ay mas nakapagbakasyon ka pa ng matagal," Zia said to her when she told her why she will come back earlier.

"Alam ko kasing hindi ka umuwi at mag-isa ka lang dito sa dorm kaya nagmadali ako," sagot n'ya naman.

Zia didn't went home, for what reason, she didn't know. Ayaw naman n'yang pilitin itong sabihin sa kan'ya lalo na't halata namang ayaw nitong sabihin.

"Huwag nga ako, Jordyn. Ginamit mo pa akong dahilan," sabi naman nito. Natawa na lang naman s'ya.

"Pinag-isipan ko kasi iyong sinabi mo sa akin noong bago ako umuwi, and it won't be a help if I constantly see him while thinking of it," she said.

Apparently, Caius went home as well. At dahil hindi nga kalayuan ang bahay nito sa bahay ng Kuya n'ya ay madalas n'ya itong masulyapan na dumadaan sa harap ng bahay nila tuwing mag j-jogging ito tuwing hapon.

Pakiramdam n'ya pa ay sinasadya nitong mag pakita sa kanya dahil tuwing dadaan ito sa harap ng bahay nila ay humihinto pa ito para mag stretching ng ilang saglit.

"Hanggang ngayon ba hindi mo pa rin alam?" Zia asked her.

"Ang kumplikado naman kasi," sagot naman n'ya.

"Wala namang kumplikado sa sitwasyon n'yo, Addison. Ikaw lang ang nagpapakumplikado niyon," Zia said.

"Hindi mo kasi naiintindihan, Zia. Oo, mahal ko siya noon pero bago ko pa maging boyfriend ang bestfriend nya and I know na minahal ko si Maverick. Kaya paano ko masasabing mahal ko pa rin siya kung nagmahal naman ako ng iba?" she asked.

"Addison, hindi lang tao ang bumabalik, maging ang damdam ng tao ay ganun din. Kahit gaano pa katagal, kahit ilang tao pa ang mahalin mo at ilang taon pa ang lumipas na hindi kayo nagkita, basta may espesyal na lugar ang isang tao sa puso mo, mamahalin at mamahalin mo siya once na tumayo ulit siya sa harapan mo," Zia said.

"You said you were confused about your feelings. You were wrong in that, Addison. Human emotion never confused us, it was always the way we think that causes confusion to ourselves. Dahil madalas, alam na natin ang sagot pero pinipili parin natin ang mag-isip ng iba, ng mas malayo sa katotohanan nakatayo na sa harapan natin," she added.

Hindi naman siya nakaimik sa sinabi nito. She just sighed. Pabagsak na inihiga ang sarili sa kanyang kama at itinakip ang kanang braso sa kanyang mga mata.

She hate how Zia helps her figuring things, pakiramdam n'ya ay magiging tanga siya kung wala siya. But then, she's thankful for having her still.