Fascinated by You (GM Series #1)

30

Sobrang lakas ng tibok ng puso n'ya na para bang hindi na siya makahinga dahil sa pagkagulat n'ya. Dagdag pa na muntik na siyang mahulog kaya mas lalong nanlalambot ang kanyang mga tuhod sa takot. Pakiramdam n'ya tuloy ay hihikain siya kahit wala naman siyang asthma.

"I'm sorry. I didn't mean to startle you," Caius said, inaabot pa nito ang kanyang braso kaya agad siyang bumaba ng isang hakbang para makalayo rito.

"Ang gago mo, alam mo ba 'yun?" she asked instead. Inis na inis parin.

"I know, I'm sorry. May masakit ba sa'yo?" tanong din nito, aakma pang lalapit sa kan'ya pero agad n'ya itong pinigilan.

She took a deep breath. "Wala. But please stop doing that! Mamamatay ako ng maaga ng dahil sa'yo!" she told him, slapping him on his arm again.

Natawa naman ito. "I'm sorry, really. Nakalimutan kong magugulatin ka nga pala," asar pa nito.

"Whatever, Caius. Nakakainis ka," ani n'ya tapos ay tinalikuran na ito. Paika-ika pa siyang bumaba ng hagdan dahil sa pagkakatapilok ng magulat. She'll surely have a sprain.

"You need help," Caius stated and helped her climb down the stairs, holding her in the right places.

She pushed him. "Huwag mo nga akong hawakan. Mamaya ay makakita pa sa atin at pag-isipan pa tayo ng hindi maganda," ani n'ya.

But Caius didn't even budge. Nakahawak pa rin ito sa kanyang likod at isang kamay ay nasa braso n'ya. Ramdam na ramdam n'ya ang init ng palad nito sa kanyang likuran.

"Let them think what they want. Wala naman tayong ginagawang mali," sagot naman nito.

"Are you out of your mind? Are you even aware how many students are probably crushing on you?" she said. "They are crazy, I swear. They will surely think ill of me when they see us," she added.

Caius shook his head. "How do you know? Are you one of them?" he asked.

Sinamaan n'ya naman ito ng tingin at tinulak palayo sa kan'

ya. "As aka, Caius," she answered.

Natawa naman ito at umiling-iling ulit. "Let me help you, Jordyn. Kahit hanggang sa clinic lang," sabi pa nito.

"Hindi na nga. Uuwi na ako at doon na lang 'to titignan," sagot n'ya.

"Hanggang ngayon ay ang matigas pa rin ang ulo mo, Jordyn. Kailan ka ba matututong makinig, huh?" he asked.

Napairap naman siya. "Stop talking as if you're my brother, Caius. Kuya ka ng best friend ko pero hindi mo ako kapatid," ani n'ya.

Caius laugh again. "Sino bang nagsabing gusto kitang maging kapatid?" sagot naman nito.

"Right," she said and pushed him a bit again. "Uuwi na ako kaya kung pwede lang, Sir. Tumabi na po kayo at nakakasagabal kayo sa dadaanan ko," sabi n'ya.

Pero hindi parin ito nakinig at nakabuntot parin sa kanyang likod hanggang sa makarating siya ng sakayan. Pasalamat na lamang siya at Sabado ngayon at masyado nang hapon kaya kakaunti na lang ang nasa school nila.

"Hatid na kaya kita?" Caius offered her after minutes of waiting and still, there's no vehicle coming on their way.

Mabilis naman siyang umiling at napabaling dito. "No. Huwag kang epal," ani n'ya.

Natawa na naman ito. "So, epal na lang ako ngayon, ganun ba?" he asked.

Nilingon n'ya naman ito at sinamaan ng tingin. "Alam mo, Caius. Hindi ko alam kung anong nakain mo at ganyan ka, pero please lang, tigil mo na. Kairita na, e," she said.

"Bakit? Ano bang ginagawa ko?" he asked again instead.

"You, trying to be funny kahit hindi ka naman nakakatawa. Kairita lang," sagot n'ya.

Caius only shook his head but didn't say anything. Buti na lamang at ng ilang minute pa ay dumating na ang jeep na sasakyan n'ya.

"Una na po ako, Sir," lingon n'ya rito bago parahin ang jeep.

But Caius always have his ways to startle her. Dahil bago pa man siya tuluyang makasakay ay may sinabi na naman itong ikinagulat n'ya.

"Napansin kita, Jorge. Lahat ng ginawa mo ay napansin ko at na appreciate ko lahat ng mga 'yon," sabi nito ng lingunin n'ya pagkatapos nitong tawagin ang pangalan n'ya.

Hindi naman n'ya alam ang magiging reaksyon kaya nagmadali na lamang siyang sumakay ng jeep para maitago ang pamumula ng buong mukha n'ya.

Hapon naman na, pero ang pakiramdam n'ya ay tanghaling tapat pa rin dahil sa init ng pakiramdam n'ya.

"What will you do when your first love comes back?" she asked Zia.

Sobrang bothered kasi niya sa sinabi ni Caius sa kan'ya bago sila sumakay ng jeep pauwi. Sabi nito ay napansin siya nito at lahat ng ginawa n'ya para rito. Pero bakit ganun, imbis na makaramdam siya ng tuwa na alam pala nito ang lahat ng efforts n'yo noon ay mas nakaramdam pa siya ng lungkot at sakit.

Bakit?

"I will act depends on the present events. Kasi alam mo, hindi naman porke may bumalik na isang tao mula sa nakaraan mo ay mag-iisip at kikilos ka na tulad nang sa nakaraan. Lalo na kung sobrang dami na ng nangyari at iba na ang nararamdaman mo," Zia answered.

"Eh, paano kung hindi ka naman sigurado sa nararamdaman mo?" she asked more.

Because the truth is, she feels like her mind is in haywire. Hindi n'ya maintindihan ang mismong nararamdaman n'ya. Nalilito na siya.

"That's when you need to act based on what's weights the most," Zia said. "Kung ngayon ay lito ka pa, mas mabuting timbangin mo munang maigi ang bawat sitwasyon na mangyayari. Don't decide based on your emotion yet. Malay mo ay sabik ka lang pala? We should always be mindful of all the decision we will make. Hindi na natin maibabalik sa dati ang lahat once nasimulan na nating baguhin ito," she added.

"Do you think I need to sort out my feelings first?" she asked.

"That's a must, Addison. Lalo na kung alam mong magugulo lang ang lahat dahil sa pag babalik ng first love mo," sagot nito.

Napa-buntong hininga naman siya ng malalim. Honestly speaking, after Caius' confession, the wall had built was suddenly shaken. Alam niyang isinumpa na n'ya na hindi na siya lalapit rito o kahit kanino man na may kaugnayan kay Maverick.

Pero si Caius, hindi niya alam pero pakiramdam niya ay hinahatak siya nito sa hukay na alam nilang pareho na hindi nila pwedeng marating.