Chapter 6

1.2K 32 2
                                    

After the hot and burning love that Enzo and I had share I fell asleep from tiredness. Sino ba naman kasing hindi mapapagod. Nakatulog rin kaya siya?

I wonder what was he thinking during and after I shared my love on him a whole ago.

Ano ang mga tumatakbo sa isip niya? Is he thinking that I'm a stranger, that I'm not connected to him? What are the things running from his mind, is he thinking that I'm a disgust because I fall in love and had sex with him while we are related in papers?

I immediately fell asleep after that, I fell asleep with a pain down on me, that was so wild.

Sa halos tatlong oras kong pagtulog ay nagising na lamang ako dahil sa pagsara ng isang pintuan.

Napabangon ako ng mapagtantong wala ako sa aking condo. Nasa condominium pala ako ni Enzo.

The room was filled with warm light and manly scent of the room.

Napa angel sit ako bigla nang pumasok siya. Tinitingnan niya lamang ako ng nakangiti.

Anong meron sa isang ito? Anong nginingiti ngiti mo jan?

Kunot noo ko siyang tiningnan. Bigla akong namutla nang nakita ko ang repleksiyon ko sa salamin. Damn! Sabog na sabog ako!

"G'evening," simple niyang saad.

Evening? anong oras na?

"Anong oras na?" kuryuso kong saad.

"Ahmm it's already six twenty-five. Get ready for dinner. We will visit my brother," He said in his intimidating look.

Brother? It means my dad? We will go to my parents? Nasaan ba sila?

Bakit niya alam? May alam ba siya sa nangyayari? Bibisita ngayong gabi?

Tama nga naman, mag mabuting bumisita tuwing gabi, lalo na kung pribadi itong sitwasyon.

Maybe Enzo thinks that this is right, and I trust him, I need to trust him, I know he won't gonna hurt me and do something that can cause me in pain.

"Nasaan nga ba sila? Hindi ba nag tago sila?

"They're in Tarlac," Sabi niya lamang sa malamig na tono.

Maguluhan ako sa sinabi niya. Ano? Tarlac? Hindi ba sa Tarlac din naganap sa krimen?

"Wait, what?" Nalilito kong saad.

"Yes, they are in Tarlac. Dahil ang mga taong nag hahanap, for sure sa malayo at hindi iisiping malapit lang. Safe sila doon, I promised. And we will be safe there too,"

He smiled at me with assurance in his face.

Maaga kaming nag ayos at kumain.

Nag half bath na lamang ako dahil malamig. Malamig na ang simoy ng hangin dahil malapit na ang kapaskohan.

I don't have clothes here, kaya nagpakuha nalang ako sa secretary ni Enzo, si Maho.

That stinky name.

Napangiti ako sa loob-loob ko.

I have never been in that plafe before, Tarlac seems so mysterious yet exciting in my ears, thoui I still don't have any idea about that place.

Pero bakit parang sobra ang kalabog ng puso ko. At the back of my mind I feel the excitement and little bit of worriedness about my parents and the situation there.

Wala pang kaalam alam ang magulang ko sa relasyon namin ni Enzo. At wala pa akong planong sabihin ito dahil nasa gitna kami ng isang malaking problema.

Ngunit maari ko din naman itong sabihin upang minsanan ang papasanin nilang problema.

Hindi ko alam kung sasabihin ko na o hindi pa, for this time, I let the destiny and time to choose what is right for me.

Sa aking pag iisip tungkol sa amin ni Enzo ay  biglang bumalik ang pag iisip ko sa Tarlac. Anong meron doon? I will get my swimsuit para kung sakaling makapunta kami sa beach.

I love beach!

Maybe there's a hidden place there where we can swim.

"Can I bought swimwear? In case we will go to the beach?" Sabi ko kay Enzo sabay kagat labi.

His lifted his brows awkwardly.

Did I say something wrong? Why he is smiling? Ahhh kairita!

"We will not go to the beach, walang beach doon puro mga bundok," nangingiting wika nito sa akin.

Bundok? As in mountain? Magiging boring lang ito. I swear!

There's no more boring than a mountain, walang buhay ang kabundukan.

I shook my head and I put my hands on waist with iritation.

Seven in the evening whem we decided to go. Tahimik ako sa biyahe. Ang tanging ginagawa ko lamang ay titigan ang aking gwapong driver. Seryoso siya sa pagmamaneho, Everytime he drives makes me feel safe. His hard and dark features are evidence of his handsomeness. Kulang nalang ang alak, may pulutan na ako.

His sight was on the road, his thick eyebrows aligned like he's always mad like hell.

Traffic lamang sa unang oras na biyahe namin.  Naboboring lamang ako, kayat kumakain na lamang ng binili naming pagkain sa nadaanang drive thru.

Sa kalagitnaan ng aming biyahe ay napansin ko ang maliwanag na kalangitan. I looked up in the sky and I halfed-smiled for it. It has so many stars.

The world is so mysterious and full of surprises, many things are not discovered yet. Some don't have explanation yet, but I believe that every thing happened for a reason. There's a reason behind the mysterious stars and sky.

Ngunit may pagkakataon din bang mauubusan ka ng rason? O may pagkakataon bang walang rason?

"Malapit na tayo," nagulat ako sa biglang pagsasalita ni Enzo. Nag e-emote ako dito eh.

Sinapak ko ang braso niya dahil sa inis. Kuryuso niya lamang akong tiningnan.

"Why?" sabi nito na natatawa.

"Ginulat mo ako eh!" I said then I rolled my eyes.

"Sorry," he sorry while he was smirking.

Kita ko na ang mga nagtataasang mga bundok. This place is so mysterious to me.

Ang simoy ng hangin ay napaka sarap lasapin.

Nakarating kami ng maayos ni Enzo. Bagamat malalim na ang gabi ay napaka liwanag parin dahil sa langit.

Nasa isang sitio kami kung saan nagtatago sila daddy. Kinakabahan ako ng husto, bawat hakbang ko ay may mga katanungan sa loob-loob ko na ayaw kong isipin ng matagal.

May mga kakaibang bagay sa akin simula ng pagkaapak ko dito.

The feelings that finally I'm home.

After The TruthTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon