After The Truth

Chapter 16

"I know! Alam kong hindi masarap ang kuto ko!" Sigaw ko kay Enzo.

Ngunit hindi maalis sa isip ko na nag huhubad siya ng kanyang suot.

Sobra ang kaba ko. Kahit pa nagsisisigaw ako.

Aaba siyang lumapit at ako naman ay pa atras ng paatras papunta sa dulo ng kama.

Kinakabahan ako sa gagawin niya. Hindi ko alam. Galit ba siya?!

"Sana hinayaan mo nalang akong mapahiya sa harap nila!" Sigaw ko sa kanya. Ang sakit lang isipin na ang pinaghirapan mong gawin ay hindi niya nagustuhan. I cooked it for you! Enzo!

"Can you shut your mouth Sav..." Malumanay na saad ni Enzo habang gumagapang palapit sa akin. Habang palapit siya ng palapit ay siyang dagdag naman ng aking kaba.

"Bumaba nalang tayo!" Sigaw ko ulit sa kanya. Alam ko ang balak niyang gawin! Alam na alam ko ang galawan niya!

"Hell, no!" Madiin niyang saad.

"Anong hindi!" Sa mas mahina kong sigaw.

"We will celebrate, because now my baby's finally know how to bake." He smile devilishly.

Uminit ang pisngi ko sa sinabi niya.

He started kissing me. Electricity filled on my viens.

Nag iinit na ako sa asta niya. Agad naman akong nawala sa huwisto dahil sa halikan naming nakakalasing.

We share kisses. His left hand is on my left boob and his other hand is on my back carrying me.

I feel his mouth down to my neck down to my right boob.

The soft kisses makes me moan.

Pagkatapos niyang paglaruan ang aking hinaharap ay naramdam ko ang kanyang kamay na dahan dahang humahaplos sa aking legs.

Gamit ang kanyang isang kamay ay unti unti niyang ibinuka ang nanginginig kong hita.

I feel his thick thumb between my thighs.

Habang pinaglalaruan niya ang aking nasa baba ay hindi niya parin tinigilan ang paghalik sa akin.

Mabilis lamang nangyari. Nawawalan ako ng huwisto sa bawat paghawak niya sa aking laman.

Pagkatapos ang ilang minutong paglalaro niya doon ay naramdam ko ang ang laman niyang unti unting pumasok sa akin.

Para akong baboy na kakatayin sa bawat paggalaw niya.

Ipinagpatuloy niya ang pag galaw. I moan louder when he do it fast.

Until I feel a hot liquid on my stomach.

Hingal kaming dalawa sa nangyari. Tumabi lamang siya sa akin at muling hinalikan.

"What did you do?" Hingal kong saad.

"Cuddle...?" He chuckled afte he said that.

Sinapak ko naman siya sa iritasyon.

"That's not cuddle!" Mariin kong saad.

"I know." He laughed.

"Eh ano iyon?"

"That's my way saying it's delicious." Simple niyang saad.

Gago ka talaga Enzo!

Ibig sabihin masarap mga? Iyong gawa ko? Paano kung gawan ko siya ulit? Gagawin ulit namin ito?

"Puwede mo namang sabihin na masarap ah?!" Pasigaw kong saad.

"Alin ang masarap? Both is delicious..." Tawa  niya.

"Tarantado!" Sabay kagat ko ng labi.

"I love your banana bread." Sabay akap sa akin.

"Talaga ba?" Simple kong saad sa kanya.

"Yup, subukan mo ang ibang putahe."

"I'll try it soon." Ngiting saad ko sa kanya.

We cuddle in just a minute. We both awake, hindi kami makatulog buong madaling araw.

We talked about many things, including what we did earlier. Napagusapan namin na baka buong taon kaming mag gaganon dahil bagong taon na bagong taon nag sex kami.

We talked also about the leads where my parents are. Pupunta kami doon bukas, I'm so excited. Sana sila na ang aking magulang.

Narealize namin ni Enzo na umaga na. Hindi na kami muling bumalik sa ibaba kanina. Baka nakatulog pa ang mga kasambahay or nagtatrabaho na.

It's new year and for me it's just ordinary day. Hindi ako puweding lumabas or mag open ng kahit anong social media account ko. But why Enzo can open his account? He is doing his business, pero bakit ako hindi?

May itinatago ba siya sa akin? Ayaw kong bigyang pansin ang mga nasa utak ko. Hindi ako puwedeng maghinala sa kanya! He helped me. Pero bakit ako nababagabag?!

Natapos lamang ang araw na hindi ako nakapag isip ng tama. Maaga akong nakatulog dahil hindi maganda ang pakiramdam ko. Nananamlay ako buong araw, sana naman bukas ay maging maayos na ako sa pagbisita sa hinihinalang totoo kong magulang.

Nagising na lamang ako kinaumagahan dahil sa marahang paggalaw ni Enzo.

"Opps... I'm sorry, did I wake you up?" Sa namumungay niyang mata.

"Ahhh no, babangon nadin ako, hindi ba may lakad tayo?" Tanong ko sa kanya.

Ngiti niya akong pinagmasdan.

"Yup, anytime now we can go. Ayaw ko lang na gisingin ka. It seems like you're not feeling well last night," saad ni Enzo na nakatingin sa akin.

"I'm feeling better now, mag aayos na ako." Saad ko at tumayo na sa kama upang mag ayos sa sarili para sa lakad namin ni Enzo.

Nag simula na muli akong kabahan. Malapit ko ng makilala ang magulang ko. Kamusta na kaya sila? Mabuti ba ang lagay nila? Hindi ko alam kung ano ang nararamdaman nang kasama ang totoong magulang. Maganda ba? I don't know.

Naligo ako sa maaligamgam na tubig. Nagtagal ako ng halos kalahating oras sa banyo dahil masyado akong ukopado sa maaring mangyari

Mabilis ding nakapag bihis si Enzo.

Nakapangdamit muli kami ng itim. Pinag suot niya ako ng itim na sunglasses. At itim na hoodie. Parehas kami ng suot. Bakit lagi nalang ganito?

"Why are we always wearing this Enzo? Pure black? With hoodies? Tell me Enzo. Naguguluhan ako." Saad ko kay Enzo habang naglalakad kami papuntang liparan ng chopper.

"It's a long story Savannah, sasabihin ko in the perfect time."

Mabilis ang paglalakad ni Enzo hawak hawak ang aking palapuksuhan.

Hindi ako makatiis kaya unti unti kong tinanggal ang kamay niyang nakahawak sa aking palapulsuhan.

Napatigil si Enzo at humarap sa akin sa kuryusong expresyon.

"Kailan ba ang perfect time na iyan? You don't trust me? Dalawa na nga lang tayo dito? Hindi mo pa sasabihin?" Napataas ang boses ko.

"Please Sav, I just need a perfect time." Maamong tingin sakin ni Enzo.

Hindi na muli ako nag salita. Nauna na akong sumakay sa chopper. Kung ayaw mong sabihin sa akin Enzo, ako ang tutuklas kung ano man ang inililihim mo!