After The Truth

Chapter 31

The night after I read the articles about Enzo's caseI never fell asleep. Balisa ako buong gabi, hindi rin mapakali sa aking higaan kaya bangon at higa ako buong gabi. I have strange feeling about those articles. Pinilit kong mag isip ngunit wala akong maisip na tama. It's was all logic, it's like a mystery that I can't solve.

I contacted Rina for tommorow. I requested one week for this plan. Sa isang taon kong pamamalagi sa trabahong iyon ay hindi ko ginawang mag file ng leave.

Madaming mga bagay na tumatakbo sa aking isipan. Madaming mga tanong na alam kong hindi ko masasagutan lahat.

All I want is to be peaceful. Simula noong nalaman ko ang buong pagkatao ko at pag aamin ko ng pagmamahal kay Enzo ay minsan na lamang nagkaroon ng magandang mga karanasan.

Maybe it's was all wrong move kaya't nagkandalecheleche ang lahat. Sana nga ba hindi ko na lang nalaman na ampon ako? Sana nga ba ay hindi ko na inialay ang sarili ko kay Enzo?

Ano ang naidulot nito sa akin? Wala.

Ganito ba talaga ang mundo? Mundong sasaktan tayo ng lubos hanggang sa maubos tayo?

Pagulong gulong ako sa aking kama habang hinuhuli ko ang aking tulog.

Binabagabag ako ng mga tanong at pagtataka buong magdamag. Sa tingin ko ay isang oras lamang ang naging pagtulog ko.

Bumangon ako sa aking higaan habang ang aking dibdib ay naninikip. When I was to go up I realized that this may be the day to find Enzo.

Maglalakas loob akong harapin siya at kakausapin siya. Magiging mahirap ito para sa akin ngunit ito lamang ang alam kong paraan para maliwanagan ang aking pagiisip at ang aking puso.

I need to be brave. No one will be at my back at the end of the day, it's all me, no other than me.

I stand up, kailangan kong magpaalam kay Lola para sa gagawin ko para kahit papaano ay may makaalam.

I prepared all the things that I'm going to use. I need to sacrifice my savings para hanapin siya, I saved this for many months at gagastusin ko lamang ito para maliwanagan ang aking isip.

Mabilis lamang ang mga sumunod na nangyari kasing bilis ng tibok ng aking dibdib at kirot ng mga pagdududa.

I wear white spaghetti shirt and high waist pants.

Kanina ko pa sinusubukang tawagan ang numerong ibinigay ni Enzo ngunit hindi ito sumasagot. Kaya nagbihis na lamang ako.

Kailangan kong pumunta sa pinagtatrabahuan ko para tuklasin ang matagal ko ng hinihinala. It's our boss, Rina said na hindi na muling bumalik ang boss namin noong dumating ako dito.

Madami ring pagtatakang mga bumabagabag sa akin sa aking trabaho tulad na lamang ng pagtanggap sa akin ng ganon ganon na lamang. I got promoted in just two months kahit alam kong mas deserving ang iba sa akin dahil sa kanilang sipag.

I really thought that this store own by Enzo. But why he bought this store, yes he is in business industry but not like this. He can't sell bags and shoes, sa mukha niyang iyon hindi ko malarawan sa aking isip na nagtitinda siya ng ganto.

Bumyahe ako papunta sa aking trabaho, tila lahat ay nagulat noong pumasok ako doon. Lahat sila ay nakatingin sa akin nang may pagtataka.

"Vannah, hindi ba naka leave ka?" Tanong ng isang katrabaho.

I smiled at her.

"Yeah, may aayusin lang ako bago ako umalis." I replied.

Lumaki ang mata nito sa akin. Why?