Chapter 11

903 31 2
                                    

Tuluyan na nga kaming nakapasok ni Enzo. The helpers is so busy doing something on the kitchen. Madami yatang inihain sila daddy. All I want is simple dinner.

Kaba parin ang nananaig sa aking sistema. I need to do this, alam kong ito ang tama, at hindi naging mali ang pag kompronta.

My parents welcomed us with so much joy in their face. They welcomed us like there's no something going on.

“Nariyan na pala kayo aking kapatid at anak. Magandang gabi,” my daddy Lorando welcomed me.

He opened his arm waiting for hug.

I hugged my father. I missed you dad. But I my decision is pure, even this might get you pissed or something.

“Magandang gabi, kuya,” saad ni Enzo kay papa.

Natapos na akong yumakap kay daddy at muli niya akong tiningnan.

“Are you okay Anak?” pagtatakang tanong ni Daddy habang nakakunot ang noo.

Am I look nervous? My ghod!

“Y-yeah d-dad, I'm okay,” hilaw kong ngiti.

Ngumiti sa akin si Daddy sa sagot ko.

“Let's go on the living area, para makapag pahinga kayo bago kumain,” Pag aanyaya ni Dad sa amin ni Enzo.

We already ate our dinner but we need to eat for respect.

Sumunod kami sa living area at umupo sa couch.

Kumain na kami ni Enzo kanina bago pumunta dito ngunit kaunti lamang ang kinain namin dahil alam naming maghahanda sila sa pagbisita namin.

Dumating si Mommy wearing night dress. Yinakap ko siya at nagkamustahan kami.

Enzo and his kuya are talking about the business. Ako naman ay hindi parin maalis ang pangamba sa maaaring mangyari sa pag kokompronta ko mamaya.

Nangnatapos na sila mag usap-usap ay kinamusta nila ang pag punta namin ni Enzo sa isang bulkan.

“How is your travel kanina?” tanong ni Daddy kay Enzo.

“It's good kuya, we enjoyed it, and Savannah seemed like that place,” Sabi ni Enzo kay Daddy at tumingin din sa akin si Enzo.

Nagkatinginan si Mommy at Daddy sa sinabi ni Enzo.

What's wrong? Anong mali sa sinabi ni Enzo?

Nagpatuloy ang kwentuhan, hindi ako makasabay dahil nangangamba ako at madaming tumatakbo sa aking isip.

Enzo seemed like he is not nervous. He is so confident.

Mabuti pa siya.

I sighed.

Sa gitna ng tawanan ng tatlo ay may lumapit na isa sa mga kasambahay.

“Ma'am the table is ready,” pormal na saad ng kasambahay sabay yuko at umalis.

Sa ilang saglit ay nagyaya na si Mommy sa hapag. Nadagdagan ang kaba sa akin.

Naunang umalis si Mommy at Daddy. Naiwan kami ni Enzo sa living area.

“Are you okay? Are you ready?” tanong ni Enzo sa nag aalalang tono.

“Yeah, I'm okay,” sabi ko sa kanya sabay pilit ng ngiti.

Noong nagkalakas ng loob ay sumunod na kami ni Enzo.

Nag simula kaming naglakad, magkatabi ngunit may distansya sa pagitan namin.

Tihimik kaming umupo ni Enzo. Si Mommy ay naka upo sa gilid at si Enzo at Papa ay magkatabi.

Ako naman ay mag isa sa isang side.

After The TruthTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon