Oy ve yorumlarınız bekliyorumm!
İyi okumalar...
....
Kazak reyonunda Mina'ya kazak bakarken elindeki elbiseyle yanıma gelen Bartın'a kaydı gözüm. Yere eğilip elbiseyi Mina'ya gösteriyordu. Bu haline tebessümle izledim. Kardeşim, her ne kadar babamız olsa da baba sevgisi açlığı çeken biriydi. Şimdi ise Bartın sayesinde o çekingen hali yok olmuştu.
Kenarda gördüğüm elbisenin rengindeki ayakkabıyı elime alıp yanlarına eğildim. Ayakkabıyı elbisenin altına koyup Mina'ya baktım.
"Bence bu ayakkabı çok güzel gider bu elbiseye. Sence?"
"Bence de."
Bartın'da beni onaylayıp nereden getirdiğini bilmediğim çantayı Mina'nın eline verdi.
"Hem bak bu çantada güzel gider. Beğendin mi?"
"Hı hı!"
"O zaman alıyoruz."
Çanta mı? Allahım böyle erkekler var mı hala? Ama işte ne gerek vardı ki... Mina yanındaki kıyafetlere bakarken Bartın'a dönüp sinirle soludum. İki günde kardeşimi etkisi haline almıştı.
"Bu kadar masrafa gerek yok. Elbise ve ayakkabı yeterliydi."
"Masraf olmaz. Hem siz kadınlar bu konuda hassas olursunuz. Renk uyumu falan." dedi omzunu silkip. Umursamamazlık seviyesi kaçtı bu adamın?
"Bartın.."
Sinirli bir şekilde adını söylememe karşılık elini yukarı kaldırıp kafasını hafif aşağıya eğdi.
"Alıyoruz dedim bitti!" tane tane söylediği cümlelerden sonra ağzım açık kalmıştı.
Lafımı ağzıma tıkıp giderken sinirle Mina'ya döndüm o ise gülerek bana bakıyordu. Elimi göğsümün altında birleştirip dudağımı büzdüm.
"Komik değil bir kere tamam mı?"
"Tamam!"
Elimi uzatıp Mina'nın tutmasını sağladım. Onunla birlikte O! Bartın denen adamın yanına giderken yetişkin reyonundaki bir elbise dikkatimi çekmişti. Normalde elbise giymeyi seven biri değilim. Ama nedensiz bu elbise çok hoşuma gitmişti.
Yanıma ne ara geldi bilmiyorum ama benim baktığım yere bakıp yanındaki görevliye seslendi.
"Şu beyaz elbiseyi de istiyoruz."
Kafamı anlık ondan tarafa dönerken kaşlarımı kaldırdım.
"Şey! Gerek yok gerçekten."
Sıkıntılı bir nefes verip bana baktı.
"Siz kadınlar ne laf anlamaz varlıklarsınız ya! Kızım ben sana ne diyorum. Alacağız bitti!"
"Kızım falan olmuyor yalnız. Ayrıca siz erkeklerin yanında halt etmişiz biz laf anlamayan kadınlar. İkide bir siz kadınlar siz kadınlar diyipte de durma otur sen bize şükret!"
"Ya sabır!"
"Noldu laf bulamadın değil mi?" dedim bu sefer alayla.
"He Şimal laf bulamadım. Çocuk gibisin."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Mısralardaki Hüzün (Hüzün Çiçeği Serisi/1)
Teen Fiction... Hayat onun üzerinden kumar oynuyor. O ise bir seyirci gibi kenarda izliyordu. Arkasına dönüp babasına baktı. Yüzünde merhamet namına bir duygu beslemeyen o adama. Baba beni duyuyor musun? Bak kızın artık bir şey başardı. Küçükken senden hiçbi...
