İyi okumalar...
...
Şiddet!
Altı harf iki heceden oluşan acizlik belirtisiydi.
Toplum içinde yaygın olan, ve bu duruma dur denilmeyen bir olaydı.
Araba evin önünde durduğunda kafamı yasladığım camdan kaldırdım. Aşağıya inip eve girdim. Şuan hiçbir şey duymak istemiyordum. Ama arkamdan gelen ayak sesleri ben odama girdiğimde de takip etmişti.
Yatağa oturup başımı ellerimin arasına aldım. Kapı gürültüyle kapandığında, çok geçmedi kısa süre sonra Bartın'ın sesini duydum.
"O kızı korudun farkındasın değil mi? Utanmasan ağlamasın diye omzunda teselli edecektin birde... Şimal bak ne yapmaya çalışıyorsun anlamıyorum. İlk başta o kızlara gününü göstereceğim dedin. Şimdi ise yapma diyorsun amacın ne?"
Sabır dinlenip sağ ayağını sallamaya başladım. Başım ağrıyordu ve Bartın her konuştuğunda beynime sanki birşey baskı uygulanıyormuş gibi oluyordu.
"Sana diyorum!"
"Yeter!"
Ani tepkime karşılık bir adım geri attı. Yeter abi tek tek gelin ya. İnsanım bende sonuçta.
"Yeter bilmediğin şeyler var ortada, bilmediğimiz şeyler hemde belki de."
"Şimal-"
"Ne Şimal ne? Şimal'de Şimal yeter artık ya! Şimal kadar başınıza taş düşsün."
"Sakin ol tamam birşey demedim."
Yanıma oturup başımı göğsüne yasladı. Bıktım arkadaş. Anasını satayım her günüm bir olay. Saçımda gezinen ellerini tutup kafamı kaldırdım.
"İyi misin?"
"Değilim!"
"Anlatacak mısın peki?"
Derin bir nefes alıp ona baktım. Kısık bakışlarla bana bakıyordu.
"Kızın boynunda morluk vardı."
Kaşlarını çatıp kafasını omzuna yatırdı.
"Bu çok normal kavga ettiniz."
"Biliyorum ama tek bir sorun var ortada. Boynuna dokunmadım. Ve ayrıca aynı morluk kolunda da vardı."
"Nasıl yani. Olayı baştan anlatalım ben anlamadım. Sen kızın koluna veya boynuna bir atakta bulunmadın öyle mi?"
Kafamı sallayıp onu doğruladım.
"Ee o zaman bu morluklar nasıl oluştu?"
"Aklımda biri var ama doğru mu bilmiyorum. Umarım doğru değildir. Ama verdiği tepkiler olsun çok şüpheli."
"Kim?"
"Babası!"
Ayağa kalkıp odada dolanmaya başladı.
"Hadi canım. Bir insan- bir dakika ya hadi onu da geçtim kendi kızını neden döver ki?"
"Adi bir oruspu çocuğuysa döver."
Ters bakışlarını es geçtim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Mısralardaki Hüzün (Hüzün Çiçeği Serisi/1)
Novela Juvenil... Hayat onun üzerinden kumar oynuyor. O ise bir seyirci gibi kenarda izliyordu. Arkasına dönüp babasına baktı. Yüzünde merhamet namına bir duygu beslemeyen o adama. Baba beni duyuyor musun? Bak kızın artık bir şey başardı. Küçükken senden hiçbi...
