Biraz kısa bir bölüm oldu ama beğeneceğinizi umuyorum . İyi okumalar :'))
***FURKAN ***
İşin ciddi olduğunu anladık birden .
Aklımın köşesinde yoldayken "Karnım ağrıyor." dediği geldi . Bir şey mi vardı karnında ? Bir diz darbesiyle insan böyle olmazdı çünkü .
Baha hemen koluna girerken ben önünde diz çöktüm . "Cemre noluyor karnına ? Neyin var ?"
-"Ahh ! Furkan ! Bıçak gibi ağğğh !"Koridordan geçenler de bakmaya başlamıştı . "Cemre doğrul bakalım ne var karnında."
-"Doğrulamam ! Lütfen . Yardım çağırın ! Ağğh !"diye bağırırken Baha ve Ufuk'un tüm ayakta tutma çabalarına rağmen dizlerinin üstüne çöktü . Koray "Eda ! Okulun ambulansı nasıl çağrılıyor ?"diye sordu ama Eda da çok paniklemişti . "Ben .. Bilmiyorum ."
-"Senin yaptığın başkanlığı sikeyim ben ya . Koş koş . Arda sınıfında mı bak o biliyordur."
Koray inanılmaz mantıklı düşünmüştü ben fırladım hemen . Arda gerçekten sınıfındaydı, kapıları kapalıydı ve tahtadan müzik açmışlardı sabah sabah . Yoksa Cemre'nin sesini duymamaları mümkün değildi . "Arda!"diye bağırınca ben herkes bana baktı birden . Arda sırasında oturmuş bir şeyler okuyordu ya da ödev yapıyordu artık hangisiyse. "Ambulans lazım .Çabuk . Okul ambulansı nasıl çağrılıyor biliyor musun ?"diye bağırır bağırmaz fırladı o da hemen telefonunu alarak . Kim olduğunu bile sormadan koşarak geldi ama sınıfındakileri de peşinden sürükledi tabi meraktan . Sınıfın girişinde kalabalık yığılmıştı Cemre'nin çığlıkları artık tüm kattan duyuluyordu . Arda'yı da alıp içeri girdiğimde manzara korkunçtu . Cemreyi yere yatırmışlardı Koray ellerini sabit tutmaya çalışırken Cemre ağlıyordu ve karnında kocaman bir morluk vardı . Yeşil sarı çürükler , ezikler . Bir avcumdan büyük bir alan iğrenç bir şekilde mor yeşil sarı karışımıydı . Arda "Aman Allah'ım " derken ambulansı aradı hemen . "ALO , 8A'da acil hasta var . A blok 3.kat . Çok acil hastaneye gitmesi gerek ." Çok acil demese de arkadan gelen çığlık seslerinden anlarlardı zaten . Kampüste ambulans vardı ama kampüsün diğer ucunda duruyordu gelmeleri nereden baksan 10 dakika alırdı en az . "Koray bırak ellerini rahat ettiği gibi dursun!"diyince Arda bıraktı Koray ellerini . Cemre hemen cenin pozisyonu alırken bağırdı . "Lütfen. Dayanamıyorum ."
-"Arkadaşlar açın burayı . Ambulans gelecek açın burayı ! Hadi çekilin yol verin !"
Arda o arada kapıdaki yoğunluğu dağıtmaya başlamıştı ki çok da iyi yapıyordu . Belli olduğu üzere şuanda aklı önden koşan bir o vardı aramızda . Ambulans görevlileri gelmeden öğretmenler , idareciler geldi . Arda onlara da anlattı hemen durumu . "Karnında kocaman bir morluk var . Şişmiş biraz . Ne oldu bilmiyorum çığlıklarını duydum hemen ambulansa haber verdim ." Cemre'nin gözlerinin gitmeye başladığını Baha fark etti önce . "Bir şeyler oluyor Cemre'ye . Cemre ! Cemre!" diye kükreyince birden herkes yüzüne baktı . Gözleri yukarı doğru kaymaya başlamıştı . "Cemre ! Cemre uyanık kal ! Nerede kaldı bu ambulans!"
-"Bakıyorum."
Arda fırladı hemen , 1 dakikaya yanında görevlilerle geldi . Onlar Cemreyi sedyeye yerleştirirken kazayı ve tekmelendiğini anlattık. "Muhtemelen iç kanaması var . Belirtiler onu gösteriyor . Hastaneye haber verin hemen ."
Birden karmaşa oldu sınıfın içi o kadar kalabalıktı ki , "Cemre'nin yanında kim gidiyor !"diye bir sürü bağrışma duydum arabamın anahtarlarını alırken . Sınıftan çıkarken Arda durdurdu beni . "Herkes bir sakin olsun ! Hey ! Sessiz ol ! Beni dinle !"diye bağırdı .
ŞİMDİ OKUDUĞUN
DÜŞMAN
General FictionHayatın yapayalnız bıraktığı 4 çocuk. İki kadın iki erkek. Kadınların biri, Cemre, zekasını kendine kalkan yapmış, kalbine duvarlar örmüş. Adaletin kılıcı olmaya niyetli, acımasız ama bir o kadar da merhametli bir kadın. Oğlum diyor erkeklerine. Bul...