DÜŞMAN

DÜŞMAN 50.BÖLÜM: "VEDALAR"

***KORAY***

Salı akşamı Aybars'ın ailesi gelince onunla vedalaşmak için hep birlikte akşam yemeğine çıktık. Herkes kabullenmişti de vedalaşmaya geliyorlardı bile. Bir ben mi gitmemesini istiyordum ? Napacaktı NASA'da ? Biz buradaydık . Bizimle mutlu mesut yaşamak varken neden gidiyordu ki ? Hayatı buradaydı . Erkek arkadaşı bile burada sayılırdı . Naz hastanedeyken aralarında tekrar bir şeyler olmaya başladığını düşünmüştük . Belki sadece o zamanlar için vardı da . Arda darmadağın haldeydi Cemre acımış bile olabilirdi çocuğa. Gidip uzay mekiği yapmak için bizden 4 yıl ayrı kalması mı gerekiyordu ? Daha hiçbir faydasını görmemiştim uzay mekiklerinin . Başkası yapacaksa yapsındı , uzayı keşfedebilirdik tamam ama Cemre yapacaksa dünya neyimize yetmiyordu ? Yemekte hiç konuşmadan köşede oturdum sessizce . Furkan'la Ecem de ayrı köşelere oturmuşlardı zaten . Her şey bombok olmuştu .

Her şey .

Bu yemekte olmak bile istemiyordum sırf Aybars'ın ailesinin hatırına gelmiştim , Cemre için bile değil. Onun neşesi maşallah yerindeydi zaten . Aybars'ın annesine Naz'dan bahsediyordu . Baha ispitleyene kadar Naz'dan haberleri yokmuşmuş zaten . Aybars her ne kadar konuşmayalım dediyse de bırakmazlardı peşini . Zaten Baha ve Berrak dünden hevesliydiler olan biten her şeyi anlatmaya . Bazılarını ben de yeni duyuyordum ama şuan hiç umurumda değildi cidden . Yanımda oturan Ecem de aynı benim gibiydi . İkimiz de sessizce içki içiyorduk sadece . Yarın sabah erkenden grupça olan dansımız olduğu için abartamazdık da bu içki işini . Yoksa hemen evime gidip içmeye devam etmek istiyordum .

Gece yarısına yakın kalktık ama gidip bir de dans provası yaptık bu saatte . Biz 3'e yakın salondan çıkarken Cemre'yle Akın kendi danslarını prova etmeye geçmişlerdi bile , sabaha kadar burada kalırlarsa şaşırmazdım . İlk günü biz önde kapatmamıza rağmen Arda'nın annesi bugün , yani dün gündüz iki tane 7 vermişti B grubu öğrencilerine . Bu verdiği en iyi nottu ve şimdiye kadar sadece 3 çifte vermişti . Bir tanesi Aybars'la Berfu'ydu diğer ikisi B'lerdendi . Birden işler tersine dönmüştü o yüzden . Biz panik değildik , kendimize güveniyorduk ve ilk dönemki elemeleri bizim danslarımız daha iyi performanslarla tamamladıkları için dans edecekleri günleri ve saatleri genelde biz kendimiz seçmiştik. En iyi danslarımızı son güne saklamıştık elbette . Cemre ve Akın son günün son dansıydı mesela . Bizim sabah olmamızsa tamamen stratejik bir karardı .

Sabahki dansımızı görür beğenirlerse akşam Cemreyle Akın'ınki daha güzel olursa , ki onlar öyle olacağına çok eminlerdi , onlara daha da yüksek aldırmak içindi . Cemre diyince bunu biz de kabul etmiştik . O yüzden sabah erkenden hep birlikte basın kulübün kameralarının karşısındaydık tam kadro . Ben , kartanem , Ecem , Furkan , Aybars , Berrak , Akın ve Cemre . Baha bu gruba giremediği için hiç üzgün değildi erkenden kurtulmuştu danslarını son güne bırakmadan . Bugün artık insanlarda hem dans izlemekten bir sıkılmışlık vardı ama en heyecanlı gün de bugündü .

Dansımızın konusu aslında biraz değişikti . Anaerkil toplumdan ataerkil topluma nasıl döndüğümüzü anlatan bir mizansen vardı . Başta biz kadınlara tapıyorduk sonra onlar bize. En sonunda herkesin eşit oldu bir ütopya figürüyle bitiyordu . Kostümlerimizle dönem geçişinin anlaşılmasını da sağlamıştık . Müzikal gibi olmuştu aslına bakarsanız . Bizi diğer danslardan ayıran en büyük olay buydu . Dans diyince herkes çaça , samba , latin , tango gibi eşli dansları anlamıştı . Biz dahil. Yine Cemre belki böyle bir risk alınabileceğini düşününce tamam demiştik . Kostüm yırtma altından yeni bir kıyafet çıkarma olayı 3 günde çok yapılmıştı , herkes kostümlerine fazla özenmişti orası kesindi ama bizimki en azından altında bir hikaye anlatıyordu. Kadınların gücü tekrar ele geçiriş sahnesi çok aşırı güzeldi bence . Benim en sevdiğim kısım oydu dansta . Kartanem beni itip ayağa kalkarken adım adım yüz ifademi bozmamak için zor tuttum kendimi . Genelde provalarda bu sahneden sonra hep öpmüştüm onu.