The Cold Billionaire

Chapter 44

3 years later

"Hindi ba talaga pupwedeng hindi na lng ako umuwi dyan?'' abala ako ngayon dahil susunduin ko si Trey sa learning center for toddlers na pinapasukan nya. Pinasok ko ang susi sa ignition at binuhay ang makina ng sasakyan habang nakikinig kay Krizia sa kabilang linya.

"I'm sorry Madd, but hindi talaga. Alam mo namang rush nating naibenta ang hacienda nyo 4 years ago. Ibenibenta na ng nakabili subalit hindi nya ma process ng maayos dahil kulang nga ng pirma mo." Krizia explained.

"Why can't you send the papers here instead?"

"I tried that already but Mr. Chu wants to meet you, his clients are a big people, ayaw ng mapahiya rito kaya he requested you don't worry sagot nya lahat ng expenses mo he even mentioned to give you shares sa pinagbintahan para talagang wala problema. Mr. Chu badly needed to sell the hacienda his company is in bad shape right now at ang hacienda na lng ang inaasahan nyang makakasalba niyon".

She sighed, kahit papaano malaki ang utang na loob nya kay Mr. Chu noon. Dahil sa napagbentahan nya sa hacienda maayos silang nabubuhay ni Trey ngayon.

"O-okay" tila wala sa sariling sagot nya sa kabilang linya.

"Omg.... Is that really legit honeybee? Are you really coming home?" usisa nito sa kanya.

"Do I have a choice, besides malaki ang utang na loob ko kay Mr. Chu siguro magbabaksyon na lng din kami ni Trey dyan ng isang buwan". Kumpirma ko sa kanya.

"Are you sure? You knew kung ayaw mo naman talaga ay wala namang magagawa si Mr. Chu".

"It's okay. Gaya ng sabi mo he badly needed this transaction para maisalba ang kumpanya nya. Been there than done, I knew how frustrating that was. I'm ready to help him out. Besides hindi naman kami magtatagal ni Trey dyan. Aasikasuhin ko na lng muna ang mga bagay bagay dito para agad na kaming tumulak dyan. Miss ko na rin kayo and miss ko naman din ang Pinas kahit paano."

"How about him? Did you miss him?" May himig panunuksong tanong nito sa kanya na agad nagpakabog sa kanyang puso.

"Krizia?" I tried to sound pissed off.

"O-okay chill. I'm just teasing you." Sabay tawa nito sa kabilang linya. "Give us a beep at susunduin ka namin Nina Aki at Bella. We missed you so much lalo na si baby Trey. "

"Okay, bye" saka nya pinatay ang linya.

For the past years, wala man syang alam na balita sa personal na buhay ni Drei alam naman nyang patuloy na namamayagpag ang kumpanya nito. In fact he was named one of the top 10 billionaires in Asia and Europe. He became more successful after she left him. Maybe he has his own family now with Shantal the last thing she know a year ago ay na engage ito ng minsang nadulas si Bella ng tumawag ito sa kanya. Naging hot topic raw ang bali balitang engage na ito kay Shantal.

Ipinagkibit balikat nya iyon subalit isang linggo syang hindi pinatulog. Nagigising na lng sya sa gitna ng gabi na umiiyak. Kahit anong iwas nya at deny nya alam nya sa sarili nyang hindi nya kayang kalimutan si Drei. 

"Mommy are you okay?" ani Trey sa dead nitong tatlong taong gulang ay matatas na itong magsalita. Mana nga talaga ito sa kanyang ama, ubod ng matalino subalit madalas ay napaka moody. Subalit sweet namang bata ito iyon nga lng sa twing tinutupak ay bigla na lng sisimangot at hindi na magsasalita hanggang sa bumalik sa huwisyo ang pag iisip.

His little hands envelope mine. He smiled sweetly while looking at me innocently.

"Of course baby" I smiled back.

"We're here already mommy" imporma nya. I sighed saka tumayo at mahigpit na hinawakan sya sa kamay. 

Wearing a black jeans and a white top sinuot ko ang aviator ko at bumaba kami sa eroplano.

Napasinghap ako, after 4 long years I'm back. Mabilis akong hinila ni Trey palabas mukhang excited rin sya.

"Hey, baby dahan dahan naman" natatawa kong saway sa kanya.

"Let's hurry up mommy I wanna see Tita Kriz, Tita Ella, Tito Aki and Paps" maktol nya sakin. Si Baste ang tinutukoy nyang paps.

"Yes baby they are here. Susunduin nila tayo but your paps will just see us in the condo" natatawa paring paliwanag ko sa kanya. Kunot na ang kanyang noo. Mukhang gustong gusto natalaga nyang lumabas ng airport.

Dahil sa pagmamadali ay bumunggo kami sa isang lalaking nauuna sa amin. 

"Oopps I'm sorry" anang lalaki. Nanlalaki ang mata ko ng nag angat ng tingin. It was Elton, Drei's best friend.

"Are you okay little boy?" tanong nya sa anak ko.

"I'm fine po."ani Trey nanginginig ang katawan ko at pilit iniiwas ang tingin kay Elton.

"Wait Drei palabas na ako" Anya at pinutol ang tawag. He said Drei. Is he here, mas lalo lang nangatog ang tuhod ko. What a coincidence naman talaga o. "Hey little boy".

"I'm sorry Mister, but we need to go" nakatungong anya ko saka mabilis ang kilos na hinila ko palayo si Trey. Nakahinga ako ng maluwag ng lubusang nakalayo roon.

That was close.

Ilang sandali lng ay tanaw na namin at tatlo na kumakaway saming dalawa ni Trey. Pilit at ngiti na humakbang ako palapit sa kanila. Tumatakbo na mang nilapitan sila ng anak ko na iniwan na ako at nauna ng sinalubong ang mga ninang at ninong nya.

Ang liit talaga ng Pilipinas kailangan matapos ang isang buwan makaalis na kami ni Trey. Hindi ako mapapalagay ngayong narito kami sa teritoryo ni Drei. Sa lugar kong saan walang nag nanais kalabanin ang isang nakapangyarihang Drei Montefalcon.