Healed in his arms (De Alleje 1)

24

scheme

Gustong-gusto ko na makausap si Kel ngayon din! Hindi na ako makapaghintay!

"I want to talk to Ezekiel, and make it up for him."

Naaawang tumitig sa akin si Bloom.

"Thank you..."

Inangatan niya ako ng kilay.

"Thank you for telling me the truth and... making me jealous."

She smiled irksomely, "you're welcome."

Tumitig ako sa juice na hindi ko naubos. I am so bothered of Ezekiel and me not in good terms! I felt something that constantly stirs up inside me.

"What is your plan?" She queried.

"I couldn't think of a plan, Tanner is so uptight to me these days," I muttered.

Napailing siya sa disgusto, "kailangan n'yong mag-usap nang kayo lang."

"Alam ko, kaya nga nahihirapan ako dahil hindi ako makakilos nang malaya."

Pagod niya akong nginitian. Binagsak ko ang aking mga balikat.

"Hey, if you need some help in reaching out for him- you know I'm just one chat away, right?"

I stared at her for a moment. Hindi ko alam kung paano siya mapapasalamatan. No doubt she knew I used to hate her, pero hindi siya nag-dadalawang isip na tulungan ako ngayon.

I nod and she smile.

Tumingin siya sa wristwatch niya at napatayo, "paano ba 'yan? I have to go," kapagkuwan ay isinuksok niya ang kanyang shoulder bag, "magsisimula na klase ko sa business finance."

"Ayos lang darating din siguro maya-maya si Coreen, hurry baka ma-late ka."

She smiles tenderly, "bye."

"Bye."

I watched her go. Hanggang ngayon ay hindi pa rin ako makapaniwalang homosexual siya. She's fit to be a super model!

Well I'm not gonna judge her and her gender preference. There are rationales for that for sure.

Napaisip lang ako kung bakit niya hiniwalayan ang girlfriend niya.

Hindi nagtagal ay dumating si Oreen. She looks knackered as she dropped herself where Bloom was sitting.

"Magkakaroon tayo ng community engagement pagkatapos ng holiday," she groaned, "ang tagal naming natapos may mga dissonance kasi."

Pagkarating ni Zi ay sunod-sunod nang nagsipagdatingan ang iba pa.

Sa usapan ay bibihira lang ako nakikisabad, maliban na lang kung tinatanong. Sinusubukan ko namang sumabay sa usapan pero laging naliligaw ang isipan ko, at natutulala na lang bigla sa pagkain.

Dalawang beses pa akong tinawag ni Oreen bago nakausap.

Hanggang matapos ay si Ezekiel ang laman ng isipan ko. Walang sandali na hindi ako nababagabag. Hindi ako matigil sa paglinga-linga sa paligid, umaasang makikita siya.

I'm not sure if I would approach him if luckily I'll see him here. Hindi niya ako kinakausap diba?

Pero ako naman dapat ang unang mamansin sa aming dalawa. Hindi ako dapat magtampo kapag susungitan niya ako, kailangan kong maging pasensyosa para magkaayos kami.

Buo na ang aking pasya, makikipag-usap na ako sa kanya.

"May pupuntahan lang ako."

Tumayo ako at iniwan ang mga kaibigan. Masaya silang nag-uusap kaya nabalewala ang paalam ko, ayos lang, ang mahalaga ay narinig nila ako.