Kan Revan

17 - Yeniden

Foto= Tuğra ve Hira

Açıklama
Yeşim hanım= Psikolog ve Onur'un üvey kaynanası
Onur ise Aşkıma Mafya adlı hikayemde başroldü. Uzun zaman oldu isteyenler önce 16. Bölümü okuyup 17. Bölüme gelebilir.

Oy sınırı 100, yorum 50.

Keyifli Okumalar

Hayat; biz planlar yaparken başımıza gelenlerdir diye bir söz var bilir misiniz..?

Altı ay sonra;

Eylül gelmiş, yapraklarını dökmeye başlamıştı. Yazın bitmeye başladığını göstermek istiyordu adeta. Mevsim sonbahara doğru yol alırken, biri yeniden doğmaya başlamıştı.

Hira Sancak.

Baran abisinin desteği, yıllardır hasret kaldığı Anne kokusu ve Buket'in dostluğuyla yeniden doğuyordu.

Ama bir şeyler eksik kalıyordu hep ve Hira içten içe bunun sebebini biliyordu. Baran ise kardeşine bakarken mutluluğun gözlerinde buruk bir ifade bıraktığına tanık oluyordu.

Hira, Yeşim hanımla olan seanslarına devam ederken kısa bir an duraksadı. Oturduğu koltuktan kalkıp cama yöneldi. Bahçede Onur ile konuşan adamı gördü.

O buradaydı!

İki kat aşağısında, bahçedeydi.

Yeşim Hanım;
"Ne oldu, kimi gördün?" diye sordu.
"O.." dedi Hira. Derin bir nefes alıp bakışlarını Yeşim Hanıma çevirdi.
"Burada, bahçede." diye ekledi.

Yeşim Hanım, Hira'nın kimden bahsettiğini adı kadar iyi biliyordu. Ama anlamamış gibi yaptı. Amacı Hira'ya söyletmekti.
"Kim burada? Abin mi?"  diye sordu. Hira ise hızla çarpan kalbini dizginlemeye çalışarak camdan uzaklaştı. Hangi sebeple cama yaklaştıysa yine o sebeple kaçtı. Eli ateşe değmiş gibi bir irkilme ile koltuğa geri oturdu.
"Tuğra Kılıç..." dedi ve gözlerini kaçırdı.

Yeşim Hanım oturduğu koltukta daha da dikleşti.
"O da seni gördü mü?" diye sordu. Hira olumsuz anlamda kafasını salladı.
"Anladım," dedi ve saatine baktı Yeşim Hanım. "Birazdan başka bir danışanım gelecek, bu hafta burada bitirsek olur mu?"
"Olur Yeşim Hanım, haftaya hangi gün olacağını planlarız olur mu?" diye sordu Hira.

"Tabi ki. Sen bir git iş görüşmesine bakalım. Unutma, hayat her zaman mucizelere gebedir Hira."
"Peki, teşekkürler." dedi genç kız çantasını alıp odadan çıktı. Aşağıda karşılaşacağı adamı düşününce çantasının ince askısını sıkı sıkıya kavradı. Bir bir merdivenleri inerken kendini buna hazırlamak istedi.

Belki de hiç karşılaşmayacaklardı. Buket çoktan gelmiş onu bekliyor olabilirdi. Merdivenleri inip köşeyi döndüğünde çalan telefonuyla duraksadı. Cebinden telefonu çıkarıp açtı.
"Alo?"
"Hira az bekle, trafik var. Ay gerçi seans bitti mi ben bilemeden aradım ama."
"Sakin ol Buket, bitti seans. Ben beklerim seni, dikkatli gel!"
"Tamam tamam," dedi Buket ve telefonu kapadı.

Hira telefonu kapatıp arkasını döndüğü an onu gördü, bakışları birbirine çarptı iki gencin. Tuğra hemen bakışlarını çekip geldiği yöne geri döndü. Kaçışı bahçeye geri gitmekte buldu. Hira ise ne yapacağını bilemez halde dururken Onur geldi.
"Hira, seansınız bitti mi?" diye sordu. Hira o an fark etti Onur'un varlığını.
"Evet Onur abi. Buket gelecek, ben kapıda beklerim onu." dedi Hira.

Onur ise gülerek; "Saçmalama Hira, geç bahçede bekle. Tuğra da beni bekliyor birkaç dosya alacağım Yağız babadan. Geç keyfine bak sen de." dedi.
Hira abisinden bile yaşça büyük olan adama itiraz etmeden bahçeye yöneldi. Tuğra bahçedeki masanın etrafından bir sandalye çekmiş oturuyordu. Hira içindeki zincirleri kıramasa da esnetmeyi başararak oraya yöneldi. Tuğra'nın karşısındaki sandalyeyi çekip oturdu. Tuğra ise Hira oturur oturmaz ayaklandı.