Çukurunda bir çiçek

42.

-AÇELYA-
"Müvekkilim gidebilir mi şimdi?" Komisere sordum o da oynakladı. "Evet gidebilir." Gururlu bir sırıtışla Ferhat beye baktım. Emniyetten çıktık ve Ferhat bey bana sarıldı. "Çok teşekkür ederim Açelya hanım!" - "Size söz vermiştim Ferhat bey." Vedalaştıktan sonra ben eve doğru gittim. Mesleğimi gerçekten çok seviyorum. Ne kadar masum insanlar tutuklanıyor inanamazsınız.

"Açelya abla!" Mahalleye girdiğimde Arzu bana seslendi. Arzu kardeşim gibidir, Esranın yaşındaydı ve çok tatlı bir kızdı. "Bana İngilizce dersimde yardım eder misin?" Gülümseyerek Arzuya sarıldım. "Tabii ederim! Yarın olur mu?" Arzu benimle bakkala kadar yürüdü sonra yine eve döndü. Ben bakkaldan bir gazoz aldım ve yolda içtim. Birden gözüm bir adama takıldı. Bu adam geçen evimin önünde dolaşan değil mi? Yüzü bana baya tanıdık geliyordu.. Çukurdan biri mi? Yok ya Çukurdan olsa hemen tanırım, ama.. Akın.
Şimdi jeton düştü.

"Remzi!" Remzi koşarak kaçtı.
Mal bari dikkat çekmeden kaç.
Ben bir kestirmeden önüne çıktım.
Kollarımı kavuşturdum ve ona iyice baktım. "O mu yolladı seni?" Remzi onayladı. "Siktir git bir daha da dönme o Akına da söyle benim peşimi bıraksın! Bir daha asla onun yüzünü görmek istemiyorum!" Remzi boynu eğik benden uzaklaştı. İnşAllah yakamı bırakır. Sence Akın seni bırakır mı? İç sesimi dinlemek istemedim, ama haklıydı. Akın beni rahat bırakmaz ki, ne desem yine peşime takılır. Sanki istemiyorsun. Sonuçta çocuğunun babası. Bi kes!

Eve girdim ve hemen Selin bana sarıldı. "Naber bugün— Bu hal ne?" Selin bana bakınca şok olmuştu. "Sorma." Gözlerimi devirip montumu çıkardım. "İşde mi sorun çıktı?" Mutfakta bir bardak su içtim. "Yok. Akın." Selinin çenesi düştü. "Akın? Koçovalı Akın? Yani benim eniştem olan Akın Koço–" - "Üff evet Selin! Akın Koçovalı benim eşim, Çoçuğumun babası Akın!" Selin masaya oturdu. "Ee ne bekliyorsun anlat!"