VURGUN (TAMAMLANDI) DÜZENLENECEKTİR

23.BÖLÜM :ADRİAN CAMPELL 🦋

Merhaba adım adım finale gidiyoruz bakalım neler olacak bu final esnasında yanımda olursanız çok mutlu olurum şimdiden teşekkür ederim canlar ❤️❤️

Evet Adrian Campell geri dönüyor bakalım şimdi neler olacak 😨

Yazardan...

~~

Bay John ve Ryan kaliforniya ya varmışlardı nihayet. Uzun ve zahmetli bir yolculuktan sonra soluğu hemen Josefina ın kaldığı evde almışlardı.

"Umarım o iyidir..." dedi Bay John. Endişesi yol boyunca geçmemişti. Öyle ki sürekli telefonlarının kapalı olması onu çılgına çevirmişti. Josefina ya dair en ufak bir iz bile bulamamıştı.

Bay John bu vaziyet üzerine delirmişti.

Kapıya öylesine sert bir şekilde vurdu ki, neredeyse kırılacak konuma getirmişti. gerginliği hat safhadaydı. O katil ile kızını bir arada düşündükçe çıldırıyordu.

"Josefina! Aç kapıyı..."

Ancak kapıyı açan olmamıştı. Kimse çıkmamıştı. Odasının ışığı bile sönüktü.

"Damien oradaysan hemen aç şu kapıyı! Kızımı rahat bırak! " diye öfkeyle bağırmaya başladı. Damien ın azılı bir katil olduğunu her defasında kendine hatırlatıyor, Josefina yı onunla düşündükçe de resmen aklını yitiriyordu.

"Offf! Ryan niye açmıyor bu kız? O katil kızıma birşey yapmadan onu bulmamız lazım" diyerek endişeyle kapıya vurmaya devam etti.

Nerde bu kız! Tanrım çıldıracağım.

Ryan sıkıntıyla başını çevirip etrafa göz atmaya başladı. Damien ın katil olmasından çok, bir kan emici olması onu geriyordu. Kendisi bir kurt adam olabilirdi, Josefina ya hiçbir şekilde zarar veremezdi. ancak damien ın vampir olması Josefina yı ciddi derecede tehlikeye sokuyordu.

"John benim sana bir şey söylemem lazım?" dedi.

" Şimdi olmaz Ryan! Kızımı bulmamız lazım. " deyip son bir güçle kapıyı kırmaya çalıştı.

Ryan yerinde duraksayıp zorlukla yutkundu. Şu an bunu söylese eminim iyi şeyler olmayacaktı. Adamı daha da beter bir hale sokacaktı. Ancak söylemezse de bay John un ona çok kızacağını da biliyordu. İki arada bir derede kalmıştı.

O sırada kapıyı kırınca dikkatini hemen bay John a verdi. Nihayet kapıyı açmışlardı.

"Sonunda" diyerek içeriye doğru yöneldi.

Evi arayıp heryeri kontrol etmeye başladılar.

Josefina ya da seslendiler, ancak ses yoktu. Anlaşılan o ki Josefina evde değildi.

"Nerde bunlar çıldıracağım!" diyerek elini başına koydu Bay John. İyice gerilmiş ve bir o kadar da endişelenmişti.

"Bulacağız onları John. Merak etme."

Ryan sıkıntıyla nefesini dışarıya vererek Josefina ın odasına doğru çıktı. O hariç güzel kokusu her yerdeydi. İçi huzursuz olmaya başlamıştı, Çünkü o şu an Damien ile birlikteydi. Onun dışında odası gayet derli topluydu. O hariç herşeyi buradaydı. Keşke kendisi de olsaydı?

"Bu böyle olmayacak Ryan. Polise haber vermem gerekecek? Başka çarem yok." deyip telefonundan Komiser Harry nin numarasını çevirdi. Bu Kaliforniya nın özel polislerinden biriydi. Los angeles'tan tayini ni isteyeli bayağı olmuştu.

O yardımcı olurdu onlara. Yoksa polis olmadan bu işi halledemeyeceklerdi.

Onun dışında buradaki polislerle karşılaşmaması gerekiyordu. Bazı geçerli sebepler buna engel oluyordu ki, zamanla ortaya çıkacağından buna gerek kalmayacaktı.