VURGUN (TAMAMLANDI) DÜZENLENECEKTİR

5. BÖLÜM :GÖRÜNDÜĞÜ GİBİ DEĞİL 🦋

Merhaba arkadaşlar yeni bir bölümle karşınızdayım iyi okumalar dilerim lütfen oy ve yorumlarınızı yazın ♥️♥️

Los angeles'ta en güzel günlerimi geçiriyordum. çok güzel zamanlarım oldu ancak bir haftalığımı doldurmam üzere babaannemin yanına gitmek istedim. onu çok özlemiştim. Kaliforniya dönmeden önce onu görmeliydim. Bu şekilde bir haftamı tamamlamıştım, annemle babamın tatil yolculuğu da başlamış oluyordu. Onları yalnız bırakmalıydım Maksat herkes tatil yapsın.. öyle düşüncelerle varmiştik babaannemin evine. Babaannem bizi kapıda karşılamıştı. beni görünce ki sevincini anlatamazdım, Sıkı sıkı sarıldı bana.

"Tatlım benim Hoşgeldin!" dedi. Her zamanki tatlılığıyla.. Bende yüzümdeki geniş gülümsememle "Hoş bulduk babaanne" diye cevap verdim.
Ardından babam ve annem de selamlaştı. Hep beraber içeri geçtik. Oturup sohbet ettik uzun uzun.. Çay kahve derken zamanın ne denli geçtiğini anlayamadık? Annemle babam müsaade istedi. Onları kapıya kadar geçirdik. Annem bana sıkı sıkı sarılıp "Kendine iyi bak tatlım. Okuluna gittiğin zaman bana haber ver!" diye söylendi. başımı sallayarak "Merak etme Anne!" diye tebessüm ettim. Babama da sarılıp içtenlikle gülümsedim. "Hoşçakal baba"

Babamın beni ne kadar çok sevdiğini biliyordum. Adrian hakkında söylediklerini artık takmıyordum. Adrian ı tamamen unutmuştum. O benim için bitmişti. Adrian defterini bugünden itibaren kapatmıştım. Artık Yeni bir sayfa açmanın zamanı gelmişti.

"Kendine iyi bak Josefina! Gidince ara. Seni seviyorum kızım!" deyip beni göğsüne çekti. Dudaklarımı sıkarak "Bende seni seviyorum baba!" dedim. Göğsünden ayrılınca annem arabaya binip uzaktan bana el salladı. "Yeniden görüşmek üzere hoşçakalın!" diye bağırdı. Bende el salladım. Onlar gözden uzaklaşınca başımı çevirdim. Babaannemle keyifli bir şekilde içeriye geçtik. Mutfakta pasta yapmaya başladık. Bir yandan sohbet ediyorduk. "Ee anlat bakalım? Nasıl gidiyor" dedi. Keki fırına verdim. "Çok iyi babaanne" diye kestirdim. Babaannem Adrian ın ölümünü öğrendiği zaman benim için çok üzülmüştü. Babaanneme tatmin edici cevaplar verdim. Artık üzülecek bir durum yoktu. O konuda içimiz rahattı. "Senin adına sevindim tatlım. Hayat çok tuhaf! İnsanın karşısına ne çıkar bilinmez?" diye konuştu.

Tebessüm edip karşısına oturdum. "Evet kesinlikle!" diye cevap verdim. "Bugün kaybettiğini yarın yeniden kazanabilirsin. Yeniden aşık olabilir yeniden sevebilirsin. Hayat olması gerektiği gibi hareket eder. Ancak her zaman sabit kalmaz, Buna insanlar neden olur bir nevi.  İyi veya kötü herkes göründüğü gibi değildir!" deyip saçlarımı okşadı. Kaşlarımı hafifçe çatıp tebessüm ettim. İyi veya kötü insanlar asla bir arada yaşayamaz! Sabit bir noktada iken tüm dengeler değişir, ve herkes asla göründüğü gibi değildir! Bunun anlamı ne?

Beynim bir anda düşüncelere daldı? Babaannem fırından kekin piştiğini kontrol ederken, Bende düşüncelerle kendimi bahçeye attım.  Sanırım artık hayatımda yeni insanlar yeni bir aşk olabilirdi? Artık kuralcı katı bir sevgilim de yoktu. Artık özgürdüm. Yeniden sevebilir miyim acaba? Aşık olabilir miyim? Peki ya aşık olacağım insanın iyi mi ya da kötü olduğunu nerden bilebilirim. O beni sevip sonsuza kadar koruyabilir mi? Kendimi bu düşüncelerle öylesine kaptırmıştım ki! Babaannemin sesiyle irkildim. "Canım kekler hazır" dedi.

Akşama doğru yatağıma uzanıp uyumaya çalıştım. Bugün babaannemin dediklerini düşündüm. Herşey göründüğü gibi değildir! Sözü beni oldukça düşündürüyordu. bazen insanların öyle olmadığını ben de biliyordum, iyi veya kötü arasında gidip gelen karmaşık insanlar? Adrian ilk karşıma çıktığında gerçekten onun çok farklı olabileceğini düşünmüştüm.

Ancak tam tersi Onun bu kadar kötü biri olabileceğini tahmin etmemiştim. O yüzden onu hayatıma almakla en büyük hatayı yapmıştım. bu yüzden ölümüne her ne kadar üzülsemde artık umursamıyordum. Çünkü öyle bir insanın benim hayatımda yeri olamazdı. kötü bir insandı. Hal ve hareketleriyle de yeterince hayatımı kabusa çevirmişti zaten. Ondan daha iyileri çıkacak karşıma bundan son derece emindim. Yüzüme geniş bir gülümseme takınarak bundan sonraki hayatımın daha iyi olacağını düşündüm. Umarım herşey yoluna girip iyi şeylere vesile olurdu.

Kapım tıklatılınca babaannemin gülümseyip "gelebilir miyim canım" diye söylendiğini gördüm. Yatağımdan doğrulup tebessümle "Tabii ki gelebilirsin babaanneciğim" dedim. babaannem yanıma oturup saçlarımı okşadı. Eminim çok düşünüyorsundur aklında sorular dolaşıyor Öyle değil mi? diye sordu. Dudaklarımı sıkarak" sanırım "diye yanıtladım. Hımm." Seni anlıyorum ama herkes gerçekten göründüğü gibi değildir?" dedi. Gözlerimi kısıp dikkatlice yüzüne baktım. Neden aynı soruyu soruyordu.  Ne demek oluyordu bu? Kafam iyice karışmıştı? babaannemin bu sözleri Beni korkutmaya başlamıştı. İyi veya kötü arasında bir bağlam olduğunu anladım ama, bu konu daha değişik saptayamadığım yerlere gidiyordu. Derin bir nefes alıp yutkundum, ve şöyle konuştum. "Babaanne ben birşey anlayamadım! Nasıl herkes göründüğü gibi değildir? Başka bir şey mi var?" diyerek sessizleştim.  Babaannem gülümseyerek başını salladı. "Var tatlım. Bizimle bu dünyayı paylaşan başka varlıklar da var! İyiside var kötüsüde! Sen hep iyileriyle birlikte ol kızım. Çünkü onlar zararsız." deyip gülümsedi. Tuhaf ve ürkütücü bir gülümseme? Gözlerimi kısıp anlamsızca bakındım. "O varlıklar kim babaanne? Ben gerçekten hiçbir şey anlayamadım?" deyince Babaannem tekrar tebessümünü takınıp" Deden de öyleydi. Ama öleli uzun zaman oldu.  Onu çok özlüyorum.. "dedi. Kafam allak bullak olmuştu. Anlaşılan babanem yine hafızası ile ilgili sorunlar yaşıyordu.  Bozuntuya vermeden" Anladım" dedim. Geniş gülümsemesini tekrar takınıp üstüme yorganımı serdi." İyi geceler tatlım Herşey güzel olsun hayatında! "dedi. Yanağıma öpücük kondurup odadan çıktı. Derin bir nefes alıp verdim. En azından birşeylerin hala normal olmasına seviniyordum..

Merhaba sevgili okurlarım nasılsınız bölüm yeniden düzenlendi umarım beğenirsiniz ♥️♥️