VURGUN (TAMAMLANDI) DÜZENLENECEKTİR

8.BÖLÜM :TANIMA İSTEĞİ🦋

Seni tanımak istiyorum 🦋

Öylece baktım gözlerine..

Hem korku hemde şaşkınlık içinde..!

Demek kabus görmemiştim? Demek o gece yanımdaydı. Peki ama nasıl olabilirdi? Nasıl gelebilmişti odama?

Karmakarışık hislerim hat safhadaydı. Gerçekten anlayamıyordum. Kafam çok karışmıştı. Sessizliğim sürerken gözlerimi bir an bile ondan ayırmadım. O da bozmadığı bakışlarıyla bakmaya devam ediyordu..

"Korkuttuysam özür dilerim" dedi sonunda. Yutkundum. Ne diyeceğimi ve ne yapacağımı bilemedim. Nefesimi dışarıya verip zorlukla gülümseye çalıştım. Bozuntuya vermeden başımı sallayıp tebessüm ettim. "Ssorun değil!" diye kekeledim.

Ahh!

Gerçekten sorun değil mi? Bu kadar normal olmayı nasıl beceriyorum bende anlamıyordum. Tek bildiğim Yaşadığım şoktan dolayı bunları söylememdi. Onun dışında bu çocuk beni ciddi derecede ürkütüyordu.

Kalbim gözlerini üstümde hissettiğim an deli gibi çarpıyor, nefesim sıklaşıyordu. Ona tekrar baktığımda bana gülümseyerek baktığını gördüm.

Çok güzel bir gülüşü vardı. Ayrıca çok ta yakışıklıydı. Jessica nın bana bahsettiği çocuk bu olmalıydı? Okula yeni gelen, sevgilisi olmayan yeni çocuk. Böyle düşününce gülmeden edememiştim. Uzaktan Jessica ya bakıp gülmemi yoğunlaştırdım. Jessica ne oldu anlamında başını salladı. Bu kız çok eğlenceli ve bir o kadar da tatlıydı. İyiki tanımışım bu deli kızı.

"Niye güldün?" diye sordu Buz gibi sesle. Yüzümü onun sorusuyla gevşetip başımı ona doğru çevirdim. Keşke sesini biraz daha yumuşatsa bende daha rahat olabilirdim. Onunla anlaşabileceğimize bu konuda emindim. Boğazımı temizleyerek güler yüzle ona bakıp

"Demek yeni çocuk sensin?" dedim. Gözlerini kısıp başını salladı. "Sayılır"

Sayılır?

Kaşlarımı hafifçe çattım. Sayılır öyle mi? Hiç tatmin edici bir cevap gibi gelmemişti bana. Bu okulda okuyorsa sahip olduğu bir konumu olması gerekmiyor muydu? Öğrenci gibi durmalı ve o şekilde bakmamalıydı.

Gözlerini bir ara çevirip bana dikti. Sırıtıyordu, sanki içimden geçenleri okuyordu. Sırıtmasına bende karşılık verdim. O gün sınıfta gördüğümde hiç benimle konuşmamıştı.  oldukça soğuk bir duruşu vardı. Korkunç birine benzese de bana gülümsemesi kalbimi titretiyordu.

Belki de ilk defa gördüğüm için bana yabancı gelmişti. Şu an hiç yabancılık çekmediğimi düşündüm. İçimdeki korku onun tebessümüyle yok olup gitmişti.  Boğazımı temizleyerek gülümsedim. "Pekala Hoşgeldin." dedim. Bana tarif edemediğim bir gülümseme takındı. Gülümsemesi içten ve sıcak gelmişti bana.. Bakalım anlaşabilecek miydik?

🦋

Bir tuhaf olmuştum. Damien bana çok değişik gelmişti. Onu odamda gördüğüm an, çok korkmuştum. Okulda ve sıramda görmek daha da korkmama neden olmuştu. Ama onunla konuşunca bütün korkularım uçup gitmişti sanki. Yeni insanlar tanımak güzeldi benim için. Damien ı tanımak apayrı bir duyguydu.

Harika bir zamanlama diye düşündüm. Uzaktan Jessica ya baktım. Bana sinsice güldüğünü farkettim. Ama bir yandan göz kırparak harika gidiyorsun anlamında gönderme yapıp arkamda olduğunu gösterdi. Başımı sallayıp güldüm. Antuan ın tam aksine bana dudaklarını ısırıp yapma anlamında gönderme yapması bir yerde duraksamama neden olmuştu.