Başıboş Mermiler [BoyxBoy]

[26] Korku Filmi

26. Bölüm
"Korku Filmi"

Bir anda Samet'in kolları belimi kavrayıp sarılmaya başladı. Benim ne yapıyorsun dememe kalmadan Samet "Araf bu tarafa bakıyor." dedi.

"Tamam ama neden sarıldın şimdi ki?"

"Bence artık samimi davranmamızın zamanı geldi Demir." dediğinde sustum. Benim gibi o da sıkılmıştı bu sahte oyundan anlayabiliyordum.

Kolları gevşediğinde yavaşça uzaklaştı. Bende Araf'ın oturduğu masaya çevirdim başımı. Ama yoktu. Gitmişti.

"Rahatsız olduğuna eminim." dediğinde Samet gülümseyerek ona baktım.

"Bunu daha sık yapmalıyız."

🌈🌈🌈

"Sınavın nasıl geçti?" diye soran Kerem'e döndüm.

"70 falan alırım büyük ihtimalle. Senin nasıldı?" diye sordum.

"Tek kelimeyle vasattı." dediğinde Kuzey kafasına yavaşça vurdu.

"Çalışmıyorsun ki adam akıllı."

"Sen sanki çok çalışıyorsun."

"Kopya hazırlamakta bir çalışmadır akıllım. Yanımdan gitmeseydin seni de geçirirdim."

"Araf sağ olsun," dedi Kerem Araf'a doğru kötü bakışlar atarak.

Araf bize doğru bakıp o da ona öfkeli bir şekilde bakmaya başlayınca Kerem yüz ifadesini yumuşatıp sırıttı. Hızla öfkeli suratı değiştiğinde güldüm. Gülerken Araf ile göz göze geldiğim için gülümsemem tebessüme dönüştü. Benim tebessümüme karşılık o da bana bakarak tebessüm etti.

"İsterseniz ben Cihan'ın yanına geçeyim Kuzey'de benim yerime geçsin?" diye sordum.

Yer değiştirmek istememin sebebi kolayca kopya çeksinler diye değildi. Ben sevdiğim kişiyle yan yana oturamıyordum, bari Kerem sevdiği ile yan yana otursun diyeydi.

"Sen adamın hasısın kardeşim," diyerek omzuma vurdu Kuzey.

"O zaman değiştiriyoruz," diyerek eşyalarımı toplamaya başladım.

Başlamıştım ama Araf'ın sesiyle bıraktım. "Gerek yok ben eski yerime geçerim, düzen bozulmamış olur." dediğinde yüzüne boş boş baktım. Duyduğum şey gerçek miydi yoksa yanlış mı algılamıştım?

Araf çantasını sıranın üzerine bıraktığında gerçek olduğunu kanaat getirdim. Yüzümde tekrar bir tebessüm oluştu.

Herkes eskisi gibi kendi yerine yerleşirken Araf'a yol verip cam önünü ona verdim. Araf önümden geçip cam kenarına oturdu. Ben de yanına oturduğumda sessizliğimizi koruduk. Ama yine de mutluydum. Eskisi gibi olmamıza bir tık daha yakınlaşmıştım.

🌈🌈🌈

Sıcak çikolatamdan bir yudum aldıktan sonra karton bardağı iki elimi de ısıtmak için ellerimi bardağa sardım. Ellerimizi ısıtan yok, bari sıcak çikolatam ısıtsın.

"Bu soğukta ne işimiz var dışarıda ya?" diye sordum.

"Eve kapandık diye şikayet eden sendin Demir." diye çıkıştı Kuzey.

"Evet ama bu kadar soğukken değil."

"Tamam tartışmayın. Gerçekten de hava buz gibi Demir haklı. En iyisi bir kafeye falan girelim ya da bize gidelim?"diye sordu Araf.

Oturduğum beton bile o kadar soğuktu ki popom buz kesmişti.

"İyi o zaman size gidelim." dedi Cihan. Diğerleri de Cihan'ı onaylayınca karar ev yanından olmuştu.