Başıboş Mermiler [BoyxBoy]

[29] Yeni Kız

29. Bölüm
"Yeni Kız"

Sınıfa birkaç kişi girdiğinde konuyu kapatmış, yerlerimize geçmiştik. Ders başladığında kimseye çaktırmadan Araf ile el ele tutuşmuş sohbet ediyorduk.

Dersin ortasındaydık. Sınıfın kapısı çaldığında 1.68 boylarında, kısa saçlı bir kız girmişti. Arka sıralardan ıslık sesleri duyulduğunda hocanın sert bakışları sonucunda hepsi susmuştu. "Hocam dersinizi böldüğüm için kusura bakmayın. Yeni kayıt yaptırdım, sınıfım burasıymış."

🌈🌈🌈

Yeni kız kendini tanıttıktan sonra sınıftaki tek boş sıraya geçti. O sırada Cihan'ın sırasıydı. "Selam, ben Cihan," diyerek Simay'a kendini tanıtarak elini uzattı. Evet yeni kızın adı Simay'dı. Güzel ismi vardı kulağa da hoş geliyordu.

Sınıftaki birkaç yüz yeni kızı incelemeye devam ediyordu. Erkekler alıcı gözle bakarken, kızlar da erkeklerin bakışlarından rahatsız olmuş olacak ki hiç iyi baktıkları söylenemezdi. "Selam negatif enerji saçan çocuk." dedikten sonra Cihan'ın uzattığı ele baktı. Elini sıkmadan önüne dönmüştü.

Cihan'ın ağzı açık kalmıştı kızın kurduğu cümle karşısında. Eli de hâlâ havada duruyordu. Sadece Cihan değil ben de şaşırmıştım. Cihan elinini indirdiğinde "Negatif enerji derken?" diye sordu.

"Basbaya, negatif enerji aldım senden."

"Daha tanımıyorsun bile beni," diyerek güldüğünde hocanın bakışlarıyla tekrar ciddi duruşuna geçti.

"Ben anlarım," dedi Simay kendinden emin şekilde.

"İyi, sanki seninle konuşmaya çok meraklıyım. Bir selam verelim dedim, demez olaydım." diyerek önüne döndü kendine söylenerek.

İkisi de birbiriyle ilgilenmeyi bıraktığında Araf , "Sen bir şey anladın mı?" diye sordu.

"Hayır, ama bu kızdan hiç hoşlanmadım."

🌈🌈🌈

Dersler bittiğinde her zaman geldiğimiz kafeye gelmiştik. Sıcak çikolatamı yudumlarken Cihan'ın söylenmelerini dinliyordum. Bir yandanda sırıtıyordum. "Koskoca okulda düşe düşe bizim sınıfa düştü. Zaten bende şans olsa yanımda oturuyor olmazdı!"

"Adama bak! Kız çok güzel, hatta sınıfın en güzel kızı olabilir. Yanıma oturdu diye şükredeceğine söyleniyor." dedi Kuzey.

"Abartma, sıradan bir tip işte." diyerek cevap verdi Kuzey'ye Kerem.

"Kıskanma bebeğim sen ondan daha güzelsin," diyerek yanağından makas aldı Kuzey. Dalga geçtiğini bildiği halde erimişti çocuk. Tıpkı benim bir zamanlardaki halim gibi.

"Bebeğin miyim gerçekten?" dedi sesini incelterek Kerem.

Kuzey, Kerem'e öpcük attıktan sonra sorusuna cevap verdi. "Bebeğimsin tabii."

Kuzey Kerem ile şakalaşmaya devam ederken ben de Araf'a döndüm. "İyi misin? Bugün pek konuşmadın." diye sordum.

Araf elindeki fincanı masanın üzerine bırakıp kolunu omzuma attı. "İyiyim bir tanem. Sadece seni izlemeye doyamadım." dedi.

Bir şey olduğu belliydi. Ama söylemiyordu. Acaba pişman mı olmuştu...

"Neden öyle bakıyorsun?" diye sordu Araf sadece benim duyabileceğim ses tonuyla.

"Şey... Pişman olmadın değil mi?"

Masanın aktındaki elimi tutup "Saçmalama, bu eli tuttuğum için asla pişman olmam. Hatta bu saatten sonra kimsenin tutmasına da müsaade etmem!" dedi.

Yüzüm gülerken Araf etrafa bakındı, bizimle ilgilenmediklerini görünce dudaklarıma hızlı bir buse kondurdu. "Sen hep gül, ben de hep gülüşünden öpeyim," dedi.

Gülümsemem büyürken parmaklarımızı daha sıkı kenetledim. "Bana uyar." dediğimde Araf tam bir şey söyleyecekken Cihan'ın sesiyle hepimiz ona baktık.

"Ulan bu kız burayada geldi!" Kafenin kapısına baktığımda bir kız grubu gördüm. İçlerinde Simay'da vardı.

Simay'da bizi görmüştü. Arkadaşlarını başka bir masaya yollarken o da yanımıza doğru geliyordu. "Selam," dedi.

"Bizi mi takip ediyorsun?" diye sordu Cihan hemen.

"Ne münasebet! Arkadaşlarım beni buraya getirdi. Hem ben sana niye açıklama yapıyorum ki? Arkadaşlarına selam vermeye gelmiştim, yani sana değil." dedi yapma bir gülümseme ile.

"Ortada sorun olmadığı halde büyük bir sorun yaşamış gibisiniz." dedim.

"Kendisi zaten başlı başına bir sorun." diyerek göz devirdi Cihan.

"Sen sus!" dedi Cihan'a. Sonra bize dönerek "Neyse siz nasılsınız?" dedi.

"İyiyiz, sen?"

"Ben de iyiyim. Bize katılmak ister misiniz?" siye sorduğunda birbirimize baktık. Cihan da karşımda kaşlarını yukarıya kaldırarar hayır dememi istiyordu.

"Yok sağ ol, zaten birazdan kalkacağız."

"Peki, okulda görüşürüz," diyerek kısa saçlarını savurarak yanımızdan ayrıldı.

"Ben hesabı ödemeye gidiyorum sizde toparlanın daha fazla şu malın olduğu yerde kalmak istemiyorum." diyerek masadan kalktı Cihan.

"Bekle beraber ödeyelim," Araf da peşinden kalkmıştı ama Cihan onu durdurdu.

"Bugünlük bendensiniz."

Cihan hesabı ödeyene kadar kafeden çıkmıştık. Peşimizden o da geldiğinde Kuzey sırıtarak "Bu tartışmaların sonu bence sevgili olma yoluna kadar gider," dedi.

"Allah yazdıysa bozsun kardeşim!"

🌈🌈🌈

Selamm✨

Bölüm pek içime sinmedi ama umarım siz beğenmişsinizdir.

Oy ve yorum bırakmadan çıkmayalımm.

-Birkan