Başıboş Mermiler [BoyxBoy]

[32] Orman Evi

32. Bölüm
"Orman Evi"

"Gençler hadi kalkın geldik." diyerek arkaya seslendiğinde kimseden çıt çıkmadı. Etrafa bakındığımda hâlâ bir şey görünmüyordu ağaçlar dışında. Ben etrafı incelerken arabanın içinde yüksek sesle şarkı çaldığında sıçrayıp Araf'a döndüm.

"Ebeni sikeyim Araf!" küfür eden Cihan'dı.

Kuzey ve Kerem de korkudan kafalarını birbirine çarpmıştı. Araf şarkıyı kapattığında "Günaydın uyuyan güzeller," diyerek dalga geçti.

Onlar Araf'a sövmeye devam ederken Araf arabayı park etti. Karşımda gördüğüm manzarayla kendimi tutamadım. "Ohaaa!"

🌈🌈🌈

(Y.N: Evi medyaya koydum)

Karşımda gördüğüm kulübenin güzelliğinden gözlerimi alamıyordum. Üçgen görüntüsü çok hoş duruyordu. İçeride birilerinin olduğu belliydi çünkü ışıkları yanıyordu. Araf'a dönerek "Birisi mi var içeride?" diye sordum.

"Samet ve Muhammed'de gelecekti. Onlar bizden önce gelmiş olabilirler." dedi Araf.

"Hadi lan bizde girelim valla 5 saniyede götüm buz kesti." diyerek söylendi Kuzey.

Kuzey, Kerem ve Cihan önden giderken Araf kolunu omzuma attı. "Nasıl buldun sürprizimi?" diye sordu.

Gülümseyerek "Mükemmel buldum," dedim. Bizde onlara yetişip içeriye girdik. İçerisi de dışarısı kadar güzeldi. Şömineden gelen sıcaklık içeriyi sıcacık tutmuştu. Ama tabii biz kapıyı açtığımızda dışarıdan gelen serin soğuklukla Samet ve Muhammed titremişti.

"Çabuk kapıyı kapatın!" diye bağırdığında Samet arkamdan kapıyı kapattım. Botlarımı çıkarıp köşedeki ayakkabı dolabına koydum. Montumu da çıkartıp astım.

"Sanırım ben eve aşık oldum." dedi Kerem. Yüzündeki gülümsemeyle evi inceliyordu. Aynı şekilde ben de onun gibi evi inceliyordum.

"Valla ben de çok beğendim. Evi nerden buldunuz?" diye sordu Cihan.

"Bizimkiler burayı yeni satın aldı. İlk biz açılışını yapalım dedim, öyle yani." dedi Araf.

Herkes bir yere kurulduğunda, karnımın gurultusu duyuldu. Araf'ın bakışları karnıma kayınca gülümsedi. "Anlaşılan yemek vakti gelmiş."

"Dolapta bir şey var mı ki?" diye sordum.

"Dolapta hiçbir şey yok ama sevgilin her şeyi düşünüp yola çıkmadan önce gerekli her şeyi aldı." dedi ve gülümsedi.

Kerem "Sen harikasın enişte!" diyerek kısa bir alkış yaptı.

"Eyvallah, Kuzey gel seninle arabadan poşetleri indirelim." diyerek Kuzey'i de alıp dışarı çıktılar.

Yarım saat sonra...

Tabağımdaki son köfteyide ağzıma attıktan sonra arkama yaslandım. "Artık rahatça uyuyabilirim," dedim karnımı okşarken.

Saat gece yarısını geçmişti ve kimsenin uykusu yok gibiydi. Yemeği hazırlamayanlar; Kuzey, Cihan ve Samet masayı toplamaya başlamışlardı. Yemek hazırlamadan önce öyle anlaşmıştık. Hazırlamada yardım etmeyenler masayı kaldırma görevi onlardaydı.

"Amına koyayım telefon çekmiyor burada!" diyerek söylendi Kerem.

"Evet, maalesef çekmiyor." dedi Muhammed.

"Eee o zaman nasıl zaman geçireceğiz biz?" dediğinde Kerem, Araf mutfaktan gelmişti.

"Buraya gelmemizdeki amaçta zaten telefonlardan uzak kalıp beraber vakit geçirmek."

"Ama enişte..." diyerek telefonundan başını kaldırıp Araf'a baktı Kerem.

"Aması yok. Acil bir durum olduğunda evin arkasındaki tepede telefon çekiyormuş oraya gidebilirsiniz." dediğinde Araf, Kerem yutkunup sustu.

"Acil bir durum da olsa asla hava karanlıkken o tepeye çıkmam!"

"Korkma ben seni tepeye kucağımda çıkarırım." diyerek Kerem'in yanağından makas aldı Kuzey.

"Karşımıza bir şey çıksa beni yem olarak atar kaçarsın." diyerek göz devirdi Kerem.

Gülerek ikisini seyrediyorken Kuzey, "Yani önümeze küçük bir şey çıkarsa atmam ama büyük yırtıcı bir şey çıkarsa... maalesef bebeğim götümü kurtarmam gerek." diyerek Kerem'in saçlarını okşadı.

Kerem başını kaldırıp sert bakışarını sevdiceğine gösterdi. "Sana güvenmemem gerektiğini biliyordum!"

Araf'a dönüp "Burada yırtıcı hayvan var mıdır?" diye sordum. Kuzey ve Kerem konuşurken bile tüylerim diken diken olmuştu. Karşıma çıksa herhalde oracıkta bayılır, yem olurdum.

"Bilmem ama sanmıyorum bence yoktur."

"Sadece yılan olabilir." dedi Muhammed.

"Olum daha beter ya!" dedim.

"Konuyu değiştirsek mi? Sonra gece korkudan uyuyamayacaksınız." dedi Samet.

"Adam haklı beyler." diyerek onayladı Samet'i Cihan.

"Geçen günkü korku filmden sonra rahat uyuduysanız hiçbir şey olmaz." dedim göz devirerek. Yarım yamalak izlediğim hâlde iki kez rüyama girmişti lanet korku filmi.

Araf sırıtmıştı çünkü uyuyamadığımı biliyordu. "Uyku demişken benim gözler gidiyor," dedi Kuzey.

Kuzey'den sonra herkes uyumak istediğini söyleyince yatmak için yerleri ayarladık. Normalde olsa toplandığımızda asla erken uyumazdık ama yol yorgunluğu hepimi bitirmişti.

1 saat sonra...

Yatakta bir kez daha dönüp gözlerimi açtım. Yerimi yadırgadığım için uyuyamıyordum. Araf'ı uyandırmadan yataktan kalkıp aşağıya indim. Her odada biri yattığı için parmak uçlarımda hareket ediyordum.

Amerikan mutfağı gibi olan kısma geçip kendime bir bardak su doldurmaya başladım. Suyu doldururken dışarıda oturan Samet'i görünce bir bardak daha doldurup yanına gittim. Geldiğimi gördüğünde elimdeki suyu ona uzattım.

"Neden uyumadın?" diye sordum.

"Uyku tutmadı. Sen neden uyumadın?"

"Beni de uyku tutmadı." Sweatimin kapşonunu kapatıp iplerini çektim. "Muhammed ile konuştum," dediğimde başını hızlı bir şekilde bana çevirdi.

"Ne konuştunuz?"

"Sordum işte hoşlandığın biri var mı diye o da var dedi."

"Kimmiş?"

Biraz şakanın zararı olmazdı değil mi? "Başka biriymiş," dedim yüzümü asarak. Aynı şekilde Samet'in de yüzü düşmüştü.

"Peki kimden hoşlandığını söyledi mi?" diye buruk bir ses tonuyla sordu.

"Yani bir isim verdi ama unuttum."

"Peki..." diyerek ormana doğru bakmaya başladı. Gülümseyrek oturduğum yerden kulağına doğru uzanıp "Senden hoşlanıyormuş," diye fısıldadım.

"Sen varya oğlum delisin!" dedi. Yüzündeki somurtma anında silinip yerini neşe aldı.

"Biliyorum," dedim gülümseyerek ama arkamdan gelen Araf'ın sesiyle gülümsemem silindi.

"Demir?"

🌈🌈🌈

Selamm nasılsınız?

Bölüm hakkında düşüncelerinizi buraya yazabilirsiniz.

Discord grubu açtık katılmak isteyen dmden ulaşsın bana❤️

-Birkan