I Love You, In Heaven(ILM SERIES #1)

Chapter 9

"Eli..."

Bulong ko sa kalagitnaan ng aming paglalakad.

"Hm?" Tugon niya habang diretso ang tingin.

"May mga nakilala ka rin bang tao rito sa langit? Tulad nang ginagawa ko ngayon, kilala ko man o hindi, naranasan mo rin ba 'to?"

Umupo kami sa may bench habang pinagmamasdan ang mga batang naglalaro sa paligid.

Tumango siya, "It is necessary, martha. So, we can able to learn and remember those memory we've forgotten when we were alive. In that way, we can enter the kingdom of Him", sabay turo niya sa itaas pa gamit ang hintuturo.

Lumingon ako kay eli, "Sino?"

"God. Before we can enter to his kingdom, we should completely settle the things we've left in the world. So, we can take the 40 days journey"

Tumango naman ako bilang pag sang-ayon sa sinabi niya.

Humarap ako sakaniya, "Kaya ba may mga kaluluwa na nagpaparamdam pa rin sa mundo dahil hindi pa talaga sila patay?"

"They are dead. But, our soul isn't that settle enough to live in the kingdom of God. Kapag nakapaglakbay kana sa ika-apatnapung araw, maaari kanang tumuloy sa pinaka langit"

Nanatili kaming tahimik at hindi niya pa rin binibitawan ang kamay ko.

Biglang may lumapit sa'ming bata. Isang batang lalaki.

A cute little boy with a cleft chin and a fair skin. He has a brown curly hair and a black iris in his eyes.

"Hey, why are you crying?" Tanong ko at inupo siya sa pagitan namin ni Eli.

Humihikbi ang bata, "I... I wanna ride there," turo niya sa isang ride, "but I'm scared"

Sa mga sinabi niya, doon ko narealize na kahit nasa langit ka, mararamdaman mo ang takot dahil mag-isa ka lang.

Hinawakan ko ang kaniyang likod, "What's your name baby boy?" Tanong ko.

"G-Gabriel" he utterly said.

I pity this kid. Maaga niyang iniwan ang kaniyang mga magulang. I hope his parents were trying their best to be fine.

Biglang lumuhod si eli sa harapan ng bata. "Then, let's go. Me and ate martha will join you, so don't be scared, okay?" He caressed the young boy's hair.

"Can I call you papa?", nabigla si Eli sa tanong ng bata at napangiwi ako.

Hindi nakapagsalita si Eli, he swallowed hard and he smiled to the young boy. "Of course", he caressed the boy's cheeks habang may mga hikbi pa.

Hindi ko na napigilan at tumawa na'ko, "Pasensya na. Pasensya, kiddo you sure you want him to be your papa?"

Tumango naman ang bata habang nakanguso pa, "Then, you will be my mama".

Nagpigil naman ng tawa si Eli at tinakpan ang bibig gamit ang kaniyang fist.

Inirapan ko si Eli at ngumiti sa bata, "Sure, baby boy" I caressed his hair.

Dahan dahan naman ngumiti ang bata sa'kin, "I know you", while pointing at me.

"Really?" Tanong ni Eli.