I Love You, In Heaven(ILM SERIES #1)

Chapter 28

Little by little, I am crawling near way to the truth. The truth I've forgotten for so many years. The image of the woman I am seeing right now, it speaks a thousand memories to hold but all I know was the face and name. The memories behind it, I guess I need to found out first.

I wonder... Bakit ko nga ba natatandaan ang itsura ni sister meralda? Ngayon na nakita ko si sister ulit, naalala ko kung sino siya.

"Sister meralda..." Bulong ko at tumakbo ako papunta sakaniya. I widely open my arms and she welcome me with a warm hug. Umiiyak ako at hinahaplos niya ang buhok ko.

"I'm surprise you do remember me, hija", she giggles

I wiped my tears and search for her eyes to look at mine, "Sister... Please help me. 'Yong batang nasusunog sa loob ng bahay-ampunan..." Lumingon ulit ako sa bahay-ampunan at nakita kong maayos na ito. Walang bakas ng sunog, maliwanag ang araw at may mga batang nagtatakbuhan at naglalaro. "What happened?" Tanong ko habang napakunot ako ng noo dahil sa pagtataka.

Bumaling ako kay sister sabay turo sa bahay-ampunan, "Sister... Nasusunog kani-kanina lang... Yung orphanage, bakit...?" I asked confusingly na para bang nagsusumbong ako sakaniya.

Papalit-palit ako ng tingin sa bahay-ampunan tsaka kay sister meralda.

"Dinala ka lamang ng iyong ala-ala papunta dito", My mouth partly open to what she've said and she caressed my hair softly. "Halika, may papakita ako sa'yo. This might help you in order to retrieve the memories which had disappeared due to your emotional trauma".

Mas nagulat pa 'ko sakaniyang sinabi. My memories due to my trauma? Bakit sa lahat ng mga tao or kaluluwa na nakilala ko rito sa langit ay kilalang kilala ako pero ang sarili ko hindi ko malaman sino ba talaga ako. Trauma? Anong... Anong trauma 'yon?

Pumasok siya ulit sa gate at gano'n din ako.

Sumunod ako sakaniya at gusto ko na sanang itanong kung ano ang dapat kong maalala pero masyado akong namamangha sa nakikita. Mga batang nagtatawanan at naghahabulan, meron din mga nagdidilig ng halaman at meron may dala-dalang mga plato at nakasuot ng apron. May mga madre rin at ramdam ko ang tahanan sa bahay-ampunan na 'to.

Hindi ko maintindihan bakit alam kong bahay-ampunan to at bakit ko kilala si sister meralda.

Lahat magulo kaya kailangan ko ngang malaman kung sa'kin nga ala-ala 'yon.

I wander around and the image of this orphanage flickered in my mind. Ito ang lugar kung saan ko naalala si Eli at Elma.

Biglang kinurot ang puso ko sa naisip, yeah... The table was turn isn't it? I am suppose to be confuse who shall I choose between that young boy and Eli but I'd found out they're both the same. Kaya naman si Eli na ang nasa kalagayan ko ngayon.

If he figured out that I have the memory of his long lost love elma, probably he might choose her rather than martha. Rather than me.

Napabagsak ako ng balikat sa iniisip at hindi ko namalayan na andito kami sa isang library habang tinititigan ako ni sister meralda.

I wonder kung gaano katagal niya na ba 'ko tinititigan?

"Mukhang malalim ang iniisip mo ah?" Sa kaniyang pag ngiti nakita kong sumilay ang dimples ni sister meralda.

Umiling ako at ngumiti. Giving her enough assurance, "Uhm wala po sister" and I looked away.

She laugh softly, "Hindi ka pa rin nagbabago. Iba ang sinasabi ng mga mata mo sa nilalabas ng iyong bibig, kilalang kilala kita hija"

Nakaramdam ako ng assurance na matutulungan nga niya 'ko. "Sister, gaano niyo po ako kilala?" Bakit gano'n? Kahit na kilala ko si sister at hindi ko nakakalimutan ang itsura niya pero kasalungat naman sa ala-ala na meron ako sakaniya.