30K okunmayı beklerken 40Kya yaklaşması şoku
~ Taehyung
Boş bakışlarla ikisine bakıp duruyordum. Jungkook'tan hiç haz etmeyen Jimin dakikalardır Jungkook ile olan buluşması için onu mu bekliyordu?
Jk: Jimin hayır ya şimdi değil
Ne bokluklar dönüyor?
Th: Ne oluyor burda?
Jk: Şey, şu an söyleyemem...
Bu cevabından hemen sonra Jimin'i bir kenara çekmiş ve fısır fısır konuşmaya başlamışlardı. O kadar sinirliydim ki duvara yumruk geçirmemek için kendimi zor tutuyordum.
Jimin konuşma sonrasında "tamam, anladım" şeklinde kafasını sallayıp uzaklaşmıştı. Anlamını bilmediğim bir şekilde gözlerim dolmuştu ve çatık kaşlarla Jungkook'a bakıyordum.
Jk: Bebeğim sandığın gibi bir durum yok.
Th: Hiçbir şey sanmadım zaten.
Bana önce kendi evime gitmem gerektiğini sonra kendisine gelmemi söylemişti. Bunun nedeni öncesinde Jimin ile bir işi olduğundan mıydı yani?
Th: Açıklama yapmanı bekliyorum.
Jk: Sonra öğreneceksin söz veriyorum. Ama şimdi eve gitmen lazım, sonrasında sürpriz için bana gel.
Th: Bana açıklama yapmadan adımımı atmayacağım
Jk: Sevgilim lütfen zorluk çıkarma
Th: Zorluk mu çıkarıyorum?
Jk: Lütfen bak ben senin için çabalıyorum.
Hiçbir şey söylemeden okuldan ayrıldım. Tabii ki de eve gitmeyecek ve Jungkook'u izleyecektim. Onunla aramda güven problemi olmasın istiyordum ancak o sınırları zorluyordu.
Okuldan çıkıp uzak bir yerden bahçeyi gözlemlemeye başlamıştım. Henüz birkaç dakika olmuştu ki görmek istemediğim bir görüntü ile karşılaştım. Jungkook ve Jimin okuldan beraber ayrılmışlardı...
Birbirlerine heyecanla bir şeyler anlatıyor, sanki bir şeyi çözmeye çalışıyor gibiydiler. Bana o kadar ağır sözler söyleyen biriyle Jungkook'un bu kadar yakın olmasına anlam veremiyordum. Jungkook beni evime gönderip resmen önce onunla görüşüyordu.
Gözümden bir damla yaş süzülürken onları takip etmeye başlamıştım. Aklıma Hyunjin'in evine gittiğim ve kapının orada yaşananlar gelmişti, çünkü bu ikili de Jungkook'un evine gidiyordu...
BU APTALIN PLANI NEYDİ? BEN KENDİ EVİMDEN ONA GEÇECEK VE ÜÇLÜ FALAN MI YAPACAKTIK?
İkisinin içeri girmesini bekledim ve onlar girer girmez hışımla kapıyı çalmaya başladım. Yoktu o öyle eskisi gibi dizlerimin üstüne çöküp ağlamak falan, yüzleşecektim!
Jungkook kapıyı açınca gözleri büyümüştü "Tae erken gelmişsin, hey bir dakika daha eve bile gitmemiş olman lazım"
Onu ittirip içeri girdim ve Jimin'in karşısına geçip bağırdım:
- NE HALTLAR YİYORSUNUZ SİZ?
- Bir şey yaptığımız yok kendine gel
- Neden hala hayatımdan defolmuyorsun?
- Jungkook ile konuşuyordum farkındaysan sen ne alaka?
- Arkasından demediğini bırakmadığın Jungkook ile mi?
- Sana ne?
- Bana ne öyle mi? Sevgilim o benim!
- Jungkook olmaz bu iş gerçekten vazgeçelim bak.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
"0505" Taekook
Fanfiction{TAMAMLANDI} Onlar tüm bu zorlukların üstesinden gelebilecek şeye sahipler, birbirlerine..