"0505" Taekook

25. Çok Güzelimsin

ARWKADŞLAE MDYADAKİ OLAY GWRÇWKTN YAŞWNDI BGÜN BWN ARTK SAKİN OÖLAMIYORM RWSMEN SKS TKLİFİ BUW

~ Jungkook

O an hiçbir şey düşünmek istemeden hızlı adımlarla dışarı attım kendimi. "Nereye?" diyen babama bile cevap verememiştim çünkü daralmıştım. Nefes almam gerekiyordu, saatin kaç olduğuna dahi bakmadan dışarıya çıkıp birkaç adım attım. Durup havayı iyice soluduğumda yetmediğini fark ettim. Benim gerçekten nefes almaya ihtiyacım vardı, nefese, nefesime...

My Darling ❤️
10 dakika sonra Hangang Park'ında?

Küçük Şeytan 😈
Çok iyi olur

(birbirlerini kaydettikleri şekilde görülüyor)

*Küçük Şeytan 😈 isimli kullanıcının adını Benimki 👄 olarak değiştirdiniz*

~ Taehyung

Jungkook'un attığı mesaj beni çok mutlu etmişti çünkü şu an sadece ona ihtiyacım vardı. Dağınık bir halde olduğum için dışarı çıkarken annem ses etmemişti, hızlı adımlarla ona doğru ilerliyordum.

Bankta oturan Jungkook beni görünce hemen ayaklanmış ve kollarını boynuma dolamıştı:

- Güzelim... Tüm günümü seninle geçirdim zaten ama yetmiyor işte bana, sürekli seninle olmak istiyorum. Tek dakika bile ayrı düşmeyelim istiyorum.

Kollarımı sıkı sıkı ona sararken ben de aynı şeyleri hissediyordum:

- Sevgilim... Keşke seninle aynı yatakta uyuyup uyansak, aynı mutfakta yemek yesek, aynı salonda otursak. Nereye gidersek gidelim daima yan yana olsak...

Jungkook bu sözlerimden sonra yüzüme baktı ve dudaklarıma uzun süren bir öpücük kondurdu:

- Olacak, hepsi olacak... Söz veriyorum.

Gülümseyen yüzümle ona bakarken banka oturduk. Ebeveynlerimizin konusunu açmalı mıydım bilmiyordum, açtım:

- Jungkook... Tam emin değilim ama sanırım senin annen ile benim baba-

-Şştt...

Sözümü kesmesine sinir olmuştum, bu neydi?

- Güzelim, bu konuyu konuşmayalım. Ayrıca emin değilim dedin ya emin ol, gerçekten de annem ve babanın bir ilişkisi varmış.
(bu konuyu konuşmayalım diyip konuyu sürdüren kook)

- Ne yapacağız?

- Neden bir şey yapmak zorunda olalım? Onların ilişkisinden bize ne? Yıllar önce bizi hayatından çıkardı onlar, artık sen babanı ben de annemi tanımıyorum... O yüzden bunu sorun etmeyeceğiz tamam mı bebeğim? Biz sadece hayatımızı yaşayacağız çünkü önümüzde kocaman bir gelecek var, ikimizin paylaşacağı bir gelecek...

Jungkook'un söylediği sözler beni rahatlatırken elini tuttum. Nasıl bu kadar kusursuz olabilirdi aklım almıyordu. Her geçen dakika daha da kapılıyordum ona:

- Ben nasıl aşık oldum sana böyle? Ne ara bu kadar alıştım?

- Aşk bir anda gelir Tae. Tam bir sürprizdir, asla beklemediğin anda çıkıp gelir. Benim aşkım da sensin...

Kafamı omzuna yaslayıp öylece durmuştum:

- Sevgilim, okuldakiler sevgili olduğumuzu duyarsa çok kötü olur. Belli etmeyelim tamam mı?

- Hiçbir şeyi siklemiyorum, sadece seni istiyorum.

Kafamı kaldırıp boynuna öpücük bırakmıştım. Kook tam o sırada "umarım unutmuştur" dediğim konuyu açmıştı:

- Ee şeytanın oğlu, o kalça fotoğrafı gerçekten sana mı aitti?

- ÖHM ÖHM ÖHM

- Sakin ol

Sakin ol derken öksürükten ölecek gibiydim. Tükürüğüm boğazıma kaçmıştı, Jungkook ise pis bir şekilde sırıtıyordu:

- Devil's Boy... Utanmamalısın...

- Kook bu konuyu unutsak gerçekten utanıyorum.

- O mesajları atarken hiç utanmıyordun ama... Kedicik...

- Ya Kook...

- Tamam tamam, üstelemiyorum. Sadece tek bir şey söyle, o fotoğraf gerçekten sana mı aitti?

- Hmhm

- Anlamadım?

Yutkunup cevap verdim:

- Evet bana aitti.

Bunu söylemem üzerine Jungkook'un gözleri kaymış, dudaklarını yalamıştı. Tanrım... Gerçekten tapılasıydı... Kendi halimde arsız biri olduğumu biliyordum ama bunu dışa yansıtmıyordum hiçbir zaman. Ancak Jungkook bu görüntüsüyle tüm arsızlığımı dışa yansıtabilirdi:

- Jungkook, iyi misin?

Kafasını arkaya atıp yutkundu ve "İyiyim" cevabını verdi. Nasıl böyle etkilenebilirdi ki, kahretsin ki beni de etkilemişti...

~ Jungkook

Ah Tae... Ah... O kalça fotoğrafı gözümün önünde canlanıyordu, ve ona dokunduğumu düşündükçe daha çok çıldırıyordum. Durumu anlayan Tae'ye sadece "iyiyim" diyebilmiştim.

Çok arzulamıştım onu, tam o an ona sahip olmak istemiştim. Bir anda ayağa kalkan Tae'ye baktım.

- Hadi biraz yürüyüş yapalım.

- Nasıl istersen güzelim.

Kalkıp onun elini tutup yürümeye başladığımızda "Bana güzelim demeni seviyorum" diyen güzelime baktım:

- Güzelim... Güzelimsin... Çok güzel, çok güzelimsin...

Gözlerindeki aşkı görmek beni mutlu etmişti. Onu gözlerinden okuyabiliyordum artık, gözlerinde şeytan görmem... gözlerinde aşk görmem...

Gayet mutlu bir çift olarak yürürken yazarın amına koymak istemiştim, çünkü bokluk katmasa olmuyordu. Bir anda karşımızda Hoseok belirmişti...