"0505" Taekook

36. Ayrılık Vakti

60K okunmayı geçmişiz, gerçekten ne desem bilemiyorum. Ficimin ilk bölümleri ağır derecede cringe ve basit. Şu anda da kaliteli asla değil kabul ediyorum ama o zamanlar fena derecedeydi. Eğer o bölümleri okuduktan sonra sıkılıp çıkmadıysanız ve buralara kadar geldiyseniz benim için çok değerlisiniz 💜🙏

~ Taehyung

Th: Ne? Nereye?

Th's Mom: Fransa'da bir arkadaşım var, uzun süredir orada yaşadığı için dile hakim bu yüzden size yardımcı da olur. Ayrıca biliyorsunuz ki Fransa lgbt destekçisi bir ülke, lgbt evlilikleri bile yasal. Orada çok daha rahat edeceğinizi düşünüyorum ve en güzeli bu arkadaşım sizi çok iyi anlar çünkü kendisinin bir kızı var ve evli, hem de bir kızla.

Duyduğumuz şeyle Jungkook ile birbirimize baktık, hüzün dolu gözlerinde sonunda parıltıyı yakalayabilmiştim.

Th: Bu harika bir fikir, ama okulu nasıl halledeceğiz?

Th's Mom: Dil kursları var, bir süre okulu dondurabilirsiniz. Bu süre içinde dile iyice hakim olup sonrasında okula tekrar başlarsınız. Bu süre birkaç yıl da sürebilir hiç takmayın her şey çok güzel olacak.

Jk: Çok teşekkür ederiz... Anne

Sabahtan beri bir ağlayıp bir gülüyordum. Jungkook'un "anne" demesi ve annemin Jungkook'u tekrar kolları arasına almasıyla gözlerim yine dolmuştu.

Th: Bu akşam dedin, biletler hazır mı?

Th's Mom: Uh hayır biletleri almadım ama bu akşam derken sadece tahmin yürüttüm çok yoğunluk olduğunu sanmıyorum.

Bilet almak için internet sitesine girdiğimizde en erken yarın sabaha bulabileceğimizi gördük. Güzel, bu burada biraz daha vakit geçirmekti, her ne kadar buradan nefret etsem bile evimi seviyordum.

Th's Mom: Yarın sabah için biletleri alıyorum, şimdi ben size güzel bir akşam yemeği hazırlayayım siz de takılın kafanıza göre

Th: Anne sen de bizimle geleceksin değil mi?

Th's Mom: Oğlum benim burada işim olduğunu biliyorsun üzgünüm ki gelemem. Siz orada kendinize yeni bir hayat kurmaya bakın beni sakın düşünmeyin.

Jk: Gerçekten mi ya? Hiç mi şans yok?

Th's Mom: Maalesef... Ama ara sıra ziyaretinize gelirim merak etmeyin (sanki iki sokak öteden bahsediyo)

Üzülmüştüm, gerçekten annemden uzak kalacağım için üzülmüştüm. Ama yanımda Jungkook'um olacaktı, fazlasında gözüm yoktu. (annesini sattı lan iki dakikada)

Jungkook ile beraber odama çıktık ve yatağa oturduk, birlikte burada uyumuştuk daha önce...

Jk: Burada beraber uyuduğumuz günü hatırlıyor musun?

Th: Unutmam mümkün mü? Bu gece de burada uyuyacağız, ve hatta bundan sonraki tüm günlerde beraber uyuyup uyanacağız sevgilim. Gördün mü? Felaketler üstümüze geldi derken ışık göründü sonunda.

Bu sözlerim üzerine Jungkook dudaklarıma küçük bir öpücük bıraktı, bana ne zaman baksa gözleri pırıl pırıl oluyordu, bunu görmeyi seviyordum.

Jk: Haklısın bebeğim, hayata küsmemek gerekiyor. Çünkü en sonunda bir mucize gerçekleşiyor, sen benim mucizemsin.

Th: Sen de benim mucizemsin Jungkook, çok seviyorum seni.

Neredeyse her dakika birbirimize ne kadar bağlı olduğumuzu anlatıyor, bundan asla vazgeçmiyorduk.

Jk: Taehyung, hadi oyun oynayalım!