"0505" Taekook

6. Sınıfın Yeni Öğrencisi

Sonunda ceykeyi de hikayeye ekleyebildim çok mutluyum :')

Ders zilinin çalması ile Taehyung ve Jungkook içeri girdi. Ama Jungkook tekrar çıkmak istiyordu çünkü eğer biraz daha bu bakışlara maruz kalırsa hepsini yatırıp sikerdi.

Tae, Jungkook' un kulağıma fısıldadı:

-Onlara küçük bir eşek şakası yaptığını ve gay olmadığı söyle

Jungkook'un yüzü değişti:

-Asla geri adım atmam ben

-Bunu yapmak zorundasın. Daha önce lezbiyen olduğu için bir kızı attırdılar okuldan

-Vay pezevenkler

-Jungkook hadi lütfen

Jungkook sinirle sıraya oturdu ve birkaç dakika sonra saçma sapan gülmeye başladı. Herkes anlamsızca onun bu kahkaha atışlarını izlerken yine Lay konuştu:

-Lan ibne! Sus ağzının ortasına bi tane yapıştırcam şimdi!

-YA OLM NAŞSÖDŞMFLFLGLG SİZ GERÇEKTEN VAR YA PFSMEŞDNFŞFMGLG LAN SIÇICAM GÜLMEKTEN FLEPDNFLFNG

-Ulan kapa çeneni!

Jungkook gülmesini azaltıp ayağa kalktı ve:

-Siz gerçekten delirmiş olmalısınız. Gay olduğum şakasına inandınız mı? DBALDNDDKAŞŞSDÖFÖG

Soojin isimli kız hevesle sordu:

-Ne yani? Ciddi anlamda heteroseksüelsin dimi sen şimdi?

-Ufak bir şaka yapayım dedim de böyle ciddiye alacağınızı sanmıyordum.

Lay, Jungkook'a elini uzattı ve:

-Özür dilerim kardeşim fazla sert davrandım sana da

-Sorun yok kardeşim anlıyorum seni

Jungkook, Lay'in elini sıkıp yüzüne gülerken aslında gözlerinden ateş fışkırıyordu. En büyük düşmanı şu an tam karşısındaydı.

Öğretmen sınıfa gelince herkes yerine oturdu. Jungkook Tae'ye baktığında gözlerinin dolduğunu gördü:

-Ne oldu sana?

-Hiç... Hiçbir şey

-Söyler misin?

-Sadece zoruma gitti işte. Kimliğimizi saklamak zorunda olmak, çok zoruma gidiyor.

Jungkook usulca Taehyung'un elini tuttu:

-Bırak onlar bilmesin gerçek bizi, kendimiz bilelim tek kendimizi...

Taehyung onun yüzüne gülümsedi.

Jungkook şu an sevgilisini teselli ediyormuş gibi hissediyordu. Taehyung fazla narin ve kırılgandı. Yüzünü incelediğinde ise her bir yüz hattına hayran kalmıştı, o kadar güzeldi ki. Çok güzel, çok güzel bir erkekti Taehyung...

Tae, Jungkook'un bakışlarını farkedip ona baktı ve böylelikle Jungkook kendine gelip hemen önüne baktı. İçinden şöyle geçirdi:

-Eğer eski Jungkook olsaydım, onu kesinlikle rahat bırakmazdım.

-Anlamadım?

-Ne?

-Kimi rahat bırakmazdın?

-Ne? Ben onu dışımdan mı söyledim?
-Evet

-Ah şey, ben Lay'den bahsettim. Kesin döverdim onu.

-Eski Jungkook derken... Sen eskiden bambaşka biri miydin?

-Umm, evet.

-Nasıl biri?

-Şey ya fazla dövüşçü kavgacı falan işte.

-Neden değiştin peki?

-Ben... Ben değiştirilmek zorunda kaldım Tae.

-HEY SİZ! NE KONUŞUYORSUNUZ SABAHTAN BERİ ORADA!

Tae ve Jk irkilip hocaya döndü. Tae:

-Soru... Soru tartışıyorduk.

-Öyle mi? Sorun da biz de tartışalım o zaman.
Jungkook söze girdi:

-Sizce bir insan kendi doğası bambaşka iken sırf bu doğasının sonu kötü bitecek, istemediği işler olacak diye kendini değiştirir mi? Olduğundan çok daha farklı biri gibi görünür mü? Bu yaptığı doğru olur mu?

Jungkook bu sözleriyle beraber sınıfın şüphesini tekrar üstüne çekmişti ama umrunda değildi. Öğretmen derse dönüp:

-Boş boş sorular sormayın bana canımı sıkıyorsunuz.

Jungkook sinirle sırasına geri oturdu ve yine düşüncelere daldı. Taehyung onun bu halini görünce üzülmüştü. Eskiden çok daha başka biri olduğuna emindi ama yalan söylüyordu. Dövüşle kavgayla ilgisi yoktu bunun, çok daha başka şeyler vardı ancak değiştirilmek zorunda kalmıştı. Tae her ne olursa olsun gerçek Jungkook'u görmek bilmek ve keşfetmek istiyordu, bunu yapacaktı.