"0505" Taekook

8. Sana İhtiyacım Var

Çok mutluyum hikayem bir baby tarafından keşfedildi 🤧

~Jungkook

Sabah erkenden uyandım ve hızlıca kahvaltı yaptım. Bu zamana kadar okula gitmemek için bin türlü bahane üreten ben bugün en önce varan olmak istiyordum okula. Bugün Taehyung'u dinleyecektim, biliyordum ki onun geçmişten gelen bir sıkıntısı vardı, bunu tek görüşle fark edebilmiştim. (bu zeka fazla gelmiyor mu?)

-Günaydın baba

-Günaydın Jungkook. Bugün şirkete erken gitmem gerekiyor seni bırakamayabilirim.

-Benim de bugün okula erken gitmem gerekiyor.
-Sebep?

-Hiç, canım istedi.

-Yine bir çocukla erkenden tuvalette randevun mu var Jungkook!

-Saçmalama baba, o işleri bıraktım ben.

-Bu hiç inandırıcı değil. Hala senden şüpheliyim.

-Sana bunu nasıl kanıtlayabilirim bilmiyorum. Neyse hadi çıkalım yola.

Sonunda okulun önünde inmiştim ki Lay denen şerefsiz önümde bilirdi. (Lay'e gurban olam ben)

-Günaydın Jungkook.

-Sana da

-Dostum hala gerçek değil gibi. Gay değilsin kesin değil mi?

Sinirden yumruğumu sıktım, sakin kalmaya çalışarak cevap verdim.

-Değilim

Onun bir şey demesine fırsat tanımadan hızlı hızlı sınıfa yürüdüm. Sınıfa girdiğim an... Sadece Tae vardı, başı önünde test çözüyordu. Bir süre durup amaçsızca onu izledim, beni fark edince korktu.

-Aissh! Korktum Jungkook.

Gülümsedim.

-Korkacak bir şey yok Tae. Haydi konuşalım artık.

-Imm, pekala.

Tae ile beraber bahçeye çıktık ve banka oturduk. Dünki gibi...
Ben bir şey diyecektim ki "Şşt, tamam başlıyorum anlatmaya" dedi.

-1 yıl önce... Kantinde Hyunjin adında bir çocukla karşılaştım. Çarpıştım doğrusu, bana bakan gözleri altında eridim. Gözlerinde kilitli kaldım, tarifsiz bir duyguydu. Cinsel yönelimimin de bu şekilde farkına varmıştım. Sonrasında ne zaman onun sınıfının önünden geçsem bana göz kırptı. Arkadaşça bir hareket olduğunu düşündüm hep, her ne kadar ona aşık olsam da... Sonrasında beni evine davet etti, arkadaşlarıyla beraber evinde biraz eğlenecektik sadece. İşte tam yoldayken benim elimi tuttu, parmaklarıyla sıkı sıkı kavradı parmaklarımı. Gözlerimin en derinine baktı, yüzüne ise kocaman bir gülümseme yayıldı. Ben de şaşkınlıkla ona baktığımda elimi daha çok sıktı. Yüzündeki gülümseme genişledi ve el ele gittik evine. O an bana boş olmadığını düşündüm işte, o bakış... O bakışı arkadaşça olamazdı yani Jungkook, kesinlikle olamazdı... Evine gidip film izledik sonra da gittim evinden. Ertesi gün duygularımı açmak için tekrar evine gidiyorum ki...

Bir anda ağlamaya başladı.

-Gidiyordum ki... Gitmiştim ki... Evinin önünde... Evinin önünde bir araba durdu... Araba durdu ve... ve...

Konuşamıyor, hıçkırıkla karışık ağlıyordu. Tae'in kafasını omzuma yatırdım ve öylece durduk. Nedense ben de hüzünlenmiştim. Bu dünyada beni hiçbir şey asla üzemezdi, çok duygusuz biriydim. Ama Tae... Beni biraz üzmüştü... Yutkunmakta güçlük çekmiştim.

"Devamını sonra anlatsam? İyi değilim şu an..." başımla Tae'in bu sözünü onayladım ve içeri girdik. Tam da ders zili çalmıştı. Sıraya oturup hocanın girmesini bekliyorduk ki içeri bir anda bir çocuk daldı. Bu... Bu eski sınıfımdan Hoseok idi.

-Hobi! Ne işin var burada?

-Kook... Sana, sana ihtiyacım var!

-Ne?

-Lütfen...
(hopekook mu uwuu)

Hoseok kolumdan tutup beni okulun wcsine sürükledi ve kapıyı kilitledi:

-Aptal! Neden okul değiştirdin?

-Hobi şu an ne amaçlıyorsun bilmiyorum ama sınıfa dönmem gerek.

-Yeni fıstıklar mı buldun kendine? Benim yerimi tutuyorlar mı?

-Ne saçmalıyorsun?

-Sana diyorum... İhtiyacım var... İyi değilim... Ben, yanıyorum...

-Ne? Kendini siktirmek için mi geldin okuluma sabah sabah?

Bir anda elini özel bölgeme koydu:

-Senin de bunu istediğini biliyorum Kook.

Hemen ellerini üzerimden uzaklaştırdım:

-Salak salak konuşma ve okuluna siktir git!

-Beni becerirken böyle konuşmuyordun?

-Kendine başka seme bul! Seninle bir kez ilişkim oldu diye hep mi olacak sandın?

-Kook... Bende büyük etki bıraktın diyorum, başkasını yerine koyamıyorum diyorum...

-SİKTİR GİT!

Kapının kilidini açıp koşarak wcden çıktım ve sınıfa girdim. Derse girmiş olan hocadan özür dileyerek yerime geçtim. Tae meraklı bakışlarla bana bakarken "Sorun yok" diye fısıldadım.
O sırada telefonuma mesaj geldi.

hhoseokk
Ben de seni zor durumdayken yüzüstü bırakacağım.

jeonjungkook0
Zor durumda kalınca zaten sana ihtiyacım olmayacak.