![[Unicode]](https://img.wattpad.com/a781aaeb192640806861aea328de786b8760f8e1/68747470733a2f2f73332e616d617a6f6e6177732e636f6d2f776174747061642d6d656469612d736572766963652f53746f7279496d6167652f636f666454684146325f457431673d3d2d3239392e313635376163376232653238306162393832313539383538343439312e676966?s=fit&w=720&h=720)
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
[Unicode]
မနက်ခင်းတစ်ခုတွင်ထယ်ယောင်းသည်အိပ်ရာမှနိုးနိုးချင်းပြတင်းပေါက်ဘောင်ပေါ်၌ မေးလေးထောက်ပြီးကောင်းကင်ကြီးကိုငေးကြည့်နေသည်။ပြာနုနုကောင်းကင်ထက်၍ တိမ်မျှင်လေးတွေဖြတ်ပြေးနေပုံကိုကြည့်
ရရင်ဒီနေ့ကခါတိုင်းနေ့ထက်ရာသီဥတုသာယာ
သောနေ့ကလေးပင်ဖြစ်သည်။
သာယာသောမနက်ခင်းလေးမှာ မောင်ကရောအခုချိန်လောက်ဆို ကျောင်းကသူငယ်ချင်းတွေနဲ့ခရီးစဉ်ကို
ပျော်ပျော်ကြီးလိုက်သွားလေမလား။
ထိုကိစ္စနှင့်ပက်သက်ပြီးစကားများခဲ့တဲ့ ညကအချိန်ကိုပြန်တွေးမိတဲ့အခါထယ်ယောင်း
ရဲ့မျက်နှာလေးမှုန်ကုတ်လာပြီးနှုတ်ခမ်းလေးကအလိုမကျစွာဖြင့်စူထွက်လာသည်။
ပျော်ထားပါစေဦး သူငယ်ချင်းနဲ့ချစ်သူ ကြား
သူငယ်ချင်းကို ပျော်ပျော်ကြီးရွေးသွားတဲ့မောင့်ကို
မှတ်လောက်အောင်သူစိတ်ဆိုးပစ်မည်ဟုတွေးလိုက်သည်။
အတွေးတွေမှမဆုံးခင် အိမ်ရှေ့ထိုးရပ်လာသော
ကားတစ်စီး၊ကားထဲမှမောင့်ပုံရိပ်လေးကိုမြင်တော့ထယ်ယောင်းနှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက်ပြုံးရယ်လိုက်ပြီး
မောင်အခန်းထဲမလာခင်အမှီရေချိုးခန်းထဲအမြန်ပြေးဝင်သန့်စင်ဖို့လုပ်ရသည်။
မောင်နှင့်ထယ်ယောင်းကြားမှာ စိတ်ဆိုးစိတ်ကောက်တဲ့အချိန်တွေရှားပါးတာ အခုလိုကြောင့်၊မောင်က အငယ်ဆိုပေမယ့် ထယ်ယောင်းကိုအမြဲအလျော့ပေးဆက်ဆံသည်။
.
.
.
"ထယ်..."
ရေချိုးခန်းထဲမှပြန်ထွက်လာတော့ အခန်းထဲရောက်နှင့်နေပြီးသောမောင်ကထိုင်ရာမှချက်ချင်းထရပ်ပြီးမျက်နှာငယ်လေးနဲ့ သူ့အနားရောက်လာသည်။
