17

5.5K 798 64
                                    

[Unicode]

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

[Unicode]

" အင်း ... ထယ် ဘယ်ကတည်းကနိုးနေတာလဲ "

အိပ်ယာနိုးကာစဂျောင်ကုမှာအိပ်ယာထက်အညောင်းအညာဆန့်နေရင်းမှအဝတ်လဲနေသော
ထယ်ယောင်းဘက်လှည့်ပြီး မေးသည်။

"နိုးတာကြာပြီ အခုအမေနဲ့ဈေးလိုက်သွားမလို့ "

ထယ်ယောင်းသည်အနားလျှောက်လာပြီး
ဂျောင်ကုနဖူးကိုခပ်ဖွဖွဖိနမ်းရင်းပြန်ဖြေသည်။
မနက်ခင်း ချစ်ရသူဆီမှ အနမ်းလေးရတော့
ဂျောင်ကုမှာကျေနပ်စွာပြုံးပြီးထယ်ယောင်းလက်
လေးကို ဆွဲယူကိုင်ကာမျက်နှာထပ်ဖိကပ်ထားပြီး
မျက်တောင်ပုတ်ခတ်ပုတ်ခတ်လေးနဲ့ ကပ်ချွဲသည်။

"ကိုယ်ရောလိုက်မယ်လေ တစ်ယောက်တည်းမချန်ထားနဲ့ "

"မကြာပါဘူး ဒီနားပဲကို ၊
အိမ်မှာပဲစောင့်နေတော့ ... "

အိပ်ယာနိုးကာစ မျက်နှာပြည့်ပြည့်ဖောင်းဖောင်း
လေးနဲ့မောင်က ကလေးတစ်ယောက်လိုချစ်ဖို့
ကောင်းနေသည်မို့ ထယ်ယောင်းလက်နှင့်
အနီးကပ်ဆုံးရှိနေသည့် ပါးဖောင်းဖောင်းတွေကို
ဆွဲညှစ်တော့ ရုတ်တရက်ကြီး နှုတ်ခမ်းအား ဖိနမ်းလာသောမောင်ကြောင့်ထယ်ယောင်းကိုယ်လေးတွန့်သွားသည်။

တဖြည်းဖြည်းသိပ်သည်းလာသော အနမ်းထဲ
စီးမျောရင်း ထယ်ယောင်းရဲ့ခန္ဓာငယ်လေးလည်း
အိပ်ယာထက် ပြိုဆင်းလာသည်။

" ချစ်တယ် "

နားထဲကပ်တိုးပြောပြီး မေးရိုးတစ်လျှောက်
အနမ်းစိပ်စိပ်လေးတွေရယ်တစ်ဖန်နှုတ်ခမ်းထက်ဆင်းသက်ပြန်တော့ ထယ်ယောင်းမှာ ရင်တလှပ်လှပ်ဖြင့် မောင့်ရင်ဘတ်မှ အင်္ကျီစကိုခပ်တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်ထားမိတော့
သည်။

HIDDEN Where stories live. Discover now