Mataas na ang sikat ng araw ng magising ako Kinabukasan. Matapos ang nangyari sa amin ni Mike ay hindi ko na alam kung Anong gagawin ko. It's seems danger. Delobyo.
Mike can't control his emotion. When his anger are eating him, he can't think but force me to do it.
I sigh and look at the window. The sun are hitting my face. It's almost twelve and I remember Aiden. Napapikit na lamang ako sa inis. I try to move but Mike are hugging me tightly. Ayaw Niya akong pakawalan.
Kumain na ba si Aiden? Why did I forgot about my son? Damn!
Pinilit kung bumangon at inalis ang mga brasong nakayakap sa bewang ko. Maging ang kaniyang Isang paa na nakadantay sa akin. Nang maalis ay nagtungo ako sa banyo at naghilamos bago inayos sa messy bun ang aking buhok. Bumaba na rin ako pagkatapos para magluto ng pagkain. I hear my stomach noice.
I forgot to eat last night and also, launch. Hindi na rin ako nag abala pang magpalit ng damit ko. I am wearing a large white polo na hanggang sa hita ko. I know it's Mike's polo shirt. I put the apron and started to prepare everything that needed. All recipes are done. Kailangan ko na lamang gawin ay iluto ang mga iyon.
Habang nakasalang ang niluluto ko maging ang sinaing ay tinawagan ko si Aiden. Thank god, I left my phone their.
"Mommy? Where are you?" I hear my son sob.
Napakagat ako sa ibabang labi dahil doon. I am indeed guilty. Naalala ko rin ang mga pinamili ko kahapon na nahulog ko matapos akong kargahin ni Mike na Parang sako ng bigas kahapon.
"Kumain ka na ba?" I spoke in low voice.
"Yes. I order online just you though me when you need to go to work." I smile a little when I imagine Aiden are pouting his lips right now.
"I am sorry baby... Something came up. Mommy needs to ahm..." I think and alibi. "Needs to overtime." I lied.
"When will you go home?" He ask again.
I chuckle. "Later baby, I will go home..." I spoke in low voice.
I am busy cooking while Aiden and I are talking when the line cut home. Napamura ako ng makitang lowbat ang phone ko. Nag power off iyon mag isa. Napangiwi ako dahil sa inis. Baka mas lumala ang tampo Niya sa akin. Kakatapos ko lamang magluto ng makarinig ng mabibilis na yapag pababa. Nakarinig pa ako ng may nabasag.
"Aiko? Fuck!" Mike are looking everywhere and searching for something.
Kumunot ang noo ko. He looks scared and worried. Mike immediately go after me and hug me tight when he saw me in the kitchen. Magulo ang kaniyang buhok at halatang nagmamadaling bumangon at hanapin ako.
"What's wrong?" I am curious so I ask him.
Hindi Siya sumagot at hinigpitan lang ang kapit sa akin. Hindi na lang ako nagtanong pa pero naiinis akong sobra. Dahil Parang may buhat akong mabigat ng maglakad ako palapit sa niluto kung pagkain Namin. Hindi man lang Siya bumitaw kahit alam niyang may bahid na ng inis ang mukha ko.
Napahinga na lamang ako ng malalim dahil doon. I serve the food in the table. Ang mukha ni Mike ay nakasiksik sa aking leeg habang nakayakap Siya mula sa aking likuran.
"Bitaw na..." I spoke in low voice.
Naramdaman ko ang pag iling Niya. Umirap ako kahit hindi Niya iyon nakita. Hinawakan ko ang braso Niya at pilit iyong tinatanggal. Humigpit iyon kàya naiinis na napakagat ako sa ibabang labi.
"Michael Mamaril." May diing tawag ko sa kaniyang pangalan.
Lumuwag ang yakap Niya at umupo ng maayos bago ako hilahin at puupuin sa kandungan Niya. Umikot ang mata ko dahil doon. He kiss my neck softly.
BINABASA MO ANG
Taming Aiko Laureen
RomantiekMamaril Series #2 Laureen is a dean lister and she is always on the top. No one can beat her down to her thrown. She went to the party to celebrate her birthday party. She doesn't want to go there but her mother wants too. She wants to stay at home...