Taming Aiko Laureen

Kabanata 3

Kinabukasan, I feel energized and forget the past that can hurt me. Naalala ko nga palang hindi pa ako nakakapag grocery. Mamaya maya siguro ay bibili ako pero hindi gaanong kadami dahil bawal sa akin iyon. I look at my face on the mirror and blush when I see that I am blooming. This is strange, this not me. I cook my breakfast and after that, I decided to take a bath.

Ngayon na lamang ako bibili dahil wala Naman akong gagawin rito. Baka maburyo lamang ako. I block Mike so he can't call me again. Hindi pa ako handa para harapin sila o siya. Natatakot pa ako sa Ngayon. Takot akong baka kapag nagharap kami ay patayin Niya ang bata.

"Good morning, Lau! Kamusta ang umaga natin?" My friend asked me.

Kakatapos ko lamang naligo at nakabihis ako ng pang alis. Kakagrocery ko nga pala kamakailan lang nang makarating ako mismo rito pero mga gamit sa Bahay ang mga iyon at hindi Kasama ang pagkain. Bumili Naman ako ng pagkain pero hindi gaanong kadami. She's wearing her sleeping clothes at mamaya pa ay matutulog na rin Siya. Iba ang araw at oras sa pilipinas kung nasaan man ako Ngayon.

"Great. Eh ikaw? Mukha kang hagard sis!" I joke.

Kinuha ko ang shoulder bag ko at nagdala lamang ng kaunting pera para pambili ng makakain ko at sa pangbayad ng grocery. Sa susunod na sigurong buwan ay magpapacheck up ako para Malaman kung ayos lang ba talaga si baby. Napangiti ako ng makita ang maliit na umbok sa aking tiyan.

Mommy can't wait to see, my baby.

"Ang daming paper works! Kulang na lang tumalon na ako sa building eh!" Hindi maipinta ang kaniyang mukha ng sulyapan ko Siya sa aking screen.

Umiling na lamang ako at saka natawa sa naging reaction Niya. Pumasok ako sa aking sasakyan and place my phone at the right place. Inayos ko iyon upang makita Niya ako habang nagdadrive. May lagayan Naman ng phone rito sa sasakyan ko kaya hindi na mahirap pang makipag usap sa iba kung sakali habang nasa byahe ako.

"Ano ka ba naman! Hindi ka na nasanay sa tambak na Gawain sa school?!" Sinulyapan ko lamang Siya at saka ibinalik sa daan ang tingin.

Nakadapa na lamang siya habang nakatingin sa akin. Umirap ako ng makita ang cleavage niya. Kahit kailan talaga ang babaeng iyan. Umiling na lamang ako.

"Hinding hindi talaga ako masasanay kahit kailan! Naku, sandamakmak ba Naman Ang pinapagawa!" May pagmamaktol sa kaniyang boses na ikinatawa ko.

Sinulyapan ko Siya ng makitang red light at itigil ko ang sasakyan. Hindi pa rin maipinta ang kaniyang mukha at kung ano ano ang ungot Niya sa akin. Ang Dami niyang sinusumbong na ikinailing ko lamang. Hindi na Siya nasanay sa daming Gawain sa school. Nasanay na akong palagi siyang nagrereklamo sa tuwing maraming pinapagawa sa amin.

"Lau? Kung dyan na rin kàya ako mag aral Kasama mo? Papayag ba sila mommy? Sa tingin mo?" She asked me out of nowhere.

I shrugged my shoulder and started driving dahil nag green light na. Sulyap lamang paminsan Minsan ang ginagawa ko sa kaniya para Malaman kung kausap ko pa ba Siya o hindi na. Nasa loob Siya mismo ng kaniyang kwarto at anytime ay matutulog na iyan dahil Maaga pa siyang papasok kinabukasan.

"Walang mangyayari kung hindi mo susubukan. At saka hindi ko rin alam kung papayag sila pero Malay mo, hindi ba?" Parang hindi siguradong sagot ko sa kaniya.

Hindi pa rin nagsisimula ang online class ko kàya malaya pa akong gawin ang mga gusto ko. I need to enjoy and bawal ma stress dahil baka mapaano kami ni baby. Hindi ko pa Naman ka buwanan ay excited na akong makita ang anak ko. Babae kàya Siya? O lalaki? Sino kayang magiging kamukha Niya? Ako ba?

"Sabagay, Tama ka Naman. Hindi ko pa nasasabi Kasi kay mommy. Wala na Naman sila Dito." Nakanguso Siya ng sulyapan ko sa screen.

I park my car safely and unblock my seatbelt. Dahan dahan kung iniabot ang shoulder bag ko at isinuot iyon. Kinuha ko ang aking phone bago tuluyang bumaba sa aking sasakyan at ni lock iyon bago tuluyang iwan at pumasok sa loob ng mall.