Taming Aiko Laureen

Kabanata 17

Note: Read at your own risk!

Tanging tango lamang ang naisagot ko sa kaniya. Dahil kahit magsinungaling ako sa kaniya ay walang saysay dahil narito si Aiden na patunay kung gaano sila magkamukha. Ang kaniyang buhok ay nakuha Niya sa akin and the rest ay sa kaniyang ama na Niya. Gustuhin ko mang magreklamo ay hindi ko magawa.

"Thank you for raising him alone. Alam ko sobrang hirap pero nagpapasalamat ako at hindi mo sinunod ang sinabi ko sayo noon."

Umiwas ako ng tingin. Iyon ang kagustuhan Niya noon. Ang ipalaglag si Aiden but right now, he's thanking me for what? Ang gulo Niya kausap. Kahit Naman Sabihin Niya sa akin iyon ng paulit ulit ay hindi ko pa rin gagawin ang bagay na iyon. Hindi ko magagawa iyon sa inosenteng batang nasa sinapupunan ko pa noon. Masaya ako at kahit papaano ay napalaki ko Siya ng maayos.

"I don't want to assume pero, isinunod mo ba ang pangalan Niya sa pangalan nating dalawa?"

Tumango ako at hindi nagsalita. Nakita ko ang maliit niyang ngiti. Lumingon ako sa kaniya ng humiga Siya sa tabi ni Aiden at niyakap ang kaniyang anak. Napatingin ako kay Aiden ng gumalaw Siya at nagsumiksik sa kaniyang ama. Umiwas ako ng tingin dahil naluluha ako. Tumayo ako at sinabing maliligo lamang ako ng hindi Siya nililingon.

Nakaramdam ako ng sakit sa aking puso ng makita ko kung gaano Niya kamahal ang aking anak sa kaniyang mga mata. Napahinga ako ng malalim at ibinabad ang sarili sa bath tub. Maligamgam ang ginamit ko at iniiwang mabasa ang buhok ko. Ilang minuto pa ang itinagal ko roon at nakarobang lumabas lamang. Naabutan ko si Mike na mahimbing na ang tulog sa tabi ng anak ko.

Sumasakit ang ulo ko sa isiping maabutan Siya Nila mommy bukas kapag nagkataon. Nagsuot lamang ako ng pantulog ko at humiga sa kaliwang bahagi ni Aiden pero agad ring umupo at kinuha ang phone ko. Ngayon lamang mangyayari ang bagay na ito kàya ayukong masayang ang pagkakataon Ngayon. Kinuhanan ko sila ng litrato. Maraming litrato habang tulog ay mahigpit ang yakap sa isat isa.

This is the first time that Aiden have a picture on his father. Ang Dami kung proproblimahin Kinabukasan. Ang mga Tanong Nila mommy, daddy at Aiden kapag naabutan Nila si Mike bukas. Isa pa ay kailangang Maaga ako sa trabaho ko bukas dahil darating ang totoong boss ko. Matapos makuntento sa pagkuha ng litrato Nila at saka ako natulog.

Kinabukasan ng magising ako ay may kaunting kirot sa aking ulo dahil sa kulang na tulog. Mahigpit ang yakap ni Aiden at mahimbing pa rin ang kaniyang tulog. Nasa gilid ko Siya mismo. Pero agad rin akong natigilan ng makitang nasa gilid ko Siya Ngayon. Ang buong Akala ko ay nasa gitna Namin Siya ni Mike kagabi? Gumalaw ako at napagtantong mahigpit ring nakayakap ang braso at hita ni Mike sa akin.

Paano ako napunta sa gitna? Astang gagalaw ulit ako ng maramdaman ko ang paggalaw ng mag ama at nagsumiksik pa lalo sa akin. Halos kapusin ako ng hininga ng maramdaman ko ang labi ni Mike na dumikit sa aking leeg. Ang mga balahibo ko ay nagsitaasan dahil doon.  Ang mukha ni Mike ay pilit na nagsusumiksik sa aking leeg.

"Let's sleep more, please..." Mike whispered and hug me tightly.

Ng yakapin Niya ako ng mahigpit at hinili pa papalapit sa kaniya ay siyang pilit ring nagsusumiksik sa akin si Aiden dahil lumalayo ako sa kaniya. I carefully hug my son so tight. Takot na baka magising si Mike at ako ang yakap Niya. Napalunok pa ako ng maramdaman ko ang kaniyang umbok sa aking likuran.

Ang sakit ng ulo ko ay biglang nawala dahil sa posisyong mayroon kami. Hindi ako nagsalita at pinilit na matulog ulit. Sa ikalawang pagkakataon ng magising ako ay Wala na si Aiden sa aking tabi. But Mike is still here, hugging me so tight. Gising na si Aiden. Nasa baba na siguro Siya at hindi ko alam kung paanong dahilan ang sasabihin ko sa kaniya.