Taming Aiko Laureen

Kabanata 16

"What exact address did you live in?" He switch the engine.

Matapos ng nangyari kanina ay katahimikan ang bumalot sa amin hanggang ngayon. Hindi ako makapaniwalang mangyayari ang bagay na iniisip ko pa lamang noon. Pero ang kaibahan ay Wala na sa loob si Aiden. Hindi ko Siya nilingon at tinanaw na lamang ang mga nadadaanan naming gusali. Parang nawala ang hilo ko.

"Sa Bahay Kita iuuwi kung wala kang balak sabihin sa akin kung Saan ka tumutuloy."

I sigh and tell him the address of my mom's house. Doon kami mismo namamalagi at hindi pumayag si mommy sa aking magcondo kami ni Aiden. Gusto raw nilang makasama ang kanilang apo kàya sa mismong Bahay Nila kami tumuloy. Hindi na rin ako nagreklamo pa dahil kung sakaling wala ako sa Bahay o di kaya ay may pupuntahan ako ay malaya akong makakaalis ng hindi na alalahanin pa kung sino ang maiiwan para kay Aiden.

Nandyan sila mommy at daddy na magbabantay sa kaniya sa oras na aalis ako o papasok sa trabaho. Ayaw ko rin siyang iwan mag isa sa Bahay kung sakali. Hindi mapapanatag ang loob ko na baka may mangyaring masama habang mag isa siya sa Bahay. Walang imik na nagmaneho Siya papunta sa kanila mommy. Pero nararamdaman ko ang kaniyang minsang pagsulyap sa akin.

May balak siyang Sabihin pero ayaw Niya namang Sabihin sa akin. Mas nauunang ang pagsara ng kaniyang bibig bago pa lumabas ang salitang nais niyang Sabihin sa akin. Hindi na rin ako nagtanong pa at inabala na lamang ang sarili sa mga sasakyang nakakasalubong Namin at mga Bahay na nadadaanan.

"How are you in the past years?" He started the conversation.

Hindi Siya siguro sanay sa sobrang katahimikan na maging ang aming paghinga ay siyang aming naririnig lamang. Gustuhin ko man siyang kausapin ay hindi ko alam kung Saan ako magsisimula. Isa pa, wala rin akong dapat pang Sabihin sa kaniya dahil wala Naman Kaming relasyon noon. Pure sex...

"Good..." I simple said.

Napangiwi ako sa isiping iyon pero iyon ang totoo kàya nabuo si Aiden. Pero kahit doon Siya nabuo ay hindi ko pa rin kinamuhian ang aking anak. Masaya pa rin akong nabuo Siya at hindi ako naiwang mag isa. Matagal na rin akong may lihim na pagtingin sa kaniya...

I love Mike secretly...

I can't tell it in public because my cousin love him so much. Ayaw ko ng away at hindi ko alam kung bakit pero ang tinutukoy ko noong fiance niya ay walang iba kung hindi ang aking pinsan. She was so happy and so I am pero alam ko sa sarili kung niluluko ko lang ang sarili ko. I love him secretly pero hindi ko alam bakit nakakaramdam ako ng sakit at inggit na Sana ako iyon.

Wala na rin akong balita sa aking pinsan matapos kung pumunta sa Ibang bansa at kung natuloy ba ang kanilang kasal. Matagal na rin ang lumipas kàya paniguradong may anak na rin sila. Pero sa isiping may anak na sila ng pinsan ko ay hindi ko maiwasang isipin si Aiden. Kung hindi ko ba Siya nilayo Anong mangyayari?

Of course! My cousin would hate me to death! Matagal ko ng gustong aminin sa kaniya ang totoo pero simula ng Malaman kung may gusto rin Siya sa iisang lalaking matagal at patago ko ng minamahal ay tumahimik na lamang ako sa Isang tabi. Masaya na lamang akong sumulyap sa malayo pero ng Malaman ko na ikakasal Siya sa aking pinsan ay nakaramdam ako ng galit na alam kung mali.

Wala aking karapatang magalit sakanya dahil wala Naman Kaming relasyon sa isat isa. Ako lamang ang may lihim na pagtingin sa kaniya. Isa pa, alam ko sa sarili kong may nararamdaman pa ako sa kaniya hanggang Ngayon pero mas nanaig ang pagmamahal ko kay Aiden higit sa kaniyang ama. Kàya natatakot akong baka Kunin Siya sa akin ni Mike at ilayo.

"Aiko? What's on your mind? Care to share?"

Bumalik ako sa reyalidad ng marinig ang kaniyang sinabi. Umirap ako sa kawalan dahil feeling close Siya masyado. Nasaan ang Mike na halos pagbuhatan Niya ako ng kaniyang kamay? Na halos bugbugin Niya na ako sa tuwing ayaw kung sundin ang mga kagustuhan Niya? The reason why I need to study abroad because my cousin knows everything.

She knows who's the father of my child. She know whos the man I am with that night. Those days that she's not showing herself even on my debut party, I know, she hate me so much. She thinks that I betrayed her but I am not. I also don't know the reason why I ended up with Mike that night. Hindi ko rin naalalang binigyan ko Siya ng imbitasayon para makapasok sa bar na pinaganapan ng aking 18th birthday celebration.

Now it makes sense. Kàya Siya naroon at dahil sa along pinsan. Siya mismo ang kusang nagsama sa kaniya sa araw ng aking debut. Bakit Ngayon ko lamang nalaman ang mga ito? Kung kailan huli na ang Lahat? Huli na ba ang Lahat? I don't know too...

"Whats on your mind, Aiko?" He asked me again.

"It's none of your business..." Masungit kung wika sa kaniya na ikinatawa Niya lamang kahit na may lungkot sa kaniyang mga mata na pilit kung iniignora.

Sa Ngayon ay iniisip ko kung paano ko ipapaliwanag kay Aiden ang tungkol kay Mike. Hinihiling ko rin na Sana mahimbing pa rin ang kaniyang tulog hanggang Ngayon. Alas tress na ng madaling araw ng makarating kami sa Bahay ni mommy. Pinagbuksan kami ng gate ng makita Nila ako sa front seat.

Ipinasok ni Mike ang kaniyang kotse. Wala akong nagawa dahil ayaw akong pababain kahit na nasa tapat na kami ng Bahay ni mommy. Naiinis na lumabas ako doon at masama siyang tinapunan ng tingin. Naiinis ako sa isiping may nararamdaman pa ako sa kaniya kahit alam kung talo ako. Alam ko Naman na noon pa lang, mas lamang ang pinsan ko sa akin.

"Pwede ko ba siyang makita?" Mahinang pakiusap Niya sa akin at yumuko pagkatapos.

He knows already... Naiinis na hindi ako makapagdesisyon ng maayos dahil hindi pa ako handang ipakilala Siya kay Aiden. Natatakot ako sa mga Tanong ni Aiden balang araw sa akin. Also, Mike have the rights to know about Aiden. His still the father at kahit baliktarin ko man ang mundo Siya pa rin ang kaniyang ama.

"Mahimbing pa ang tulog Niya. Alas tres pa lang ng madaling araw. Bukas pa ang gising Niya..." Mahina akong napabuntong hininga.

Hindi ko Naman ipagkakait si Aiden sa kaniya. Pero Ibang usapan na kapag inilayo Niya sa akin ang anak ko. Hindi ako papayag na makuha Niya ang anak ko. Magkamatayan man kami. Ngumiti Siya ng maliit. Nagulat pa ako ng lumuhod Siya mismo sa aking harapan.

"Please? Alam kong malaki ang kasalanan ko sa inyo pero pakiusap... Hayaan mo akong makita siya." He beg.

Napapikit ako at napahinga ng malalim. Oo, ito ang gusto ko. I will make him regret pero hindi ko inisip na lumuhod Siya mismo sa aking harapan at magmakaawa. Kahit kailan ay hindi ko kayang humiling ng ganito kahit na Galit na Galit ako sa kaniya... Noon...

"Tumayo ka diyan! Ano sa tingin mo ang ginagawa mo?" May bahid ng inis ang boses ko.

"Please?" Naiinis na tumango ako sa kaniya.

He smile weakly. Umiwas ako ng tingin sa kaniya at nauna ng pumasok sa loob ng Bahay. Kahatimikan ang bumungad sa akin sa may living room pagpasok ko pa lamang sa Bahay. Alam kong nakasunod Siya sa akin. I open my phone. Ayaw ko ng buksan ang ilaw rito at baka magising pa sila mommy. Baka patayin pa Nila si Mike pag nalaman nilang nag uwi ako ng lalaki ng ganitong oras.

I switch the flashlight. Binuksan ko ang aking kwarto at nakitang inililibot ni Mike ang kaniyang mata sa loob ng aking kwarto. Na para bang minimemorize Niya ang lahat ng mayroon sa kwarto ko. Huminga na lamang ako ng malalim at napatingin kay Aiden na mahimbing pa rin ang tulog Niya sa aking kama.

"What his name?" Mike asked me.

His eye is now glue to where my son is... Yakap Niya ng mahigpit ang unan na itinabi ko sa kaniyang gilid bago ako tuluyang umalis. Narito pa ang sticky note ko na iniwan dahil ang buong Akala ko ay uumagahin ako bago makauwi sa bahay. Yumuko ako at pinatakan ng halik sa noo si Aiden bago Siya tinapunan ng tingin na ngayon ay nakaupo na sa gilid ng aking kama. Nasa gitna si Aiden.

Ang kaniyang kamay ay nanginginig na hinaplos ang mukha ng aking anak. Nakikita ko ang Ibang emosyon sa kaniyang mukha. Gumalaw si Aiden at humarap sa kaniyang ama. Nakita ko kung paano tumulo ang kaniyang luha ng sandaling dumapo ang kaniyang tingin sa mukha ni Aiden. I saw how he lay down and kiss my son's forehead and cheeks while he's crying...

"Mikahel Aiden..."

Mike look at me. "He looks like my mini version..." Mike looks so amuse while looking at Aiden's face.